ناشر: مرکز
چاپ: ۱۳۹۶
نوبت: ۱
جلد: شومیز
قطع: رقعی
صفحات: ۲۷۰
0 تومان
کالین استورر
حسن افشار
جمهوری وایمار (به آلمانی: Weimarer Republik) به نظام حکومتی آلمان طی سالهای ۱۹۱۹ تا ۱۹۳۳ میلادی اطلاق میشود.
جمهوری وایمار در اصل اصطلاحی است که مورخان برای دوره تاریخی حدفاصل پایان جنگ جهانی اول تا روی کار آمدن حکومت نازیها در آلمان ابداع نمودهاند. باید توجه داشت که نام رسمی این حکومت، همانند حکومت پیش از آن، امپراتوری آلمان (به آلمانی: Deutsches Reich) بود.
جمهوری وایمار اولین تلاش برای ایجاد مردمسالاری در آلمان بود که توسط سیاستمداران آلمانی در شهر وایمار مورد اجماع قرار گرفت.
با به قدرت رسیدن هیتلر در ۱۹۳۳ عمر کوتاه جمهوری وایمار به پایان رسید.
ناموجود
ناشر: مرکز
چاپ: ۱۳۹۶
نوبت: ۱
جلد: شومیز
قطع: رقعی
صفحات: ۲۷۰
وزن | 274 گرم |
---|
اسماعيل كاداره
قاسم صنعوي
کتابی بشدت توصیه شده و جز 1001 کتاب خواندنی قبل از مرگ بقول روزنامه وال استریت ژورنال : " یکی از گیراترین کتابهای نوشته شده در بین تمامی زبانها"
اسماعیل کاداره (زاده ۲۸ ژانویه ۱۹۳۶) یکی از نویسندگان مشهور آلبانی است. او شاعر و روزنامهنگار نیز هست.
او در اوایل سالهای ۱۹۹۰ در پی فشارهای رژیم کمونیستی انور خوجه آلبانی را ترک و به فرانسه پناهنده شد. انتشار کتابهایش برای مدتها در آلبانی ممنوع بود ولی در فرانسه با استقبال روبرو شد. کاداره در سال ۱۹۹۶ به عضویت فرهنگستان علوم اخلاقی و سیاسی فرانسه درآمد و پس از آن نیز به عنوان افسر «لژیون دونور» معرفی شد. نخستین رمان او ژنرال ارتش مرده در سال ۱۹۶۱ منتشر شد و پس از آن در حدود ۲۰ رمان و چندین کتاب شعر به چاپ رساندهاست.
(نمیدانست به کدام سو برود. گاهی در راه عوضی وقتش را تلف میکرد و گاهی بطور غیر عادی به راهی که از آن گذشته بود باز میگشت. شک به اینکه راه درست را نمیرود هر زمان بیشتر عذابش میداد. آخرالامر این احساس به او دست داد که دیگر تا پایان این یک مشت روزی که برای او- این زائر بینوای کره ماه- در ماه آوریل بی سروته مانده است پیوسته راه را عوضی می رود)
رمان «آوریل شکسته»، داستانی که در اوایل قرن بیستم رخ می دهد، ما را به قرون وسطی می برد، به فلات های مرتفع آلبانی که در آن کوه نشینان هنوز در چنبره رسوم و قیودی انعطاف ناپذیر به سر می برند که گرچه ضمانت اجرایی ای جز سنت و عرف ندارد، تخطی از آنها فرد را برای همیشه از جرگه جماعت بیرون می راند؛ اسماعیل کاداره با کشف ارزش های ادبیات اساطیری یونان و تأمل بر ژرفای ویژگی های اندیشه و تخیل نویسندگانی چون شکسپیر از یک سو و با درک غنا و قوت های بی بدیل افسانه های سرزمین شگفت آلبانی از دیگر سو، علاوه بر «آوریل شکسته»، رمان های دیگری نوشت که درونمایه آثار او را در طیفی گسترده از عمق فرهنگ و سنت های کشورش نشان داد.
نام نویسنده : ویرژیل
نام مترجم : میر جلال الدین کزازی
انه اید در ادبیات کلاسیک رومی همان جایگاهی را دارد که ایلیاد و ادیسه در ادبیات کلاسیک یونان آن را می توان دنباله ای بر ایلیاد شمرد.ویرژیل انه اید را از آنجا آغاز می کند که هومر ایلیاد را با ویرانی و سوختن تروا به پایان می برد.
انه اید حماسه ملی رومیان است.انه اید بزرگ زاده ای تروایی بود که تبار مادریش به خدایان می رسید و پس از تباهی تروا سفری پر ماجرا را بر پهنه دریاها آغاز کرد،به کار تاژ،و سپس به ایتالیا رفت،مردمان لاتین را به پیروزی رساند و فرمانروای مردمی شد که شایستگی های ترواییان را با توان های لاتینان در هم آمیخته بودند.
داستان انه داستانی مردمی بود و رومیان انه را نیای رومولوس،بنیاد گذار شهر رم،میشناختند ویرژیل از این داستان کهن حماسه ای پرشور ساخت که به روزگار امپراتوری پشتوانه ای تاریخی و اسطوره ای برای رومیان شد.
نام نویسنده : فنلون
نام مترجم : میر جلال الدین کزازی
تلماک، پسر اولیس قهرمان بخش اول ادیسهی هومر، پادشاهی و نیز فرزانگی و خرد پدر خویش را به ارث برده است. چون پدر به سبب جنگهای تروا از وطن دور میافتد و مدعیان آهنگ غصب میراث او را دارند، مینرو (آتنا)، ایزدبانوی فرزانگی، در هیات پیری خردمند و هدایتگر، تلماک را در فراز و نشیب ماجراهایی که در پی یافتن پدر و پادشاهی بر او میگذرد دست میگیرد و راه مینماید.
از این افسانهی یونانی، فنلون داستان شیوا و دلکش سرگذشت تلماک را پرداخته و اندرزهای خود به شاهزادهای جوان را که پرورشش به عهدهی اوست در ان از زبان مینرو بیان میکند و اثری آموزشگرانه میآفریند که آن را میتوان با قابوسنامه در ادب ایران قیاس کرد.
مترجم: محسن سپهر
کارن آرمسترانگ (به انگلیسی: Karen Armstrong) (۱۴ نوامبر ۱۹۴۴ -) نویسنده و پژوهشگر انگلیسیست که تا کنون دوازده کتاب درباره دینشناسی تطبیقی تألیف کردهاست.
وی به مدت ۷ سال راهبهای کاتولیک بوده سپس در ۱۹۶۹ در دانشگاه آکسفورد ادبیات کلاسیک و مدرن خوانده است. وی چندین برنامه تلویزیونی نیز درباره پولس رسول و تاریخ کلیسا تهیه کرده است. او سپس به نوشتن کتاب هایی در زمینه اندیشه دینی روی آورد در حالی که جهان نگری او بر آمده از بینش دینی مسیحی و خرد باوری غربی است. وی همواره کوشیده است به عنوان یک پژوهشگر به دین ها بنگرد. به سخن دیگر تلاش آرمسترانگ این بوده تا بنیاد مشترک دین های سامی را بیابد و میان آنان پلی بزند.
این اثر, شرح و تفسیری است از مبحث خداشناسی در سه آیین یهود, مسیحیت و اسلام. ‘این کتاب, تاریخ واقعیت در زبان نیآمدنی خود خدا نیست. بلکه تاریخ چگونگی فهم آدمی از او, از ابراهیم تا روزگار کنونی, است. تصور آدمی از خدا تاریخی دارد, هم از این رو, نزد مردمان مختلف نو در زمانهای مختلف اندکی متفاوت است. تصوری از خدا که در نسلی و توسط انسانهای معینی شکل میگیرد, میتواند برای نسل دیگر و انسان دیگر بی معنا باشد. در واقع این گفته که ‘من به خدا اعتقاد دارم’ به خودی خود معنایی عینی ندارد بلکه مثل همه گفتهها, در هر بافتی و در میان هر جماعتی معنای دیگری پیدا میکند…. [نگارنده] معتقد است که ابراهیم, موسی و پیامبران پسان, خدایشان را درست همان جور تجربه کردهاند که امروز تجربه میکند ولی اگر به هر سه این دینها نگاهی بیندازیم روشن میشود که نظری عینی درباره ‘خدا’ در آنها نیست. هر نسلی تصوری از خدا میآفریند که به کارش میآید. در مورد اتهایسم (خداشناسی, بیخدایی) هم همین است. این گفته که من به خدا اعتقاد ندارم در اتهایستهای هر زمانهای برداشت خاصی از خدا را انکار کردهاند. آیا ‘خدا’یی که اته ایستهای امروزین رد میکنند همان خدای آبائ مسیحیت, خدای پیامبران, خدای فیلسوفان, خدای عارفان و خدای یزدان پرستان (Theists) قرن هژدهم است %
مارسل پروست
ترجمه: مهدی سحابی
در جستجوی زمان از دست رفته (به فرانسوی: À la recherche du temps perdu) عنوان رمانی نوشتهٔ مارسل پروست نویسندهٔ فرانسوی است. این رمان در ۷ جلد نوشته شده که هرکدام نامی مستقل دارند.
پروست این رمان عظیم را بین سالهای ۱۲۸۷-۱۲۸۸(۱۹۰۸-۱۹۰۹ میلادی) تا ۱۳۰۱(۱۹۲۲ میلادی) نوشته، و بین سالهای ۱۲۹۲(۱۹۱۳میلادی) تا ۱۳۰۶(۱۹۲۷میلادی) منتشر کردهاست (سه جلدِ آخرِ کتاب پس از مرگ وی چاپ شد). این رمان چندان به تشریحِ کلاسیکِ یک «داستان» نمیپردازد، بلکه از ورایِ داستانِ اصلی (پروست در جایی میگوید : «متأسفانه کتابم را با ضمیرِ "من" شروع کردم و فوراً همه فکر کردند، که به جای جستجویِ قوانینِ کلی، من در حالِ تجزیه و تحلیلِ خود، به معنایِ انزجارآمیزِ کلمه، بودم») یک تحلیلِ عمیقِ ادبی، هنری، فلسفی و اجتماعیِ جامعه فرانسه در اواخرِ قرنِ ۱۹ و اوایلِ قرنِ بیستِ میلادی (آنچه در تاریخِ فرانسه جمهوری سوم نامیده میشود) به دست میدهد. همچنین نحوه استفاده مارسل پروست از زبانِ فرانسه و جمله سازی او که شکلی بدیع و نو در ادبیات فرانسه بود آن را به کلی از سایر آثارِ ادبی هم زمانش متمایز میکند.
نام نویسنده : رضا ضرغامی نام مترجم : عباس مخبر
کتاب حاضر روایتی از زندگی کوروش بنیان گذار سلسله ی هخامنشی است.در این روایت بنای نویسنده بر این بوده است تا حد امکان همه ی منابع موجود درباره ی کوروش را از نظر بگذراند،اما کتاب را به شیوه ی رایج نوشته های دانشگاهی ننوشته و مقایسه و سبک و سنگین کردن شواهد را در مرکز کار خود قرار نداده است،بلکه کوشیده تا ماجرایی داستان گونه از زندگی کوروش بازگو کند که هم بر منابع تاریخی متکی باشد و هم گروه گسترده تری از خوانندگان را با خود همراه کند.در این مسیر نویسنده برای سامان بخشیدن به روایت خود بسیاری از جریان های تاریخی موازی را هم بازگو کرده است تا کوروش را در قاب زمینه و زمانه ی خود بهتر تصویر کند.
نويسنده: دكتر محمد صنعتي
آندره بروتون، مؤسس جنبش فراواقعگرایی در فرانسه، بوف کور را جزو بیست کتاب شاهکار سدهٔ بیستم میلادی دانسته است.
هنری میلر، نویسندهٔ معاصر آمریکایی، دربارهٔ آن گفتهاست: «بوف کور هدایت کتابی است که من آرزو دارم روزی نظیر آن را بنویسم. مانند این داستان در هیچ زبانی ندیدهام. آن را واقعاً دوست میدارم.»
کتاب «صادق هدايت و هراس از مرگ » نوشته محمد صنعتي روانپزشک، نويسنده، منتقد ادبي است. صنعتي در اين کتاب دست بر روي يکي از معروفترين رمانهاي ادبيات معاصر گذاشته است. وي بوف کور را از منظرهاي مختلف بررسي ميکند. صنعتي که خود يک روانپزشک است، خواننده را با تحليلي روانکاوانه از بوف کور مواجه ميکند. پرداخت عميق نويسنده به هدايت و نوشتهي او، حکايت از اشراف موضوعي وي از روانشناسي و ادبيات دارد. صنعتي همچون يک جراح، بسيار متبحرانه ارزشهاي نويسندگي هدايت را از منظر ديگر موشکافي ميکند. علاوه بر اين در اين کندوکاو نويسنده به روايت خود، پرده از تاريکيهاي اين کتاب مياندازد و برخلاف باور بسياري از ميل به جاودانگي در هدايت سخن ميگويد. صنعتي در کتاب ديگري به بازتاب زندگي و شخصيت هدايت در ديگر آثارش پرداخته است. طرفداران هدايت اين بار ميتوانند او را از منظر يک رويکرد روانکاوانه ببينند. همينطور خوانندگاني که در تاثيرگذاري بوف کور در ادبيات معاصر ايران شک دارند با مطالعه اين کتاب شايد ديگر ارزشهاي اين رمان را دريابند.
میلوراد پاویچ ( ۱۵ اکتبر ۱۹۲۹ – ۳۰ نوامبر ۲۰۰۹) یک نویسنده رمان و داستان کوتاه، شاعر و مورخ ادبی اهل صربستان بود.
میلوراد پاویچ در سال ۱۹۲۹ در بلگراد متولد شد. او بسیاری از اشعار و داستانهای کوتاه و رمانهای خود را در طول عمرش منتشر کرد. معروفترین آنها «قاموس خزران(۱۹۸۴)» است که پس از انتشار آن را با عنوان «اولین رمان قرن ۲۱» مورد ستایش قرار گرفت. آثار پاویچ به بیش از سی زبان ترجمه شدهاند. او در اروپا و آمریکای جنوبی بسیار محبوب است و «یکی از جذابترین نویسندگان ابتدای قرن ۲۱» تلقی شده است. او برنده جوایز متعدد در صربستان و یوگسلاوی سابق است و چندین بار به عنوان یک نامزد بالقوه برای جایزه نوبل در ادبیات از او نام برده شده است. او در بلگراد در سال ۲۰۰۹ بدرود حیات گفت.
كارين بويه
سعيد مقدم
کارین ماریا بوی (۲۶ اکتبر ۱۹۰۰ — ۲۴ آوریل ۱۹۴۰) شاعر، رماننویس و نویسنده داستان کوتاه سوئدی بود. او به عنوان یکی از شاعران برجسته ادبیات نوگرایی سوئد شناخته میشود.
کارین بوی در سال ۱۹۰۰ میلادی در یوتبری متولد شد. در ۱۹۰۹ همراه با خانوادهاش بهاستکهلم رفت. در ۱۹۲۰ به مدت یک سال به مرکز تربیت معلمی رفت و شرایط تدریس در سطح ابتدایی را کسب کرد. در ۱۹۲۲ نخستین کتاب شعر خود را به نام «ابرها» منتشر کرد. در ۱۹۲۳ وارد دانشگاه اوپسالا شد و به آموختن زبان یونانی، زبانهای اسکاندیناویایی و ادبیات پرداخت. بوی تحصیلات خود را در سال ۱۹۲۸ در دانشگاه استکهلم به پایان رساند. پس از آن مدتی به تدریس در مدارس پرداخت. در سال ۱۹۲۷ به جمع ویراستاران مجله سوئدیکلارته پیوست. تعدادی از شناختهشدهترین شعرهایش در همین مجله به چاپ رسیدند. در سال ۱۹۲۹ با یکی از ویراستاران کلارته به نام لیف بیورک ازدواج کرد که آن دو در سال ۱۹۳۲ از یکدیگر جدا شدند.
بوی در سال ۱۹۳۱ به جمع ویراستاران مجله آوانگارد اسپکتروم که نقش مهمی در معرفی نوگرایی در سوئد داشت، پیوست. او چند مقاله مهم را در آن مجله به چاپ رساند و همچنین ترجمه سرزمین بیحاصل تی اس الیوت را نیز در سال ۱۹۳۲ منتشر ساخت. همکاری او بااسپکتروم در سال ۱۹۳۲، زمانی که برای مدتی به برلین رفت، قطع گردید. پس از بازگشت از برلین به سوئد، تصمیم گرفت که بر روی نوشتن تمرکز کند. نخستین رمان او در سال ۱۹۳۱ منتشر شده بود. در طول نه سال بعد چهار رمان دیگر نیز منتشر ساخت. بوی در ۱۹۳۵ چهارمین کتاب شعر خود را منتشر ساخت او همچنین دو جلد داستان کوتاه در سالهای ۱۹۳۴ و ۱۹۴۰ منتشر کرد.
بوی در آوریل ۱۹۴۱ (در زمان جنگ جهانی دوم) با خوردن قرص خوابآور خودکشی کرد. آخرین کتاب شعرش، «هفت گناه مرگبار» در ۱۹۴۱ و پس از مرگ او منتشر گردید. این کتاب نشان دهندهٔ تکامل دید و سبک او از رؤیاهای دختری از طبقه متوسط و پذیرش مشتاقانه زندگی یک رادیکالی جوان به تصاویر جسورانهتر، چشمندازهای گستردهتر و احساس نسبت به مسائل انسانها بود. از رمانهای دیگر او هستند: «بحران»(۱۹۳۴) که بیان کنندهٔ کشمکش او در پذیرش همجنسگراییش است و «کالوکاین» (۱۹۴۰) که ظلم طاقت فرسای جامعهای تمامیتخواه را در آینده توصیف میکند.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.