نویسنده: جاناتان سویفت

مترجم: منوچهر امیری

گالیور طبیب کشتی و ناخدائیست که به سفرهای دور و دراز می رود و سرزمین هائی را کشف می کند که مخلوق تصور نویسنده کتابست.در کشوری مردمی را می نگرد که بلندی قامتشان یک انگشت است و در کشور دیگر مخلوقی را می بیند که محکوم به عمر ابدند و در آرزوی مرگ می سوزند و در جای دیگر گذارش به سرزمینی می افتد که ساکنانش همه اسبان خردمند و فرزانه اند….

جاناتان سویفت ، از بزرگ‌ترین نویسندگان نثر انگلیسی و از هجانویسان معروف است . تاریخ ادب انگلستان هنوز نویسنده‌ای هجو نویس و لغز خوان و طعنه زن نظیر جاناتان سویفت به خود ندیده است . در سال ۱۷۱۴ در شهر لندن ، انجمنی به نام ” باشگاه قلم‌زنان کم‌مایه و پرکار ” تاسیس گردید . هدف این انجمن این بود که هر تهی مایه فریبکاری را که می‌ خواست از راه سخن یا قلم خویش مردم را بفریبد و دکانی برای کسب شهرت و پول باز کند ، راه را برای او بندد و رسوای خاص و عامشان کند .

جاناتان عضو این گروه بود . سویفت به این کارها معتقد بود و آن را خدمتی به هم وطنانش می‌دانست . نمونه بارز این مبارزات که جنبه مطایبه هم داشت . بلایی بود که بر سر یک شیاد عالم نمایی به نام جان پاتریج آورد . سویفت از مداخله‌های بی‌مورد و عدم توجه کافی دولت انگلستان به وضع مردم ایرلند ناراضی بود . رسالات مذهبی ، سیاسی و هجوآمیز و طنزآلود سویفت نام او را درشمار مفاخر انگستان و یکی از بزرگترین داستان‌سرایان طنزنویس جهان قرار داده است .

برگزیده‌ترین اثر جاناتان سویفت ، کتاب سفرنامه گالیور نام دارد که به سال ۱۷۲۵ میلادی انتشار یافت و همین یک کتاب نام او را در جهان ادب جاویدان ساخت . سفرنامه گالیور در نظر نقدنویسان یکی از آثار کلاسیک ادب انگلستان و یکی از کتب جاویدان ادب جهان است . سفرنامه گالیور یکی از قوی‌ترین اسناد محکومیت بشر است و این ادعانامه سخت و بیرحمانه ، برای مردمی است که جز آسایش و مسرت خویش نمی‌خواهند و دیگر انسان‌ها را ابزار و وسایل کاری می‌پندارند که نیازهای آنان را تامین می‌کند .

سویفت شیوه سفرنامه‌نویسی را برگزید چرا که در زمان او مردم شیفته سفر به سرزمین‌های ناشناخته بودند و با این شیوه امکان این بود که در قلب و مردم زمانه نفوذ کند .

سویفت از نظر سیاسی، شخصیتی منتفذ بود، خاصه دفاع وی از حقوق مردم ایرلند و وظایفی که برای رفاه آنان برعهده گرفته، او را قهرمان ملی ساخته بود. سویفت از راه نوشته‌هایش بر دستگاه حکومت انگلستان تأثیر بسیار گذاشت، چنانکه از راهنماییها و پیشنهادهایش بهره بسیار برده شد. از نظر ادبی سویفت استاد نثر هجوآمیز قرن خود به شمار می‌آمد، آثارش از تازگی و بلندی اندیشه برخوردار بود و سبک انشایش از وحدت و تناسب کامل میان لفظ و معنی و غنای کلمه و تخیل و استحکام و نرمی و روشنی و فصاحت و دقت بهره‌مند است.

طنز سلاح محبوب سویفت بود و برای وصف اوضاع مسخره‌آمیز یا سازمانهایی که مورد گله‌اش قرار می‌گرفت، از لحن آمیخته با مزاح استفاده می‌کرد. زبان شاعرانه سویفت بسیار لطیف بوده و به سبب استادیش در بیان اندیشه‌ای بدیع و عمیق و ژرف‌بینی کامل و نظر صائب، در رأس نویسندگان بزرگ کلاسیک انگلستان در نیمه اول قرن هیجده جای گرفته است.