چنگیز خان (زندگی، مرگ و رستاخیز)
جان من
ترجمه: رفیع رفیعی
چنگیزخان یکی از جاودانه های تاریخ است که به عنوان یک بلا، قهرمان، نابغه نظامی و نیمه خدا در حافظه زنده است. از نظر مسلمانان، روسها و غربیها، او یک قاتل میلیونها نفر، یک ظالم وحشی است. با این حال در زادگاهش مغولستان او پدر محترم ملت است و چینی ها او را به عنوان بنیانگذار یک سلسله گرامی می دارند. در مقبره او در مغولستان داخلی، نمازگزاران به دنبال برکت روح او هستند. در یک پارادوکس عالی، بی رحم ترین فاتح جهان به نیرویی برای صلح و آشتی تبدیل شده است.
چنگیز در نوجوانی فراری بود و در دامنه کوهی دورافتاده از دید دشمنان پنهان می شد. با این حال او به تأسیس بزرگترین امپراتوری زمینی جهان ادامه داد و مسیر تاریخ جهان را تغییر داد. درخشان و بدیع و همچنین بی رحم، او بر امپراطوری دو برابر امپراتوری رم حکومت کرد تا اینکه مرگش در سال 1227 همه را در معرض خطر قرار داد. وارثانش برای تضمین فتوحات و سپس گسترش آنها، مرگ او را مخفی نگه داشتند و از آن زمان مخفی کاری او را احاطه کرده است. قبر کشف نشده او با گنجینه های خیالی اش همچنان موضوع دسیسه ها و گمانه زنی هاست.
این چیزی بیش از یک روایت گیرا از ظهور و فتوحات چنگیز است. جان من از تجربیات دست اول در چین و مغولستان استفاده می کند تا تأثیر پایدار خان را آشکار کند. او تمام طول امپراتوری را پیموده است. او تنش بین مغول ها و چینی ها را که هر دو ادعای روح چنگیز را دارند، برجسته می کند. او اولین نویسندهای است که دره پنهانی را که گمان میرود چنگیز در آن مرده است، کاوش کرد و یکی از معدود غربیهایی است که از کوهی که احتمالاً در آنجا دفن شده بود بالا رفت.
این روایت خیرهکننده تصویری واضح از خود مرد، مکانهایی که در آن زندگی میکرده و میجنگید، و احساساتی که هنوز او را احاطه کردهاند، ترسیم میکند. زیرا در افسانه ها، آیین ها و جنجال های شدید، چنگیز به حیات خود ادامه می دهد.
چنگیزخان و ساختن دنیای مدرن
ارتش مغول به رهبری چنگیز خان در بیست و پنج سال بیشتر از رومیان در چهارصد سال زمین ها و مردم را تحت انقیاد خود درآورد. تقریباً در هر کشوری که مغول ها فتح کردند، آنها رشد بی سابقه ای در ارتباطات فرهنگی، گسترش تجارت و شکوفایی تمدن به ارمغان آوردند. چنگیز خان که بسیار مترقی تر از همتایان اروپایی یا آسیایی خود بود، شکنجه را لغو کرد، آزادی مذهبی جهانی اعطا کرد و نظام های فئودالی دارای امتیاز اشرافی را در هم شکست. از داستان ظهور او از طریق فرهنگ قبیله ای تا انفجار تمدنی که امپراتوری مغول به راه انداخت، این اثر درخشان تاریخ تجدیدنظرطلب چیزی کمتر از داستان حماسی چگونگی ساخته شدن جهان مدرن نیست.
چهارده ماه در خارک (یادداشتهای روزانه زندانی)
کریم کشاورز
او اهل گیلان و از اعضای حزب کمونیست ایران (دهه ۱۹۲۰) و سپس حزب توده ایران بود. کریم کشاورز فرزند حاج محمد وکیل التجار یزدی (تاجر ابریشم و نماینده رشت در دوره اول مجلس شورای ملی) و برادر بزرگتر دکتر فریدون کشاورز (پزشک متخصص اطفال و از سران حزب توده ایران و نماینده بندر انزلی در دوره ۱۴ مجلس شورای ملی) و نیز جمشید کشاورز (نوازنده و موسیقیدان) بود.
وی در سال ۱۳۳۲ به جزیره خارگ تبعید شد که در این مدت ۱۴ ماه موفق به نگارش خاطرات روزانه خود در کتابی ارزشمند شد که اكنون در اختيار شما قرار دارد...
چهره آسیا
"این اثر شرحی تطبیقی است از تمدنهای بزرگ آسیا و خاورمیانه که نویسنده در کنار آن الگوهای ارزشی و جهانبینیهای اساسی این مناطق را بررسی میکند .
وی این جهانبینیها را در کنار ترتیبات اجتماعی آن جوامع قرار داده و به آیینهایی توجه کرده که همچنان در میان مردم رایج هستند .
اسلام، هندوئیسم، سیکیسم، بودیسم، کنفوسیونیسم و تا اندازهای یهودیت و شینتوئیسم ازجمله این آیینها به شمار میآیند .
در دو فصل از کتاب نیز به تمدنهایی اشاره شده که هیچ پیوند آشکاری با عصر کنونی ندارند .
یکی از این دو به بینالنهرین و مصر باستان و فصل دیگر به ایران زردشتی اختصاص دارد ."
چهره عریان زن عرب
چهره های تمدن
فرنان برودل، مورخ فرانسوی یکی از چهرههای اثرگذار مکتب «آنال» در ۲۷ نوامبر سال ۱۹۸۵ درگذشت. مکتب آنال مهمترین جریان در روششناسی تاریخنگارانه طی قرن بیستم است.
برودل تاریخدان فرانسوی و مهمترین چهره مکتب آنال پس از جنگ جهانی دوم بود و او را بهعنوان تاریخدان «دوران طولانی» (longue durée) میشناسند. برودل از مخالفان سرسخت تاریخ به مثابه واقعه نگاری بود و بر آن تاکید داشت که نکات ظریف جغرافیایی و اقتصادی در جوامع، یعنی نیروهای زیرزمینی و ناپیدایی را که در دراز مدت به تحولات تاریخی دامن میزنند، بیابد. حوزه مطالعات وی بیش از هر کجا، عصر کلاسیک بود.
چهره های درخشان مبارزان ایران
مریم فیروز (۱۲۹۲ ه.ش در کرمانشاه - ۲۲ اسفند ۱۳۸۶ در تهران) یکی از چهرههای شاخص سیاسی ایران در دوران پهلوی دوم، از مخالفان رژیم سلطنتی و عضو حزب توده، مؤسس سازمان زنان حزب توده و از فعالان حقوق زنان در ایران بود.
مریم فیروز افزون بر چند ترجمه و مقاله، کتابی بهنام چهرههای درخشان نگاشتهاست که شرحی است از فداکاریها و حمایت مردم عادی از افراد سیاسی تحت تعقیب حکومت کودتا. او در این کتاب، از این چهرههای گمنام و درخشان قدردانی میکند.
حاجی بابای اصفهانی
سرگذشت حاجی بابای اصفهانی (The Adventures of Hajji Baba of Isphahan) عنوان کتابی داستانی است که به شرح زندگانی فردی همنام با عنوان کتاب میپردازد.
نویسنده کتاب جیمز موریه مأمور سیاسی دولت انگلستان در دوران سلطنت فتحعلیشاه است. وی در مقدمه کتاب نوشته که این کتاب شرح زندگی فردی است که به دست او سپرده شده و او تنها آن را به انگلیسی ترجمه کردهاست، اما اعتقاد بر آن است که نویسنده این رمان خود اوست. این داستان در سال ۱۸۲۴ میلادی در لندن منتشر شدهاست.
رمان شرح احوالات دلاکزادهٔ ادب آموختهای است از اهالی اصفهان که در جوانی به خدمت یک تاجر ترک درآمده و پس از ماجراهایی طولانی به دربار قاجار راه مییابد و گزارشی از فساد اداری و شرایط اجتماعی این دوره به دست میدهد. موریه چهار سال بعد کتاب دیگری ذیل عنوان حاجی بابا در لندن را منتشر ساخت که در واقع قسمت دوم این مجموعهاست.