پائولین گج

ترجمه: جواد سیداشرف

نتایج پژوهش‌هایی که به تازگی در "مجله پزشکی بریتانیا" منتشر شده است، نشان می‌دهد رامسس سوم از فراعنه مصر نه به مرگ طبیعی، بلکه بر اثر جراحات ناشی از ضربات چاقو به قتل رسیده است. پسر فرعون هم در قتل پدر دست داشته است.

تاکنون تنها می‌دانستیم که فرعون مصر، رامسس سوم، در سال ۱۱۵۵ پیش از میلاد در سن ۶۵ سالگی از جهان رفته است. نتایج پژوهش‌هایی که در موسسه مومیایی‌ها و مردان یخی (EURAC) در آکادمی اروپا در شهر بولزانوی ایتالیا صورت گرفته است، نشان می‌دهد که زندگی فرعون مصر با مرگ طبیعی به پایان نرسیده، بلکه او به قتل رسیده است.

اسکن‌هایی که از پیکر مومیایی شده رامسس سوم تهیه شده است، محل ضربه چاقو بر گردن او را مشخص می‌کند. پژوهش‌گران موسسه مومیایی ‌در ایتالیا پس از این اکتشاف تصاویر مربوط به آن را در "مجله پزشکی بریتانیا" منتشر کردند.

رامسس سوم که از حاکمان دودمان "بیستم" است، در بین سال‌های ۱۱۸۶ تا ۱۱۵۵ پیش از میلاد مسیح فرمانروای مصر باستان بود. کارشناسان می‌گویند قتل فرعون احتمالا در جریان حمله‌ای که به مقر حکمرانی او صورت گرفته، رخ داده است.

پرنس مصر در دسیسه قتل پدر شرکت داشته

نتایج تحقیقات صورت گرفته نشان می‌دهد که یکی از فرزندان رامسس سوم با نام پنتاوره در توطئه قتل پدر دست داشته است. می‌گویند، این دسیسه در همان زمان برملا می‌شود و بانیان آن در دادگاه محاکمه می‌شوند.

اما آن‌چه تا به امروز ناروشن مانده بود، سرنوشت خود فرعون مصر بود. گمانه‌زنی‌ها در مورد سرنوشت رامسس سوم سبب شد تا تیمی متشکل از پژوهش‌گران بین‌المللی جسد مومیایی شده‌ی فرعون مصر را که در موزه قاهره نگهداری می‌شود، مورد آزمایش و عکس‌برداری قرار دهند.

اسکن ‌پیکر و آزمایشات رادیولوژی و ژنتیک، شک و تردیدها در مورد قتل فرعون مصر را به یقین تبدیل کرد. پرسشی که پژوهش‌گران تاکنون پاسخی برای آن نیافته‌اند، این است که آیا رامسس سوم بلافاصله پس از درگیری جان خود را از دست داده یا بر اثر جراحات ناشی از ضربات چاقو مدت زمانی دیرتر کشته شده است.

نتایج پژوهش‌های صورت گرفته یک نکته را روشن ساخته است و آن این‌که جراحاتی که بر روی گردن رامسس سوم مشاهده شده است، نه ساختگی‌اند و نه به پس از مرگ وی مربوط می‌شوند، بلکه در پی ضربات چاقو ایجاد شده که به کشته‌شدن او انجامیده است.

مومیایی ناقص پرنس؛ جریمه‌ای برای شرکت در قتل

علاوه براین محققان موفق شدند در جریان تحقیقات خود پیکر پرنس پنتاوره، فرزند رامسس سوم را نیز شناسایی کنند. آزمایشات دی‌‌ان‌‌ای نشان می‌دهد که جسدی که در قبرستانی در منطقه دیربحرین مصر یافت شده است، متعلق به فرزند فرعون مصر، پنتاوره است.

سن پرنس مصر میان ۱۸ تا ۲۰ سال تخمین زده می‌شود. آن‌چه برای محققان در این بین قابل توجه است، این است که پیکر فرزند مصر به طور کامل و مرسوم مومیایی نشده است. بدن او تنها با پوست بز پوشیده شده است و مغز و سایر اعضای داخلی بدن پنتاوره آن‌چنان که در کار مومیایی کردن مرسوم است، از بدن خارج نشده‌اند.

کارشناسان می‌گویند این بی‌توجهی در مومیایی کردن پرنس می‌تواند این گمانه‌زنی را تقویت کند که دست داشتن پنتاوره در قتل پدر در زمان حیات او مشخص شده بوده و از همین رو به حکم جریمه، مومیایی کردن پیکر او ناقص صورت گرفته است.

نام نویسنده : احمد کسروی

این کتاب شامل پژوهش‌هایی مستند درباره چند خاندان پادشاهی ناشناس و گمنام ایرانی پس از اسلام است . این کتاب در سه بخش دیلمیان، روادیان و شدادیان نگاشته شده‌است. کسروی در مقدمه شهریاران گمنام با اشاره به این موضوع که ابهام‌های بسیاری در تاریخ پس از اسلام وجود دارد و در مورد خاندان‌های پادشاهی ناشناس اطلاعات کم و پراکنده‌ای موجود است، به ذکر تحقیقات خود درباره برخی از خاندان‌های نامعروف ایرانی پرداخته است. او در ادامه ،تحقیقات خود را شامل برخی از حکمرانان که شرق شناسان نیز آنها را نشناخته‌اند و نیز گروهی دیگر که دارای تحقیق‌هایی ناقص و دارای لغزش بوده‌اند و او به تصحیح آنها اقدام کرده، برشمرده است. کسروی در بخشی از همین مقدمه با اشاره به انجام رسانیدن سه بخش از کتاب، از نگارش بخش‌های چهارم، پنجم، ششم و هفتم در آینده خبر داده‌است. اما او موفق به نگارش آنها نشد.

این کتاب شامل ترجمه فارسی گزارش های مربوط به دو مجمع بین المللی درباره سیره تکامل اجتماعی و فرهنگی شوش و جنوب غربی ایران از هزاره هفتاد تا یورش مغول است. مرکز نخستین گردهمایی به سال 1354 /1977 در شوش و دومین مجمع در سال 1360/ 1985 در منطقه بلو فرانسه برگزارشد. گفتنی است که گزارشهای مورد بحث در دو شماره نشریه پالئوریان از سلسله انتشارات مرکز ملی پژوهشهای علمی فرانسه به چاپ رسیده است. مباحث مربوط به نخستین گردهمایی به بحث درباره تحقیقات لایه نگاری انجام شده در محوطه باستانی شوش از 1347 به بعد اختصاص دارد این تحقیقات به ویژه ادوار مقدم بر دوره هخامنشی به طور دقیقتر هزاره های چهارم و سوم را شامل می شود.مطالب گردهمایی دوم به بحث درباره تکامل اختصاصی، سیاسی و اجتماعی شوشان از آغاز اسکان جمعیت در آن در هزاره هفتم ق.م تا ترک آن در زمان یورش مغولها در قرن سیزدهم میلادی اختصاص دارد. انتشار این کتاب به زبان فارسی با همکاری انجمن ایران شناسی ایران و فرانسه صورت می گیرد.