در سده‌های شانزدهم و هفدهم که به دنبال انقلاب تجاری و صنعتی، قدرت و بازرگانی اروپا به دورترین نقاط جهان گسترش یافت، شماری از مسافران و پژوهشگران غربی، به کشف اندیشه‌ای نائل شدند که با اکتشاف‌های جغرافیایی بزرگ این دوره قابل مقایسه است. آن‌ها با تأمل در تمدن‌های خاور نزدیک و هندوچین، در همة آن‌ها ترکیبی از ویژگی‌های نهادی مهم یافتند که نه در یونان و رم باستان پیدا می‌شد و نه در اروپای سده‌های میانه و نوین. اقتصاددانان کلاسیک با سخن گفتن از نوعی جامعة «شرقی» یا «آسیایی» سرانجام مفهومی برای این کشف پیدا کردند. آشکارترین جوهرة مشترک این جوامع شرقی، قدرت استبدادی اقتدار سیاسی آن‌ها بود. بی‌گمان، حکومت‌های بیدادگر در اروپا نیز پیدا شدند؛ در واقع پیدایش سامان سرمایه‌دارانه در اروپا با ظهور دولت‌های مطلقه همراه بود، اما ناظران انتقادی، حکومت مطلقة شرقی را فراگیرتر و سرکوبگرتر از نمونه‌های غربی‌شان یافتند. به نظر آن‌ها، استبداد «آسیایی» شدیدترین صورت قدرت تام را باز می‌نمود.

اسلاوی ژیژک، فیلسوف و منتقد فرهنگی چپ اسلوونیایی است. او در مقام فیلسوفی پرکار و جنجالی در سراسر جهان شناخته شده است. انتقادهای تندوتیز از سیاست مداران و دانشمندان از او سوپراستاری دانشگاهی ساخته است. بنیادگرایی، سرمایه‌داری، جهانی‌سازی، پسامدرنیسم، چندفرهنگ‌گرایی و ... موضوعاتی است که ژیژک درباره آن حرف می‌زند.

کارول تاوریس و الیون آرنسون

ترجمه: زهره نظام محله و بهنود فرازمند

اشتباهاتی صورت گرفت ( نه توسط من) : چرایی توجیه باورهای احمقانه، تصمیمات بد، و رفتارها‌ی زیان‌آورمان

به روز شده، همراه با فصلی جدید: «ناهماهنگی، دموکراسی و عوام فریبی»

– چرا ما ریاکاری دیگران را می‌بینیم اما ریاکاری خود را هرگز! – آیاهمه‌ی ما دروغگو هستیم یا به روایت‌هایی که تعریف می‌کنیم باور داریم؟ در این کتاب به اصلاح اشتباهاتی چون تعقیب‌های کیفری، شیوه‌های بازجویی، و تعارض منافع در علوم و خود-توجیهی و خودفریبی و ناهماهنگی شناختی پرداخته می‌شود.

اکثر افراد وقتی با شواهدی روبرو می‌شوند که مرتکب اشتباه شده‌اند، نظر و عمل خود را تغییر نمی‌دهند، بلکه آن را با سماجتِ تمام توجیه می‌کنند که بارزترین نمونه آن سیاست‌مداران هستند. چرا که هر کدام از ما خطوط اخلاقی خود را ترسیم و توجیه می‌کنیم.

خود-توجیهی اشتباهات، شخص را حقیر جلوه می‌دهد به طوری که تشخیص ریاکار برای دیگران آسان‌تر است تا خود ریاکار.

از نتایج مخرب خود-توجیهی می‌توان به تشدید تعصب و انحراف، اغتشاش در حافظه، ایجاد تکبر و تداوم بی‌عدالتی و ایجاد اختلاف و دشمنی اشاره کرد.

ناهماهنگی شناختی نیروی محرکه خود-توجیهی و برهم‌زننده آرامش، و در هر شرایطی آزاردهنده، چرا که دارای دو ایده متضاد است و لرزان بر لبه‌ی پوچی.

کتاب اشتباهاتی صورت گرفت ، حاصل سال‌ها پژوهش روان‌شناسان اجتماعیِ نامداری چون کارول تاوریس و الیوت آرونسون است. کتابی بسیار خواندنی، آموختنی و تأثیرگذار.