در حال نمایش 4 نتیجه

نمایش 9 24 36

تاریخ اجتماعی هنر (۴جلدی با قاب)

2,000,000 تومان
آرنولد هاوزر ترجمه: ابراهیم یونسی

آرنولد هاوزر مورخ بریتانیایی هنر و فیلم، در سال ۱۸۹۲ در شهر تیمیشوار مجارستان چشم به جهان گشود. در دانشگاه‌های بوداپست وین، برلین و پاریس در رشته‌هایتاریخ هنر و ادبیات به تحصیل پرداخت. در سال ۱۹۱۸ درجه دکترای خود را از دانشگاه بوداپست درزیبایی‌شناسی رمانتیک آلمانی دریافت کرد. در اینجا به مقام استادی رسید و سپس مدیر شورای اصلاحات در آموزش تاریخ هنر شد. در پاریس از شاگردان هانری برگسنبود و از او تأثیرات بسیار پذیرفت. پس از جنگ اول جهانیو به دنبال پیروزی ضدانقلاب در مجارستان، آن کشور را ترک گفت و دو سال از عمرش را در ایتالیا به تحقیق دربارهٔ تاریخ هنر عصر باستان، هنرهای زیبا و هنر ایتالیا اختصاص داد. در سال ۱۹۲۰ به برلین رفت و در آنجا این نظریه را مطرح کرد که مسایل هنر و ادبیات اساسأ مسایلی جامعه شناختی اند. سپس در آثار ماکس وبر، آدولف گولد شمیت، ورنر زومبارت و ارنست ترویلج آلمانی و بعدها چندین جامعه‌شناس بزرگ آمریکایی به تحقیق پرداخت. در وین از ۱۹۲۴ تا ۱۹۳۸ در مسایل بنیادین هنر جدید فیلم تحقیق کرد که در نوع خود برای محققی پرورش یافته در سنت تحقیقات دانشگاهی آلمان تا آن روزگار، علاقه ای استثنایی به‌شمار می‌رفت. همان‌جا در یک شرکت فیلم‌سازی وینی استخدام و مدیر بازاریابی و تبلیغات شد، از سال ۱۹۳۳ تا سال ۱۹۳۶ عضو هیئت مشورتی سانسور فیلم و مدرس نظریه و فناوری فیلم در کالج وین بود. اما در سال ۱۹۳۸ هاوزر که بهودی بود مجبور شد آلمان را ترک گوید و راهی انگلستان شود.

خاستگاه اجتماعی هنرها

850,000 تومان
نویسندگان: آرنولد هاوزر هربرت رید جرج تامسون ژرژ سادول برگردان به فارسی: م آزاد فیروز شیروانلو محمدعلی صوتی رضا فرخ فال

در میان موجودات، تنها انسان است که می داند سرانجام، خواهد مُرد و یا دست کم تنها موجودی است که معنای مرگ را به خوبی دریافته است و همواره در پی چاره ای بوده است تا از مرگ خود، پیشگیری کند. انسان، با صرف نظر از تعالیم آسمانی، گرچه نتوانسته است این صادقانه ترین پدیده هستی (مرگ) را درمان کند، اما به این دستاورد مهم پی برده است که اگرچه جسم انسان می میرد، ولی می توان کاری کرد که «نامِ» وی همیشگی شود و این، تنها با روی آوردن به هنر و صنعت، عملی و شدنی است. انسان به تدریج دریافت که با زنده ماندن نام، دیگر تمام نمی شود و در جریان ذهن دیگران زنده می ماند. تلاشهای آگاهانه در این راستا فراوان و گوناگون اند؛ از کندن نام خود بر تنه درخت گرفته تا ساختن بناهای یادبود و عام المنفعه و کتیبه ها و نگاشتن کتابها و سرودن اشعار و... همه نشان از تلاش آدمی برای زنده ماندن است. یکی دیگر از آثار خلق آفرینه های هنری - که می توان آن را بهره اجتماعی هنر نامید - این است که هنرمند با هنر خود، این دریافت را به دست می آورد که او دیگر یک فرد محدود و محصور در کالبد تن نیست، بلکه از مرز «خود» گذشته و به عرصه «انسان جهانی» و «انسان تاریخی» رسیده است؛ تمام همنوعان هم روزگارش از خلاقیت روحانی او بهره برده اند و در گذر زمان برای نسلهای آینده، مفید است و خود را در کنار آیندگان احساس می کند. این احساس را می توانیم «حس انتشار» بنامیم. احساسی که با آن، انسانِ محلی به انسان جهانی و تاریخی تبدیل می شود. انسان هنرمند برای همنوعان خود، سودمند است و با این سودمندی به فضیلت انسانی دست یافته است. در چنین شرایطی است که در می یابیم پرداختن به هنر، باعث زلالی و شفافیت روح آدمی می شود و تا مرز شهود، فرا می رود...

فلسفه‌ی تاریخ هنر

تومان
نویسنده: آرنولد هاوزر مترجم: محمد‌تقی فرامرزی