آن رایحه
صنع‌الله ابراهيم
احسان موسوي خلخالي
«ابراهيم» از نويسندگان مطرح نسل سال‌هاي شصت كشور مصر به حساب مي‌آيد. وي به خاطر ملي‌گرايي و انديشه‌هاي چپ در اين كشور مورد توجه قرار گرفته است. وي در رمان‌نويسي شبيه با شيوه رمان‌نويسي «جان دوس‌پاسوس» نويسنده آمريكايي از تكه‌هاي روزنامه، نشريات و مجلات استفاده مي‌كند و آن‌ها را در رمان‌هاي خود ذكر مي‌كند. سه‌گانه‌هاي آمريكا دوس پاسوس نيز حاوي تكه‌هاي بريده شده‌اي از روزنامه‌هاي آن روز آمريكا است. «ابراهيم» همچنين در سال‌هاي 1960 چند وقتي را در اين كشور زنداني بوده است. مجموعه داستان‌هاي كوتاه اين نويسنده با عنوان «آن رايحه» يكي از پيشروترين داستان‌هاي مدرن كشور مصر به حساب مي‌آيد و در ادبيات مصر جايگاه خاصي را پيدا كرده است. بيشتر داستان‌هاي «ابراهيم» به شكل ضمير اول شخص روايت مي‌شود و به سبك روزنامه‌نويسي نزديك است.
اين طور بود كه آمديم به خيابان، من و سرباز. با كنجكاوي دور و برم را مي‌پاييدم. اين همان لحظه‌اي است كه همه سال گذشته آرزويش را داشتم. درون خودم دنبال احساسي غيرعادي گشتم، شادي‌اي، خوشي‌اي، حسي، چيزي، هيچ نيافتم. مردم، كاملا عادي راه مي‌رفتند، حرف مي‌زدند، جا به جا مي‌شدند. انگار من هميشه در ميانشان بوده‌ام و هيچ اتفاق تازه‌اي نيفتاده است.
