اگر آدولف هيتلر بزرگ‌ترين جنايتكار جنگي قرن بيستم پيش از ورود به ارتش در دانشكده هنرهاي زيباي وين پذيرفته مي‌شد چه سرنوشتي مي‌داشت؟ در عالم هنر به كجا مي‌رسيد و رفتارش با خانواده با هنرمندان و منتقدان و شاگردانش چگونه مي‌بود؟

نویسنده :   اریک امانوئل اشمیت

مترجم :   قاسم صنعوی

"انجیل های من" داستان پیامبری و رستاخیز عیسی است، و شروع دین مسیحیت. داستان در دو فصل تنظیم شده؛ فصل اول با نام "شب باغ زیتون" که به پیامبری ی عیسی می پردازد و فصل دوم به نام "انجیل به روایت پیلاطس" که درباره ی رستاخیز این پیامبر است. شک و ایمان، مسئولیت و لاقیدی، اساس مفهوم این رمان است. چه در فصل اول که عیسی نمی تواند بپذیرد که ناجی و برگزیده ی خداست و به پیامبری ی خود شک می کند. و چه فصل دوم که پیلاطس، سردار رومی به رستاخیز او شک می کند و زنده شدن دوباره ی او را باور نمی کند. و به آخر هم نه عیسی کاملا با اعتقاد و نه پیلاطس به تمامی معتقد است. هر دو شک هایی دارند. عیسی، مسیح بودن خود را باور ندارد و به کسانی که به او می گویند تو مسیح هستی، جواب می دهد که من این را نگفتم، تو بودی که این را گفتی. و در نامه های پیلاطس به برادرش نیز غوطه خوردن او را بین شک و ایمان می بینیم. اما چه به پیامبری و رستاخیز عیسی ایمان داشته باشیم و چه نداشته باشیم یک چیز مسلم است آن این که هم عیسی و هم پیلاطس انسان های لاقیدی نیستند و هر دو به دنبال حقیقت می گردند. و اشمیت به چه زیبایی این نکته را در داستان بیان می کند. هنگامی که پیلاطس از شک داشتن می نالد و از این که دیگر رومی ای که می داند، نیست غمگین است، کلودیا همسرش به او می گوید: " – پیلاطس، شک کردن و اعتقاد داشتن، هردو یکی است. فقط بی قید بودن کفر است." در مقابل شک عیسی و پیلاطس اما افراد با اعتقادی نیز حضور دارند. یهودا و کلودیا. یهودا حتی ذره ای هم به بازگشت دوباره ی عیسی شک نمی کند و به خود او هم می گوید که اطمینان داشته باشد که پس از سه روز از مردنش، زنده خواهد شد. و کلودیا همسر پیلاطس هم در مقابل شک این سردار رومی نمادی از ایمان کامل است. رمان "انجیل های من" گر چه داستانی با درونمایه ی مذهبی ست، اما خواندن آن برای کسانی که اعتقادات مذهبی ندارند هم جذاب است. دیدن شک عیسی و ایمان یهودا (کسی که محل اختفای عیسی را به رومیان لو می دهد). خواندن تئوری های منطقی ی پیلاطس در رد رستاخیز عیسی، که به درستی پرداخت شده اند.

وقتي به او نزديك شدم و بيش از يك متر از او فاصله نداشتم زوزه‌اي تيز سر داد و مي‌كوشيد كه پوزه‌اش را از لاي سيم‌هاي خاردار به من برساند. من به سمت او خم شده بودم و گرمي نفس و رطوبت نوك پوزه‌اش را بر كف دستم حس مي‌كردم. دستم را مي‌بوسيد. آن‌وقت نوبت من بود كه با او حرف بزنم. با او حرف زدم. طوري كه هرگز در اين اردوي درد با هيچ‌كس حرف نزده بودم.

وقتی اریک امانوئل اشمیت در روز تولد نُه‌سالگی‌اش موسیقی شوپن را می‌شنود، تصمیم به یادگیری پیانو می‌گیرد. اجرای باخ،‌ موتزارت و دبوسی برایش دشوار نیست، اما شوپن از دستش می‌گریزد. با آنکه نت‌ها را درست اجرا می‌کند، روشنایی،‌ لطافت و جادوی دنیای موسیقی او را درنمی‌یابد. در بیست‌سالگی وقتی در پاریس دانشجوی فلسفه است آموختن پیانو را این‌بار با استادی لهستانی به نام مادام پیلینسکا از سر می‌گیرد. استادی سرسخت که شیوه‌های عجیبی برای آموزش دارد... اریک امانوئل اشمیت، نویسندۀ سرشناس فرانسوی، که آثارش بارها به زبان‌های مختلف ترجمه شده است و در میان مخاطبان محبوبیتی ویژه دارد، این‌بار با رمانی کوتاه دوست‌داران خود را همراهی می‌کند. اشمیت در مادام پیلینسکا و راز شوپن، مخاطبانش را به دل جوانی خود می‌برد، به زمانی که رسم زندگی و عشق را آموخته است. نشر چترنگ از همین نویسنده کتاب خواهران باربارن را نیز به چاپ رسانده است.