ادوارد سعید ترجمه: حمید عضدانلو ادوارد سعید در این مقالات پرشور و الهام‌بخش، بر اساس سخنرانی‌های ریث در سال 1993، معنای امروزی بودن روشنفکر را بررسی می‌کند.

آیا روشنفکران صرفاً خدمتگزار منافع خاص هستند یا مسئولیت بزرگتری دارند؟ در این مقالات گسترده، یکی از باهوش ترین و مستقل ترین متفکران عمومی ما با شیوایی فوق العاده ای به این پرسش می پردازد. سعید، روشنفکر را تبعیدی و آماتوری می داند که نقشش «گفتن حقیقت به قدرت» است، حتی در خطر طرد شدن یا زندان. سعید با تکیه بر نمونه هایی از جاناتان سویفت و تئودور آدورنو، رابرت اوپنهایمر و هنری کیسینجر، ویتنام و جنگ خلیج فارس، پیامدهای این ایده را بررسی می کند و نشان می دهد که وقتی روشنفکران تسلیم فریب های پول، قدرت یا تخصص می شوند، چه اتفاقی می افتد.