درحالی‌که هیوم را «کافر بزرگ» می‌دانستند و او را برای تربیت جوانان فرد نامطلوبی می‌پنداشتند، اسمیت یک استاد محترم فلسفه اخلاق در دانشگاه گلاسکو بود و در بحث از تردیدهای دینی‌اش احتیاط می‌کرد.

دنیس سی. راسموسن، در کتاب کافر و استاد، رابطه نزدیک و دوستانه دیوید هیوم و آدام اسمیت را بررسی می‌کند. آن‌ها همیشه از هم حمایت می‌کردند، عضو باشگاه انجمن برگزیده در ادینبرو بودند و درباره موضوعات متنوعی با هم مکاتبه داشتند، از فلسفه اخلاق گرفته تا تاریخ و اقتصاد. به‌علاوه، هر دو مدتی را در فرانسه زندگی کرده بودند، جایی که در آن جزء مشاهیر به حساب می‌آمدند و هیوم نیز در آنجا مدت کوتاهی را با ژان ژاک روسو دوست شده بود. راسموسن، که استاد علوم سیاسی در دانشگاه تافتس است، با مهارت تمام نه‌تنها رابطه شخصی هیوم و اسمیت بلکه نقش حیاتی آنان در شکل‌گیری روشنگریِ اسکاتلندی را نیز بررسی می‌کند. ماحصل کار او مطالعه‌ای ارزنده درباره ظهور سنت لیبرال است.