تجسم خلاق
در تبعید: سرگذشت تبعیدیان آلمان در دوران سلطه هیتلر (۳جلدی)
نویسنده: لیون فویشت وانگر
مترجم: روشنک داریوش
این سومین و آخرین کتاب از سه گانه Wartesaal (اتاق انتظار) فویشت وانگر است. اولین کتاب از این سه گانه، «تبعید» است، رمانی که در آن شخصیت های واقعی تاریخی پشت نام های ساختگی پنهان شده اند. داستان در سال 1935 در پاریس می گذرد و قهرمانان آن مهاجرانی از رایش سوم و دشمنان آنها، یعنی نازی ها در آلمان، و همچنین نمایندگان و هواداران آنها در فرانسه هستند.
او از چهرههای مشهور ادبیات آلمانی تبعید در دوران نازیسم همچون تئودور آدورنو، هانا آرنت، والتر بنیامین، برتولت برشت، هرمان بروخ، روبرت موزیل، هاینریش مان، توماس مان و هرمان هسه بود. فویشتوانگر رمان تبعید (1940) را در همین باره نوشت.
پاریس 1935، پناهندگان آلمانی (یهودیان، هنرمند، سوسیالیست) و نازی ها. روایتی عالی برای کتابی که توسط خود یک تبعیدی نوشته شده است.سلاخ خانه ی شماره ی پنج
نام نویسنده : کورت ونه گات جونیر
نام مترجم : ع.ا.بهرامی
کرت وانهگت (به انگلیسی: Kurt Vonnegut, Jr)، تلفظ: /kərt vɒnəgət/، نویسندهٔ آمریکاییبود. آثار او غالباً ترکیبی از طنزی سیاه و مایههای علمیتخیلی است که از میان آنها گهوارهٔ گربه (۱۹۶۳)، سلاخخانهٔ شمارهٔ پنج (۱۹۶۹) و صبحانهٔ قهرمانان (۱۹۷۳) بیشتر مورد ستایش قرار گرفتهاند.در سال ۱۹۹۹ آستروئید یا سیارک ۲۵۳۹۹ را به بزرگداشت او ونه گات نامیدند.
ونهگات کتاب را بر اساس تجارب شخصی خویش در جنگ جهانی دوم درباره واقعه بمباران درسدن آلمان توسط متفقین نوشتهاست. شخصیت اصلی این کتاب بیلی پیل گریم، سرباز آمریکایی است که در زمان جنگ جهانی دوم در شهر درسدن حضور دارد و در زمان بمباران، در سلاخخانهای در زیرزمین پناه میگیرد.
کتاب از جمله رمانهای پستمدرنیستی قرن بیستم است. این کتاب دارای رویکردی علمی-تخیلی و در عین حال گزارش دهنده واقعیتهای تاریخی است.
زمینه تاریخی خلق این رمان، واقعه تاریخی بمباران شهر درسدن آلمان در اواخر جنگ جهانی دوم است. این واقعه تاریخی، بین روزهای ۱۳تا ۱۵ فوریه سال ۱۹۴۵ رخ داد و در طی این بمبارانهای سهمگین، ۱۳۰۰ بمبافکن نیروی هوایی انگلیس و آمریکا، حدود ۳۹۰۰ تن بمبروی این شهر ریختند. تخمین زده میشود که بین ۲۴ تا ۴۰ هزار نفر در طی این ۳ روز کشته شدهاند. ولی در منابعی هم به عدد ۱۳۴ هزار نفر اشاره شده است.کرت وانهگت در این دوران به عنوان اسیر جنگی در شهر حضور داشته و از نزدیک شاهد این واقعه بوده است. وی این رمان را بعدها تحت تاثیر این واقعه نوشت.