رمان از منظر اول شخص مفرد روایت می‌شود و راوی داستان که «دل» نام دارد، با واگویه یادمان‌هایش روایتی از نوجوانی تباه‌شده‌اش به‌دست می‌دهد.

والدین او به یک بانک دستبرد می‌زنند، سه نفر را به قتل می‌رسانند و سرانجام بازداشت می‌شوند. پس از این واقعه «دل» که فقط پانزده سال دارد به شهر دورافتاده‌ای در کانادا پناه می‌برد. مردی تبهکار به نام آرتور رملینگر که از راه هتل‌داری گذران می‌کند، سرپرستی «دل» را به عهده می‌گیرد. در دامن طبیعت زیبای «ساسکاچوان» نوجوانی و بلوغ «دل» به خاطر اشتباه والدینش به یک حادثه تراژیک و دردناک تبدیل می‌شود. او به دنیای بزرگسالان راه پیدا می‌کند و از همان آغاز با رنج زندگی آشنا می‌گردد.

داستان در حد فاصل بین «خیر» و «شر» اتفاق می‌افتد. تعلیق در این داستان برآمده از این پرسش است که سرانجام راوی داستان بین نیکی و بدی، رستگاری و تبهکاری کدامیک را برمی‌گزیند.

مهم‌ترین درگیری ذهنی ریچارد فورد در رمان «کانادا» همچنان گذار از بلوغ به دوران بزرگسالی‌ست. این گذار در اغلب آثار او با خشونت و رنج درآمیخته.

در رمان «کانادا» ریچارد فورد موفق موفق می‌شود آمیزه‌ای از یک رمان پلیسی، سرشار از رویدادهای هیجان‌انگیز و پر تب و تاب و یک رمان موقعیت، مشحون از تأملات فلسفی و وصف‌های درخشان از یک طبیعت بی‌‌رحم را به‌دست دهد.

از مهم‌ترین ویژگی‌های «کانادا» و برتری این رمان نسبت به آثار پیشین ریچارد فورد، شخصیت‌پردازی و وصف‌های درخشان از طبیعت و پیوند طبیعت با زندگی و سرنوشت شخصیت‌هاست.