این مجموعه داستان شامل هفت داستان بلند است که همه این داستان ها در فضایی میان ایران و افغانستان می گذرد و موقعیت داستان ها در فضاهایی چون سمرقند-تهران، بلخ-تهران، هرات- تهران رخ می دهد.

نویسنده «کافورپوش» درباره موضوع داستان ها بیان کرد: موضوع و تم همه داستان ها مهاجرت است که از این نظر داستان ها به هم پیوسته است اما قصه هر کدام متفاوت است.

عالیه عطایی نویسنده‌ افغانستانی اهل هرات است که در ایران بزرگ شده و محور همه آثارش را مهاجرت تشکیل می دهد. عطایی برای رمان «کافور پوش»، موفق به دریافت جایزه «مهرگان ادب» و  جایزه ادبی «واو» برای رمان متفاوت سال شده است.

عالیه عطایی

آبجی گم شده است. داستان کافور پوش اینطور شروع می‌شود و تلاش برای پیدا کردن خواهر دوقلوی مانی رفعت که به تعبیر خودش نیمه‌اش و بخش زنانه وجودش است. سرگشتگی مانی در راه پیدا کردن خواهر دوقلویش می‌شود روایت داستانی.

دخترک نوعی بیماری دارد که نتیجه یک جهش ژنتیکی است. جهشی که از رحم مادر شروع شده است و... دو جنین غیر هم جنس در یک کیسه آب باعث بروز نقصی مادرزاد شده است. داستان کافورپوش قصه هویت و روایتی مدرن از زندگی مانی رفعت که بر مبنای شخصیت است. قصه الگوها و تضادها و روایت‌هایی که در میدان قضاوت رنگ عوض می‌کنند.

«دکتر شما خیلی چیزها را نمی‌فهمید. توی هیچ کتابی ننوشته‌اند وقتی بفهمی می‌توانستی با حضور دیگری کامل باشی ولی نیستی چه دردی دارد؟»

«عالیه عطایی» در حوزه نمایشنامه و فیلمنامه‌نویسی فعالیت دارد. نشر هیلا پیش از این مجموعه داستان مگر می‌شود قابیل، هابیل را کشته باشد؟ را از او منتشر کرده است.