تمرکز این رمان بر شهر کوچکی است که در سایه یک رودخانه و جنگل مرموز قرار دارد. راوی که پسری نوجوان است، پدر و مادرش را می بیند که به طرز عجیبی می میرند. روستاییان چندین آداب و رسوم خشونت آمیز دارند، مانند وادار کردن یک مرد جوان به شنا در سفره زیرزمینی شهر و دفن روستاییان در درختان. مردم شهر همچنین از ترس از کارامن ها، مردمی در سایه مرموز رنج می برند.راوی، و در نتیجه مخاطبانش، باید با بی‌معنایی خشونت مبارزه کنند، زمانی که این خشونت جزء ساختار جامعه است. با پیشرفت کتاب، راوی بیشتر و بیشتر در جنگل مرگ سرمایه گذاری می کند، جایی که مردم شهر در آن دفن می شوند. او با نامادری بیوه اش که سن زیادی از او ندارد صاحب فرزندی می شود. کتاب در طول فصل‌ها پیشرفت می‌کند و رودوردا از این تکرار و اشکال دیگر اغلب به عنوان ابزار ادبی استفاده می‌کند.