این پژوهش کوششی است برای ترسیم طرحی از سیمای ناشکفته تیاتر غیرسنتی ایران در طول صد سال، یعنی از بدو تولدش. واژه ها و جمله ها به ویژه در اشاره به مسائل اجتماعی، گویای شرایطی است که کتاب در آن نوشته شده. پنج سال پیش یعنی در بدترین شرایط اختناق و سانسور و سالهای وحشت مطلق نظام حاکم از گسترش کمترین آگاهی ها. حالا که دست به انتشار زدیم هرچند دستی به آن نبردیم اما این امکان فراهم شد که به جای نقطه سیاه پایانی پیشین یعنی سال ۱۳۳۲خ. باشد. روزی که با چاپ دوباره اش بسیاری از کاستی ها و ابهامای آن را برطرف کنیم. به امید آن روز.