پزشکان برجسته در عصر تمدن اسلامی
پژوهشی درباره تاریخ پزشكی در تمدن اسلامی و تحلیل مبانی و مکاتب پزشکی مسلمانان است. در فصل اول از ابتكارات علمی پزشكان اسلامی در طب داخلی، اطفال، كالبدشكافی، جراحی و چشم پزشكی بحث شده و اطلاعات مختلفی از آثار و منابع پزشكی گردآوری شده و به صورت ضمنی اثبات شده است که میراث طب اسلامی در این دوره محدود به ترجمه میراث یونانی نبوده است. بعد از توصیف مرحله ترجمه، نوآوریهای پزشکان شهیری چون رازی، اهوازی و ابنسینا مورد بررسی قرار گرفته است. نوآوری هایی که موجب اعتلای پزشکی در تمدن اسلامی گردیده است. در فصل دوم ضمن معرفی شخصیتها و پزشكان بزرگی چون رازی، زهراوی، اهوازی، بوعلیسینا، ابن زهر، موفقالدین بغدادی، ابن نفیس و فارابی آثار جامع طب اسلامی تحلیل شده است. در معرفی هر پزشك به زندگی و تحصیلات و آثار وی و نیز اندیشهها و نوآوریهای پزشكی او اشاره شده است.
متن کامل طومارهای بحر المیت
ترجمه مذکور فقط شامل متن کامل طومارهای فرقه ای است و شامل طومارهای کتاب مقدس نمی باشد.
طومارهای دریای مرده، نسخه های خطی باستانی، عمدتاً عبری (از چرم، پاپیروس و مس) برای اولین بار در سال ۱۹۴۷ در ساحل شمال غربی دریای مرده یافت شد. کشف طومارهای دریای مرده یکی از مهمترین یافتههای تاریخ باستانشناسی مدرن است. مطالعه طومارها محققان را قادر می سازد تا تاریخ یک کتاب مقدس عبری تثبیت شده را حداکثر تا سال ۷۰ پس از میلاد به عقب برانند، تا به بازسازی تاریخ فلسطین از قرن چهارم قبل از میلاد تا ۱۳۵ پس از میلاد کمک کنند، و نور جدیدی بر ظهور مسیحیت و یهودیت خاخام و در مورد رابطه بین سنت های مذهبی اولیه مسیحیت و یهودی بیفکنند.
گروه قمران با بسیاری از فرقه های یهودی آن زمان شناخته شده است. اگرچه برخی از محققان معتقدند که این جامعه شاخهای از صدوقیها یا متعصبان بودهاند، اما بیشتر آنها معتقدند که آنها اسنی بودند. اعتقاد بر این است که این گروه در نتیجه اختلاف با رهبران کاهنان در اورشلیم بر سر تقویم مقدس و موضوعات تفسیر قانونی، به بیابان یهودیه گریخته یا رانده شده اند. این گروه در قمران نه تنها عقاید خود را حفظ کردند، بلکه جهان بینی را توسعه دادند که بقیه قوم یهود را رد کرد، از دیدگاهی دوگانه گرایانه نسبت به جهان حمایت کردند (یعنی جهانی به شدت بین خیر و شر، نور و تاریکی تقسیم شده است) و به دنبال قضاوت الهی قریب الوقوع شریران بودند. آنها همچنین زندگی مشترکی با خلوص تشریفاتی افراطی، که به دلیل طرد فرقه معبد ضروری بود، پرورش دادند...