الكساندرا كلانتاي

مهدي غبرايي

اين كتاب شامل يك رمانك و دو داستان كوتاه است كه هر سه را بانوي نويسنده، تنها عضو كميته‌ي مركزي حزب كمونيست در زمان انقلاب بلشويكي، بعدها در تبعيد نوشته است. داستان اصلي، بلندترين و مهم‌ترين داستان در زماني كمي پس از انقلاب 1905 روسيه مي‌گذرد و تا زمان انقلاب 1917 ادامه دارد. صدها پناهنده و آواره‌ي فعال سياسي در سراسر جهان به ويژه در پاريس، پراكنده مي‌شوند و عليه رژيم تزاري مبارزه مي‌كنند و در اين ميان ماجراهاي عاشقانه‌اي بين بعضي‌شان درمي‌گيرد كه معروف‌ترينشان ماجراي عشقي لنين و يكي از اعضاي سياسي برجسته، به نام اينسا است. اين داستان به قدري پرشور است كه در بخشي يادآور مادام‌بواري است و از زبان راوي زن داستان بيان مي‌شود.

الکساندرا میخای‌لوونا کولونتای (زاده ۱۸۷۲ - درگذشته ۱۹۵۲) انقلابی بلشویک، مبارز حقوق زنان و سیاست‌مدار شوروی بود که بعدها به اولین سفیر زن در جهان بدل گشت.

او با کنترل اتحادیه‌های کارگری توسط حزب مخالف بود و به سندیکاگری اعتقاد داشت.

او از طرف‌داران عشق آزاد بود و از او، مطالب بسیاری در مورد مسائل زنان و دیگر مسائل اجتماعی به جا مانده‌است.

بازخوانی این مطالب در دهه‌های هفتاد و هشت، در غرب، باعث شد کولونتای را به عنوان چهره‌ای در مبارزه برای آزادی و رهایی زنان و انقلاب جنسی، بشناسند.