کتاب «دیالکتیک تنهایی» که در واقع فصلی بلند از كتاب «هزارتوي تنهایی» نوشته «اكتاويو پاز» است به بررسی مفهوم تنهایی پرداخته و نگاهی نوع به این موضوع دارد. اکتاویو پاز اندیشمند، نویسنده و منتقد مکزیکی این کتاب را از منظر فرا واقع‌گرایی و اگزیستانسیالیسم نگاشته است. کتاب هزارتوی تنهایی در سال 1950 با تاثیر از متفکری اهل مکزیک به نام راموس نگاشته شده است. اکاویو پاز در فصل پایانی این کتاب، با جمع‌بندی کل کتاب هزارتوی تنهایی به بررسی فلسفی موضوعاتی از جمله عشق و مرگ می‌پردازد. این کتاب نقدی بر روش‌های ارتباط انسانی است و درکی دگرگون از تنهایی انسان را شرح می‌دهد.