بی‌سرنوشتی
نویسنده: ایمره کرتیس
مترجم: الهام کریمی بلان
ایمره کرتيس (به مجاری: Imre Kertész؛ زادهٔ ۹ نوامبر ۱۹۲۹ – ۳۱ مارس ۲۰۱۶) نویسنده اهل مجارستان برندهٔ جایزه نوبل ادبیات ۲۰۰۲. از مهم‌ترین آثار او می‌توان به رمان «بی‌سرنوشتي» اشاره کرد. رد پای تجربیات و مشاهدات کرتيس در اردوگاه بوخن‌والد را می‌توان به خوبی در این رمان دید که معروف‌ترین اثر او نیز محسوب می‌شود. او مجموعاً ۱۳ سال از عمر خود را صرف نوشتن این رمان کرد. «بی‌سرنوشتي» یکی از تأثیرگذارترین و دردناک‌ترین آثار ادبی در بارهٔ فاجعه هولوکاست است.
«بی‌سرنوشتي» حالی شبیه به زندگی‌نامه خود‌نوشت دارد؛ اما نویسنده خود در اظهار نظری گفته است که این کتاب «تنها یک زندگی‌نامه» نیست.
کرتیس که چندین جایزه معتبر ادبی را در دنیا به خود اختصاص داده است، در «بی سرنوشتي»، به دوران نوجوانی زندگی خود می پردازد که بخشی از آن، هنگام اشغال مجارستان در جنگ دوم جهانی، در اردوگاه‌های کار اجباری آلمان نازی سپری شده است. او در آن زمان ۱۵ سال سن داشت.
او درباره تجربه‌اش از زندگی در نظام استالینیستی مجارستان و نظام نازی‌ها گفته است:
من در دنيايي معلق زندگي مي‌كردم كه در آن هر روز بدون اميد به بهبود اوضاع، از خواب بيدار مي‌شدم.... در نظام استالينيستي مي‌توانستي زندگي كني به شرط آنكه جنم داشته باشي. اما در رژيم نازيستي- كه نظامي بر پايه كار ماشيني بود- مفهوم بقا بي‌معنا بود. سيستم نازي همه‌چيز را بلعيده بود. نازيسم يك نظام كار ماشيني سختگيرانه بود.
کرتيس همانند بسیاری از مردمان هم‌دوره‌اش در اروپای شرقی، سه دوره را از سر گذرانده است: دوره نخست پیش از هولوکاست، دوره آتش‌افروزی هیتلر و پا گرفتن اردوگاه‌های مرگ، و بعد هجوم روس‌ها استقرار نظام سوسیالیستی.