برجِ فرازان (سیمای جهان پیش از جنگ جهانی اول، ۱۸۹۰ – ۱۹۱۴)
برجفرازان تلاشی است برای واکاوی اجتماعی ریشههای جنگ جهانی اول در قالب مرور زندگی و جستوجو در احوال جوامعی که درگیر این اتفاق بودهاند. کتاب در این ریشهیابی به جای تحقیق در ساختار دولتها، به پژوهشی بنیادی در اوضاع اجتماعی مردمِ درگیر با جنگ میپردازد. تاکمن در بخشهای مختلف برجفرازان وقایع کشورهای اروپایی و امریکا در سالهای ۱۸۹۰ تا ۱۹۱۴ را از نظر میگذراند و با زبانی روایی، جزئیاتی خواندنی و بکر از چهرهی جهانِ پیش از جنگ جهانی اول ارائه میدهد و سعی میکند به این سؤال پاسخ دهد که چطور در سالهای اوجگیری تمدنِ مدرن جنگی چون جنگ جهانی اول رخ داد.
تاریخ بی خردی از تروا تا ویتنام
نام نویسنده : باربارا تاکمن
نام مترجم : حسن کامشاد
نویسنده در این کتاب با دستمایه قرار دادن برخی رخدادهای معروف تاریخ جهان از عهد باستان تا امروز سعی کرده است،به نقد رفتار حاکمان در مواجهه با این رخدادها بپردازد. وی در مقدمه خود نوشته است آدمی، اگر در همه زمینه ها پیشرفت کرده در سیاست به مانند سابق مانده است. سیاستمداران افرادی عقب مانده هستند که مدام اشتباه میکنند و سیاستهایی را که مخالف منافع ملی آن است در پیش میگیرند به رغم آن که در گذشته بارها و بارها آن موارد تجربه شده است. تاکمن سوء تدبیر در حکومت را در نتیجه چهار عامل ، استبداد یا ظلم و فشار، جاهطلبی بیش از حد، بیکفایتی یا انحطاط، بیخردی یا اصرار در کژاندیشی میداند و در کتاب خود به برخی مواجهات اهل سیاست از منظر چهارم که همان بیخردی است پر داخته است. تاکمن ابتدا مبانی بیخردی را برشمرده و اقدامی را که میتوان عنوان بیخردی به آن داد را تعریف کرده است و نشان میدهد که این نوع بیخردی زمان و مکان نمیشناسد و در هر زمان و مکانی و توسط هر حاکمی میتواند رخ دهد و اسباب رخدادهای فاجعه باری شود. نکته قابل اعتنا در نگاه نویسنده ذاتی بودن بیخردی در اهل سیاست است که کمتر کسی به آن توجه کرده است. به این معنا که این گونه بیخردیها نتیجه نوعی اخلاق است که تنها در قدرت شکل میگیرد و وی بی خردی را بخشی از فطرت بشری میداند و بسیاری از کارهای بیخردانه سیاسی را ناشی از نوعی بیتوجهی ذاتی می داند. برخی حدسها زده نمیشود در حالی که اتفاق میافتد و همه چیز را خراب میکند. مقدمه کتاب خواندنی و برای فهم محتوای اصلی کتاب مهم است و مؤلف در صدد آن است تا با بسط مقدمه و شمردن مبانی تحلیلی فضای ذهنی خواننده و مخاطب را برای اصل روایتها و تحلیلها آماده کند. وی شرح این مبانی را با زدن مثالهای مختلف نشان میدهد و به خواننده نکتهدان میرساند که با مورخی معمولی و باریبه هرجهت طرف نیست. عنوان کتاب از تروا تا ویتنام است و به نظر وی نخستین بی خردی شگفت سیاست مداران تروا این است که در کمال بی عقلی، اسب چوبین را داخل شهر خود بردند و حقه یونانیان را درنیافتند و شد آنچه شد. کتاب در 5 فصل با عناوین زیر تدوین شده است: فصل اول: پیگیری سیاست های مغایر با منافع خویش. فصل دوم: نمونه های آغازین: اسب تروا فصل سوم: پاپ های رنسانس و جدا شدن پروتستان ها فصل چهارم: بریتانیا امریکا را از دست می دهد فصل پنجم: امریکا در ویتنام به خود خیانت می کند.
توپ های ماه اوت؛ روایت نخستین ماه جنگ جهانی اول
توپهای ماه اوت دربارهی اولین ماه جنگ جهانی اول است که در اوت ۱۹۱۴ آغاز شد و چهار سال ادامه یافت. تاکمن در این کتاب جزئیاتِ دقیق و رویدادها و تصمیمهایی را شرح داده است که به جنگ انجامیدند. او همچنین در سرگذشت و اندیشهی مردانی که جنگ را رقم زدند تأمل کرده و آنچه را در کابینهها و ستادها و جبههها میگذشت روایت کرده است. باربارا تاکمن در ۱۹۶۳ برای توپهای ماه اوت جایزهی پولیتزر گرفت. این کتاب حتی با استقبال کسانی مواجه شد که علاقهی چندانی به خواندن تاریخ نداشتند. جان اف. کندی، رئیسجمهور پیشین امریکا، به همکارانش پیشنهاد میکرد توپهای ماه اوت را بخوانند.
سلام اول؛ تاریخ انقلاب آمریکا
برخلاف تصور اغلب ما آمریکا کشوری بدون تاریخ نیست؛ تاریخ این کشور اگرچه کوتاه، اما بسیار پر فراز و نشیب بوده و با فشردگی بسیار، به حدی که گویی سیر تغییر و تحولاتی که در دیگر کشورها در چندین سده رخ داده، در آمریکا در کمتر از یک سده واقع شده است. سرعت گذر این کشور از مرحله یک مستعمره نشین بریتانیایی در اواخر قرن هجدهم، به کشوری استقلال یافته و سپس حرکت در راستای بدل شدن به کشوری مهم و تأثیرگذار در مناسبات جهانی در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم و سپس قرار گرفتن در جایگاه یک ابرقدرت در جهان دوقطبی در اواسط قرن بیستم و نهایتاً بدل شدن به تنها ابرقدرت در جهانی یک قطبی در اواخر قرن بیستم همگی نشان از سرعت این تغییر و تحولات و اهمیت بررسی و توجه به آن هاست. از سوی دیگر برخلاف بسیار از کشورها، هویت این کشور هویتی وابسته به تاریخ نیست، بلکه برساخته نهادهای فرهنگی، اجتماعی و سیاسی زمان حال است؛ به آینده نظر دارد، نه به گذشته.