نام نویسنده : بهاء الدین خرمشاهی

داستان های هزارگانی که در فرهنک ایرانی و اسلامی ما سابقه ای هزار ساله و حتی بیشتر دارد.از لباب الالباب عوفی که بیش از دو هزار حکابت دارد و تذکره الاولیای عطار تا هزار حکایت صوفی(از مولفی ناشناخته در قرن هفتم)تا کارهای معاصر که معرفی تمامی آنها در مقدمه کتاب آمده است.زندگی مادی و ماشینی و بحران زده امروز که دنیای مجازی از دنیای حقیقی سبقت گرفته و سیطره پیدا کرده است،پادزهری بهتر از عرفان و سلوک معنوی ندارد.مرا د ما عرفان عاشقانه ادبی و اخلاقی است.نه تصوف عملی و خانقاهی که پایه اش بر عزلت گرفتن از اجتماع است و گلیم خود را از موج به در بردن فراوانی کتابهای عرفانی و کمبود وقت و دشواری برخی متون از عواملی است که خوانندگان حرفه ای را هم از مراجعه به متون باز می دارد.

با درک این نکات ما از معتبر ترین و خوشخوان ترین آثار از قرن سوم و چهارم(بایزید و حلاج) تا قرن نهم قمری (که روزگار جامی است)و از آثاری که یا فارسی است یا به فارسی ترجم شده به گزینی کرده ایم.به قول نظامی:

یک دسته گل دماغ پرور

از خرمن صد گیاه بهتر