خروج ممنوع
ژان پل سارتر
ترجمه: بهرنگ اسماعیلیون
از مقالهٔ «سارتر و خروج ممنوع» نوشتهٔ «روبی کوهن»(ضمیمهٔ کتاب «خروج ممنوع»): «دومین نمایشنامهٔ سارتر، «خروج ممنوع»، بر الگوی تکپردهایهای استریندبرگی بر تنشِ فزاینده استوار است. کار سارتر _ که مثل کار دانته در جهنم میگذرد _ متافیزیک را با فضای فیزیکیاش منعکس میکند. مثل دوزخ دانته، گناهکارانی مشابه، در همان حلقهای دوزخی سهیماند که در سراسر ابدیت کشیده شدهاست و مجازات آنها با گناهانشان در تناسب است.»