اقتدا به مسيح ( the Imitation of Christ ) اثر توماس اکمپيس بعد از کتاب انجيل از جمله کتاب‌هاي اخلاقي عرفاني کلاسيک، محبوب و با اهميت در عالم مسيحيت بشمار مي‌آيد. اين کتاب که تاکنون به بيش از پنجاه زبان ترجمه و منتشر شده، بيانگر جريان عرفاني در دوره قرون وسطي است که به تفکر مسيح محور شهرت يافته است. جوهره‌ي اين تفکر که در عالم اسلامي نيز موارد مشايهي براي آن مي‌توان يافت، تاکيد بر تجربه باطني، گرايش شديد به معنويت، دوري از فلسفه يوناني و نظرپردازي‌هاي متکلمانه است. گيرايي و جاذبه‌ي متن کتاب، فارغ از مواردي که به شعائر مسيحي اختصاص دارد، بر هيچ خواننده‌اي پوشيده نيست. برگرفته از متن کتاب: «چگونه انتظار داري که ديگران آن گونه که تو مي‌خواهي باشند. ما مي‌خواهيم ديگران بي‌عيب باشند، اما اشتباهات خود را اصلاح نمي‌کنيم. دوست داريم ديگران را به جد سرزنش کنيم، اما نمي‌خواهيم چيزي از ما دريغ شود. دوست داريم ديگران تحت قانون درآيند، اما هيچ‌گاه نمي‌خواهيم خودمان پيرو قانون باشيم. ما بايد هر روز عزم خويش را نو کنيم. به اندازه همت ما، پيشرفت معنوي در کار خواهد بود. هيچ کس لايق تسلاي الهي نمي‌شود مگر آن‌ها که به جد در درون خويش، احساس مقدس پشيماني را تجربه کرده باشند.»