نویسنده: ثابت رحمان

مترجم: سیروس مددی

این رمان در رابطه با مبارزات انقلابی کارگران و زحمتکشان باکو در سالهای ۱۹۰۱-۱۹۰۴ است. نام این رمان، از چاپخانه‌ای به همین نام گرفته شده که چاپخانه‌ای مخفی بود و بعدها به موزه تبدیل شد.در طول رمان، تا اواسط آن، از این چاپخانه (به دلیل مخفی بودن آن) طوری صحبت می‌شود که خواننده تصور می‌کند نینا نام یک زن مبارز است....

...یک کارگر پیر روی دیوار ایستاده بود و حرف می زد . او ناطق نبود و به سخنرانی عادت نداشت. جملات را به سختی سر هم می کرد. ولی جمعیت با دقت زیادی به حرف هایش گوش می دادند. چون کلمات را جدا ادا می کرد. اکثر جملاتش بریده بریده از آب در می آمد . _ دیگر صبرمان تمام شده ... هم خود و هم بچه هایمان از زیادی ستم نابود شده ایم ، مهمان های ما کیستند؟ گرسنگی و رماتیسم. ما انسانیم؟ اگر انسانیم باید حقوق انسانی خود را طلب کنیم . رفقا چه باید بکنیم؟ برای رهایی از این زندگی زندان وار چه باید کرد.