چگونه ممکن است شصت و دو میلیون نفر به کسی رای بدهند که صدای ضبط شده ­اش را شنیده بودند که درباره­ ی تجاوزهای جنسی مکرر لاف می­رند؟ چگونه ممکن بود به زنان، مهاجران، مسلمانان، آمریکایی­ های مکزیکی، زندانیان جنگ، و معلولین حمله کند- و به عنوان یک تاجر متهم به کلاهبرداری­ های بی­شمار از مشاغل کوچک، پیمان­کاران، دانشجویان و مقامات شود- و با این حال برای مهم­ترین و قدرت­مند ترین منصب دنیا انتخاب شود؟ چگونه می­توانیم به عنوان یک ملت اجازه دهیم هزاران آمریکایی به وسیله­ ی قوانین سرکوبی رای دهندگان از حق مسلم خود برای رای دادن محروم شوند؟ چرا رسانه تصمیم گرفت قیل و قال ماجرای ایمیل­ های من را به عنوان یکی از مهم­ترین ماجراها از زمان جنگ جهانی دوم پخش کند؟ چگونه اجازه دادم چنین اتفاقی بیفتد؟ چگونه اجازه دادیم؟

کتاب «آنچه اتفاق افتاد»، چنان که هیلاری رودهام کلینتون می‌گوید: فقط داستان او از شکستی است که در انتخابات سال ۲۰۱۶ خورده است. اما این همه‌ی ماجرا نیست. وی به درستی می‌گوید که بررسی کامل و جامع آنچه در این انتخابات رخ داد کار او نیست چراکه وی جزیی از این واقعه است لذا نمی‌توان آن را به طور کامل و جامع تحلیل کند.

هيچ كس يك بازنده را دوست ندارد، كسي را كه به او زور گفته شود دوست ندارد. با اين حال اكنون در اين موضع ايستاده‌ايم، بزرگترين ابر قدرت روي زمين كه همه شكست‌مان مي‌دهند. اين پيروزي نيست...