نامزد نهايي جايزه ى پوليتزر سال ٢٠١٥ این اثر شامل سیزده داستان از این نویسنده‌ی‌ مدرن است. اوتس با قهرمانان زن درون‌گرایش قصه‌ها را جلو می‌برد و نقش‌هایی زیبا می‌آفریند. او که مثل آب خوردن قصه می‌نویسد در این کتاب دو داستان با راوی مرده دارد که در این شیوه‌ی روایی بسیار قوی ظاهر شده است. در این کتاب نیز همچون دیگر آثار اوتس، تم اصلی داستان‌ها، عشق، خیانت، روابط انسانی عمیق و روابط زناشویی و خانوادگی است، اما چیزی تکراری و کم مایه دیده نمی‌شود. نقطه عطف این کتاب همان داستان عاشقانه، تاریک، عمیق است که فریاد اوتس در نقد ادبیات معاصر امریکا و بخصوص شاعر معاصر، رابرت فراست (1963-1874) است. در این داستان او بی هیچ خودسانسوری یا ملاحظه‌ای این شاعر و تفکرات و رفتارهایش را به بدترین و عریان‌ترین شیوه، به نقد می‌کشاند و اعتراض خانواده و طرفداران او را به جان می‌خرد. به گفته‌ی‌ مترجم اثر، این کتاب مجموعه‌ای از بهترین داستان‌های اوتس و حتی بهترین داستان کوتاه های مدرنِ معاصر است و به علاقمندان حرفه ای داستان پیشنهاد می شود خود را از لذت خواندن این اثر محروم نکنند.