شرحی موجز و در عین حال فراگیر از حیات فکری زیگموند فروید، از آغاز تجارب بالینی او در وین دههٔ ۱۸۸۰ تا سال‌های پایانی زندگی‌اش در دههٔ ۱۹۳۰ در لندن. این نگاه گاهشمارانه به‌وضوح نشان می‌دهد که چگونه آرای فروید پیوسته غنا یافتند و در قالبی درمانگرانه ریخته شدند. از آنجا که رهیافت‌های او، شامل مفاهیمی مانند عقدهٔ ادیپ و تأویل رؤیا، همچنان بر بسیاری از رشته‌های دانش اثرگذارند، این درآمد گیرا و خواندنی هم به کار اهلِ فن می‌آید و هم برای هر علاقه‌مند به روانکاوی و تاریخ اندیشه جذاب است. آنچه فروید در جایگاه یکی از نوآورترین و انقلابی‌ترین چهره‌های قرون نوزدهم و بیستم، به تاریخ اندیشه افزود، به‌رغم مناقشات و انتقادات، هنوز زنده و پویا است.

روتخر برخمان

ترجمه: مزدا موحد

پس از اینکه روزمان را صرف کارهایی می‌کنیم که معمولاً خوشایندمان نیست، چیزهایی را می‌خریم که لازمشان نداریم. روتخر برخمان به یادمان می‌آورد که لازم نیست این‌گونه باشد. برخمان ایده‌های آرمانشهریِ متعددی پیش می‌کشد و ثابت می‌کند که آنها امروزه نیز عملی‌اند.

آرمانشهر واقع‌بین‌ها از نادر کتاب‌هایی است که به‌واقع متحیرمان می‌کند و تصورمان از آینده را زیر و زبر می‌کند.

برخمان در این کتاب ما را به سفری در تاریخ می‌برد، سفری رها از مرزبندی‌های سنّتی چپ و راست. او مدافع عقایدی است که زمانشان فرا رسیده است.

متنی لازم برای هر آنکه نگران معایب اجتماع فعلی است و می‌خواهد به درمان آنها کمک کند.

ــــ زیگموند باومن، نظریه‌پرداز برجستهٔ علوم اجتماعی

اگر از کلیشه‌های قدیمی چپ و راست خسته شده‌اید شاید از اندیشهٔ شجاعانه و متن شیوا و مباحث مستدل این کتاب لذت ببرید.

ــــ استیون پینکر، نویسندهٔ فرشتگان بهترِ سرشت ما

اگر افراد کافی این کتاب را بخوانند، جهان جای بهتری خواهد شد.

ــــ ریچارد ویلکینسون، نویسندهٔ تراز

ندایی درخشان برای تفکر آرمانشهری دربارهٔ دستمزد و ساعات کاری و پادزهری برای بدبینی در مورد اتوماسیون در بازار کار.

ــــ چارلز کنی، نویسندهٔ وارونه

ماتیاس چوکه متولد سال ۱۹۵۴ در برن، که با رمان ابرها نخستین بار به خوانندگان فارسی ‏زبان معرفی می‏ شود، علاوه بر نویسندگی دستی در تئاتر و سینما نیز دارد. او تاکنون یازده اثر روایی، هشت نمایشنامه و سه فیلم ساخته و جوایز متعددی در سویس و آلمان از آن خود کرده است. اغلب منتقدان ادبیات آلمانی ‏زبان برآنند که چوکه با پشت سر نهادن تمامی نُرمها و مرزهای فرمال سنتی ادبیات روایی، جامعهٔ امروز اروپا را زیر سؤال میبرد.

ابرها روایت شوخ وشنگ و در عین حال تلخ زندگی روزمرهٔ مردی‏ست در برلین امروز.

این شاهکار تاریخی روایتی از تاریخ یهود و اسرائیل به‌دست می‌دهد. شلومو زند، مورخ اسرائیلی، با کشیدن خط بطلان بر افسانۀ تبعید اجباری یهودیان در قرن اول به دست رومیان چنین استدلال می‌کند که بیشتر یهودیان امروز فرزندان نوکیشان هستند که زادگاهشان در سراسر خاورمیانه و اروپای شرقی پراکنده بود.

شلومو زند در این اثر سنت‌شکن که نوزده هفته در فهرست کتابهای پرفروش اسرائیل بود و برندۀ جایزۀ رشک‌انگیز «امروز»در فرانسه شد شالوده‌های فکری را برای ساخت تصویری تازه از آیندۀ اسرائیل فراهم می‌کند.

یاسوناری کاواباتا

ترجمه: مانی پارسا

<گو> بازی استراتژیکی‌ست که در آن بازیکنان می‌کوشند سنگ‌های سیاه یا سفید حریف را محاصره کنند. اصول گو ساده اما اجرای آن بس پیچیده است و گویای حساسیت ژاپنی. یاسوناری کاواباتا در این رمان/وقایع‌نامه مسابقهٔ استاد محترمِ شکست‌ناپذیری را با بازیکنی جوان و مترقی دستمایه کرده است تا لحظه‌ای را به تصویر بکشد که در آن سنت‌های صُلب ژاپن امپراتوریایی با هجوم سدهٔ بیستم مواجه می‌شوند. رقابت استاد و حریفش چند ماه به طول می‌انجامد و در خلالِ بازی تنش‌هایی پیش می‌آید که جز بازیکنان، خانواده و نزدیکان آنها را نیز در خود فرومی‌کشد و مسابقه را به دوئلی تبدیل می‌کند که سرانجامی ندارد جز مرگ یکی از بازیکنان. استاد رمانی‌ست با جزئیات درخشان، هم آمیخته به تعلیق و هم آرام، مرثیه‌ای برای کل یک جامعه، تحریرشده با ایجازی شاعرانه و فراستی روان‌شناسانه، که جایزهٔ نوبل ادبیات را برای کاواباتا به ارمغان آورد.

آیا ما واقعاً اراده‌ٔ آزاد داریم؟ چرا باید اخلاقی باشیم؟ بین ذهن و مغز چه ربط و نسبتی وجود دارد؟ آیا زندگی پس از مرگ وجود دارد؟ چه احساسی باید نسبت به مرگ داشته باشیم؟ در جهانی که میلیاردها سال نوری امتداد یافته است، آیا می‌توانیم کاری انجام دهیم که واقعاً اهمیت داشته باشد؟ آیا اصلاً اهمیتی دارد که زندگی ما در مقیاس کیهانی بی‌اهمیت است؟ علل نابرابری در جوامع کدامند؟ آیا می‌توان این نابرابری را از بین برد؟

نیگل با دقت و وضوح و ژرف‌اندیشی و شوخ‌طبعی خاص خود به این پرسش‌ها می‌پردازد. تمام هدف نیگل این است که خواننده را تشویق کند تا با این مسائل پنجه در پنجه افکند.