عاليه صالح در آپارتمانش در بيروت تنها و در محاصره انبوه كتاب‌هايش زندگي مي‌كند. عاليه تنها، بي‌فرزند و مطلقه «زائده غيرضروري» خانواده‌اش است. اين زن صريح‌اللهجه كه دنياي خود و گذشته پيچيده‌اش را از دريچه آثار ادبي فاخر مي‌بيند سالي يكي از كتاب‌هاي محبوبش را به عربي ترجمه و آن‌گاه گوشه‌اي انبار مي‌كند. ترجمه‌هايش را هرگز هيچ‌كس نخوانده است. خواننده با ذهن بازيگوش عاليه در سرك كشيدن‌هايش به حال و گذشته بيروت همراه مي‌شود. ملاحظاتي رنگارنگ در باب ادبيات، فلسفه و هنر با تاخت و تاز خاطراتي از جنگ داخلي لبنان و گذشته پرتلاطم خود عاليه درهم مي‌آميزد. عاليه، در حالي كه سعي مي‌كند بر بدن رو به سال‌خوردگي و غليان خودجوش احساساتش غلبه كند، با فاجعه‌اي غيرقابل تصور، كه تتمه زندگي‌اش را تهديد مي‌كند، مواجه مي‌شود.