برادران سیسترز
پاتریک دوویت
مترجم: پیمان خاکسار
رمان برادران سیسترز نامزد جایزهٔ ادبی من بوکر ۲۰۱۱ شد و تقریباً در تمام فهرستهای بهترین کتابهای سال ۲۰۱۱ نیز حضور داشت.
آخرین باری که بعد از چند ماه کار توی معدن برگشتم به شهر یه کیسهی بزرگ طلا همراهم بود. با این که میدونستم این کار دیوونگیه ولی تصمیم گرفتم تو یکی از گرونترین رستورانهای شهر یه غذای حسابی بخورم. به استحضارتون برسونم که مجبور شدم برای یه وعده غذا سی دلار پول بدم. غذایی که اگر توی شهر خودم خورده بودم نیم دلار بیشتر برام خرج بر نمیداشت.
نایب پیشکار ماینر
پاتریک دوویت
رضا اسکندری آذر
مادر لوسين ماينر هنگام جدا شدن از پسرش، گريه نكرده بود؛ حتي نزديكش هم نشده بود. لوسي تمام روز را با بغضي توي گلو گذرانده و همه حركاتش را با درجهاي از ترديد و اكراه ميديدي؛ انگار هر فعاليت سريعي، سد احساساتش را ميشكست. صبحانه و ناهار را با هم خورده بودند؛ در سكوت و بيهيچ حرفي. حالا وقت رفتن رسيده بود اما نميتوانست از تختخوابش جدا شود. با تمام لباسهايش روي تخت ولو شده بود؛ كت، چكمه و كلاهي از پشم گوسفند كه تا روي ابرو پايين كشيده بود. لوسي هفده سال داشت و از بدو تولد همانجا اتاقش بود....