اين كتاب‌ها فلسفه را ساده نمي‌كنند بلكه از ابهت هراس‌آور فلسفه مي‌كاهند. خواننده ممكن است خواندن اين كتاب‌ها را به اميد يافتن پاسخ‌هاي روشن آغاز كند: پاسخي براي مسئله تنهايي‌اش، چرايي مرگ، منشا ملال و دل‌زدگي... اما انتظار اينكه كتابي با كسي در چند صفحه يا فلان تعداد نكته به ما بگويد چطور زندگي كنيم و چگونه خوشبخت شويم، در واقع يك جور انكار مسئوليت شخصي انسان است. پاسخي قطعي و ابدي كه مناسب حال همه كس باشد وجود ندارد. كتاب‌هايي كه چنين مدعاهايي دارند قطعا فريبكارند. كتاب‌هاي اين مجموعه نسخه نمي‌پيچند و سياهه‌اي از اعمال نيك و بد پيش روي شما نمي‌گذارند؛ بلكه مي‌خواهند به فهم بهتر زندگي و پرسش‌ها و تجربه‌هايمان كمك كنند؛ چراغي بيفروزند تا در اين اتاق تاريك زندگي و در لحظات دشوار، در كمان از پرسش‌هاي بي‌پايان انساني روشن‌تر شود، بدانيم فيلسوفان و حكيمان جهان به اين پرسش‌ها چطور فكر كرده‌اند: تا با فهم دقيق‌تر و ديدي بازتر بتوانيم در زندگي‌مان تصميم بگيريم، مسئوليت تصميم‌مان را شجاعانه بر عهده بگيريم و با عواقب تصميم‌هايمان آگاهانه روبرو شويم.

مترجم :   محمود حبیبی

نویسنده :   نیکلاس کار

مترجم :   محمود حبیبی

«آیا اینترنت ما را احمق می‌کند؟» پرسشی که نیکلاس کار مطرح کرد، تلنگری بود برای آغاز یکی از مهم‌ترین بحث‌های دوران ما: وقتی که داریم از مواهب اینترنت لذت می‌بریم، آیا در واقع داریم توانایی‌مان را برای خواندن و تفکر عمیق فدا می‌کنیم؟ نیکلاس کار، در این کتاب با تکیه بر دامنهٔ وسیعی از مطالعات تاریخی و علمی تلاش می¬کند تا تاثیرات شناختی اینترنت را بر ذهن انسان بکاود و پیامدهای فکری و فرهنگی آن را برایمان روشن‌تر کند. او توصیف می‌کند که چگونه تفکر انسان طی قرن‌ها از طریق «ابزارهای ذهن» شکل گرفته است: از الفبا گرفته تا نقشه‌ها، نشریات چاپی، ساعت و کامپیوتر و چطور هر کدام از اینها بر شیوهٔ ادارک ما از جهان تاثیر گذاشته‌اند. او سپس با شرحی جالب توجه از کشفیات جدید در علم عصب‌شناسی نشان می‌دهد که مغز ما در واکنش به تجربه‌هایمان تغییر می‌کند. یعنی فناوری‌هایی که ما برای یافتن، ذخیره و اشتراک اطلاعات استفاده می‌کنیم مسیرهای عصبی مغز ما را تغییر می‌دهند. نیکلاس کار به کمک بینش‌های متفکرانی از افلاطون گرفته تا مک لوهان، این اندیشه را مطرح می‌کند که هر نوع فناوری اطلاعات، اصول خاص خودش را دارد یعنی مجموعه ای از پیش فرض‌ها دربارهٔ ماهیت دانش و هوشمندی. او شرح می‌دهد که چطور کتاب‌های چاپی به تمرکز و توجه بیشتر ما کمک کردند و موجب رشد تفکر عمیق و خلاق شدند. اما اینترنت، برعکس، ما را عادت داده است که لقمه‌های کوچک اطلاعات را به‌سرعت و بدون تمرکز و توجه از منابع متعدد گردآوری کنیم. اصول اینترنت همان اصول صاحبان صنایع است: سرعت و کارایی، بهره وری در تولید و مصرف. ما روز به روز مهارتمان در نگاه اجمالی به مطالب و مرور سریع اطلاعات بیشتر می‌شود اما آنچه از دست می‌دهیم توانایی‌مان برای تمرکز، تفکر و تامل است. در جهان امروز که فناوری اطلاعات با سرعتی خیره کننده به پیش می‌تازد و در میانهٔ مسابقهٔ شتابان همگامی با فناوری‌های روز، این کتاب دعوتی است به توقفی کوتاه و تامل در مسیری که تا کنون طی کرده‌ایم و راهی که پیش رو داریم.

نویسنده :   نیکلاس وایت

مترجم :   خشایار دیهیمی

فلسفه فقط رشته‌اي دانشگاهي نيست كه در دانشگاه خوانده شود. فلسفه به همه تعلق دارد و همه ما از كودكي سوالاتي طرح مي‌كنيم كه جنبه فلسفي آشكاري دارند. اين سوال‌ها و پاسخ‌هاي آن‌ها «راه زندگي» هر كس را معين مي‌كنند. اين مجموعه به مسائلي فلسفي از همين دست مي‌پردازد كه همه ما به نوعي در زندگي با آن مواجهيم، از سوال‌هاي كلي نظير «معناي زندگي» و «خوشبختي» گرفته تا مسائل جزئي‌تر نظير درد، بخشودن، ترس، ملال، حسد، عشق، جاودانگي و... زبان اين كتاب فني نيست و همگان مي‌توانند آن‌ها را بخوانند.

کتاب «تاریخچه خوشبختی» از معدود کتاب‌هایی است که مفهوم و فلسفه خوشبختی را دنبال کرده است. ارسطو در «اخلاق نیکو ماخوسی» از قول سولون، قانون‌گذار مشهور آتنی می‌گوید: «هیچ‌کس را تا زمانی که در قید حیات است خوشبخت مخوان». ارسطو این گفته را بسط داده و می‌گوید بخت و اقبال اعقاب آدمی بر خوشبختی خود او، دست‌کم تا مدتی اثرگذار است: «عجیب است اگر مرد دست‌کم در مدت معینی از بخت و اقبال اولاد و اعقاب خود هیچ اثر نپذیرد.» ارسطو می‌گوید هرکسی به خاطر خود خوشبختی به دنبال آن است. نیکلاس وایت در تاریخچه خوشبختی می‌گوید: در اصل این مفهوم در فاصله زمانی ارسطو تا زیگموند فروید تغییر چندانی پیدا نکرده! خصوصا وقتی که فروید در «تمدن و ناخوشی‌های آن» درباره «آنچه افراد مشخصا می‌گویند هدف و مقصودشان در زندگی چیست؟ چنین نظر می‌دهد که افراد از زندگی‌شان چه می‌خواهند و آرزو دارند در زندگی‌شان به چه چیزی دست یابند؟ پاسخ به این سوال نمی‌تواند چندان با تردید توام باشد. افراد به دنبال خوشبختی هستند، آنها می‌خواهند خوشبخت شوند و خوشبخت بمانند. در شرایط عادی وقتی درباره وضع و حال و روزمان از ما سوال شود، چیزهای کثیری ذیل عناوین و سرفصل‌های مختلفی بر ما نمایان می‌شود. تکثر خواسته‌ها از سر تفنن یا تنوع‌طلبی نیست. افراد برخوردار و مرفه هم به همان اندازه افراد نیازمند، به نحوی موجه، خواستار خوشبختی هستند. انسان فقط به نان، آب، خواب یا هر چیز دیگری به‌تنهایی نیاز ندارد و به هیچ «یک چیزی» زنده نیست. زنده ماندن حتی وقتی در مضیقه مطلق هستیم باز نیازمند توجه به چیزهایی غیر از آن تک نیاز فوری و فوتی است و اینجا است که مفهوم خوشبختی را می‌توان از دل این تکثر یا تضادهای بالقوه‌شان بازیافت. شرط و وضع خوشبختی هر چه که باشد، بی‌تردید باید وضعی باشد که هر کسی از صمیم جان، آن وضع را وضع «خوب و مناسبی» بداند، وضعی که باید به دنبالش بود.

نویسنده : سام هریس

مترجم : خشایار دیهیمی

نویسنده: مارک دوتی

مترجم: سحر مرعشی

اگرچه در نگاه اول به نظر می رسد این جلد باریک خواندنی سریع است، اما باید آن را درنگ کرد و دوباره خواند تا عمق کامل زیبایی و بینش آن آشکار شود. شاعر و برنده جایزه حلقه ملی منتقدان کتاب (برای اسکندریه من) با ترکیب خاطرات با تفکرات هنری و فلسفی، با اعتراف به وسواس خود نسبت به طبیعت بی جان هلندی قرن هفدهم که عنوان این کتاب است، شروع می کند. همانطور که او موارد به تصویر کشیده شده در نقاشی را تجزیه و تحلیل می کند، به طرز ماهرانه ای افکار خود را در مورد روابط صمیمی ما با اشیا معرفی می کند و متعاقباً توضیح می دهد که چگونه آنها اغلب به طور جدانشدنی به افراد و مکان های یک زندگی فردی پیوند دارند. بیشتر با عیوب به دست آمده از استفاده مشخص می شود، هر شی از یک میز بلوط کهنه تا یک بشقاب چینی آبی و سفید خرد شده، سکوی پرشی برای انعکاس تشکیل می دهد. دوتی خاطرات شخصی را در سرتاسر خود پراکنده می کند، اما او همیشه به موضوع نقاشی طبیعت بی جان و شیوایی بی صدا آن بازمی گردد. مشاهدات دوتی در مورد تعادل، غم، زیبایی، فضا، عشق و زمان با حکمت و لطف شاعرانه منتقل می شود.

کتاب‌هایی مانند این، که به منابع خلقت و سرچشمه‌های انسانیت ما می‌پردازند، هر دهه یک‌بار می‌آیند. -سوزان سالتر رینولدز، لس آنجلس تایمز

این کتاب کوچک به اندازه هر چیزی که در سال‌های اخیر خوانده‌ام عاقلانه، حساس، شدید و تأثیرگذار است.» دوریس گرومباخ، نویسنده کتاب پنجاه روز تنهایی

"یک گوهر." -مجله کتابخانه

نثر مارک دوتی به شدت اکتشافی است، با این حال هر کناره‌ای، هر انحرافی، به مناسبت تبدیل می‌شود، و به نظر می‌رسد که همه‌چیز بدون دردسر است، گویی نویسنده متعجب و با صدای بلند شگفت‌زده است. -برنارد کوپر، نویسنده سرم حقیقت

"یک دستاورد خیره کننده، درخشندگی آن ناشی از توجه

کتاب‌هایی مانند این، که به منابع خلقت و سرچشمه‌های انسانیت ما می‌پردازند، هر دهه یک‌بار می‌آیند. -سوزان سالتر رینولدز، لس آنجلس تایمز

این کتاب کوچک به اندازه هر چیزی که در سال‌های اخیر خوانده‌ام عاقلانه، حساس، شدید و تأثیرگذار است.» دوریس گرومباخ، نویسنده کتاب پنجاه روز تنهایی

"یک گوهر." -مجله کتابخانه

نثر مارک دوتی به شدت اکتشافی است، با این حال هر کناره‌ای، هر انحرافی، به مناسبت تبدیل می‌شود، و به نظر می‌رسد که همه‌چیز بدون دردسر است، گویی نویسنده متعجب و با صدای بلند شگفت‌زده است. -برنارد کوپر، نویسنده سرم حقیقت

"یک دستاورد خیره کننده، درخشندگی آن ناشی از توجه شفاف و بینش دقیق است. موضوع، کنش عمیقا شخصی از ادراک است که به توصیف ترجمه شده است. داتی موفق می شود این متفکرانه ترین هنرها - طبیعت بی جان - را به یک درام پرچین تبدیل کند." -پاتریشیا همپل، نویسنده کتاب من می توانستم به تو داستان بگویم

شفاف و بینش دقیق است. موضوع، کنش عمیقا شخصی از ادراک است که به توصیف ترجمه شده است. داتی موفق می شود این متفکرانه ترین هنرها - طبیعت بی جان - را به یک درام پرچین تبدیل کند." -پاتریشیا همپل، نویسنده کتاب من می توانستم به تو داستان بگویم

در عنفوان زندگي جهان به شكل سردستي به دو دسته تقسيم مي‌شود: آن‌هايي كه لذت تن ديگري را چشيده‌اند، و آن‌ها كه هنوز نه. بعدش تقسيم مي‌شود به آن‌ها كه عشق را شناخته‌اند و آنها كه هنوز نه. و باز بعدش جهان به دو دسته تقسيم مي‌شود:‌آن ها كه بار اندوهي را به دوش مي‌كشند و آن‌ها كه هنوز نه. اين تقسيمات بي‌چون و چرايند؛ همچون نوار حاره‌اي زمين كه از آن گذر مي‌كنيم. ما سي سال با هم زندگي كرديم. من سي و دو سالم بود وقتي با هم آشنا شديم و شصت و دو سالم بود وقتي مرد...

نویسنده :   ویلیام اروین

مترجم :   محمود مقدسی