نام نویسنده : هاینریش بل

نام مترجم : مرتضی کلانتریان

هاینریش بل(1985- 1917)، نویسنده آلمانی برنده نوبل ادبیات است.

آکادمی سوئد زمانی که در ۱۹۷۲ جایزه نوبل را به او تقدیم کرد، «سیمای زنی در میان جمع» را جامع آثار او معرفی کرد.

خود او نیز درباره این رمان گفته است: «می‌خواستم داستان زنی آلمانی را در اواخر چهل سالگی بازگویم که بارِ تاریخ را از ۱۹۲۲ تا ۱۹۷۰ به دوش دارد».

هاینریش بُل برای شرح زندگینامه لنی، که شخصیت اصلی داستان است، ابتدا از زمان حال و از ۴۸ سالگی لنی آغاز می‌کند و پس از شرح بسیاری از خصوصیات او در این سن به گذشته می‌رود و سیری بلند در گذشته و خاطرات دور زندگی او دارد.

و همان‌طور که در گذشته غوطه‌ور شده، ناگهان لحن روایت عوض می‌شود و این بار با لحنی دیگر روال زندگی لنی را از گذشته به حال و سپس آینده به تصویر می‌کشد.

پیرامون لنی بیش از ۱۲۵ شخصیت خودنمایی می‌کنند که هر یک نماینده طیف گسترده‌ای از جامعه آن زمان آلمان هستند. بُل در این اثر هم جامعه سرمایه‌داری و هم نظام کمونیستی را هدف پیکان تیز انتقاد خود قرار می‌دهد.

بُل در «سیمای زنی در میان جمع»، فساد اخلاقی و حرص به مال‌اندوزی را در همه شئون جامعه می‌بیند و با طنزی سراسر انسانی همه جوانب آن را می‌شکافد و نمایش می‌دهد و مقام و مرتبه اجتماعی، ثروت و جایگاه سیاسی، درجات علمی و دانشگاهی منهای انسان‌دوستی را به باد تمسخر می‌گیرد و از ریاکاری و تظاهر به تقوا و پاکدامنی در عین تردامنی پرده برمی‌دارد.

بُل عاشق مردمان ساده و بی‌غل و غش است و در میان آن‌ها احساس راحتی می‌کند. زنان مخلوق او به جای لذت‌جویی و شهوت‌پرستی ترحم و همدردی را در خواننده برمی‌انگیزند و به خواننده حتی فرصت نمی‌دهد جز این بیندیشد.

در سراسر «سیمای زنی در میان جمع» صفحه‌ای نیست که در آن بُل طنز و همدردی با انسان‌ها را از یاد ببرد.

نام نویسنده: جولیان جینز

نام مترجم : خسرو پارسا و دیگران

گرچه مسئله‌ي آگاهي، پيدايش و كاركرد و ماهيت آن در انسان از زواياي بسيار متعدد علمي، فلسفي و اجتماعي... مورد بحث بوده است، با اين همه مي‌توان گفت كه از نظر علمي ما هنوز در ابتداي راه هستيم: هيچ نظريه‌اي تاكنون سخن آخر را نگفته است و تا رسيدن به نظريه‌اي كه همه‌ي جوانب اين پديده‌ي شگرف بشري ــ پديده‌اي كه جوهرِ انسان شدنِ بشر را توضيح مي‌دهد ــ راهي طولاني در پيش داريم. همچنين ما بايد دريابيم كه هوموساپي‌ينس چگونه به آگاهي دست يافت و علم و هنر و اخلاق را آفريد. و اين تحولِ عظيم، اين دستاوردِ شگفت‌انگيز، بدون نياز به يك جهش جديد پديد آمد. كشفِ مكانيسمِ موجِد اين تحول بزرگ‌ترين دستاورد بشري خواهد بود: كشف چگونگي تحولِ آن موجودِ وحشيِ جنگلي به انسان امروزي. سي سال كار مداوم جوليان جينز در اين زمينه، كوشش‌هاي او در تبيين پاره‌اي از مسائل روان‌شناختي انسانِ امروزي و توضيح بسياري از رفتارهاي انسان كهن از خلال ادبيات باستاني، چنان شگفت‌انگيز و گاه تكان‌دهنده است كه بدون ترديد نمي‌توان از آن‌ها به آساني گذشت. قرائتِ زبانيِ آگاهي، در كنار قرائت كاركردي و ابزاري آن، و قرائت‌هاي ديگر، طيف وسيعي در مقابل ما براي تعمق مي‌گشايند كه دانشجو و پژوهش‌گرِ آگاهي اگر هم براي مسائل مطروحه در آن‌ها پاسخي نداشته باشد، لااقل بايد پرسش‌هاي مطرح‌شده را بداند. انسان‌ها تقريبا از زمان پيدايش آگاهي به مسئله‌ي آگاهي وقوف داشته‌اند. و هر عصري آگاهي را مطابق با مضامين و علايق خود توصيف كرده است. در عصر طلايي يونان، كه مردم آزادانه سير و سياحت مي‌كردند در حالي كه برده‌ها كار مي‌كردند، آگاهي هم به همان اندازه آزاد بود. هراكليت، به ويژه، آگاهي را فضايي عظيم مي‌دانست كه حتي با پيمودن همه راه‌هايش نمي‌توان به مرزهاي آن دست يافت. هزار سال بعد آگوستين در ميان كوه‌هاي پُر از غار كارتاژ از "كوه‌ها و تپه‌هاي تخيلات عاليه‌ي من"، "دشت‌ها و مُغارهاي حافظه‌ي من" كه با مخفي‌گاه‌هاي "تالارهاي متعدد و وسيع كه به نحو شگفت‌انگيزي با انبارهاي بي‌شمار مجهز شده است" حيرت زده شده بود. توجه كنيد كه چگونه استعاره‌هاي ذهن دنيايي است كه ذهن دريافت مي‌كند. نيمه اول قرن نوزدهم عصر اكتشافات بزرگ زمين‌شناسي بود كه در آن‌ها آثار گذشته در لايه‌هاي پوسته‌ي زمين نوشته شده بود. اين امر موجب مردم‌پسند شدن ايده‌ي آگاهي به صورت لايه‌هايي شد كه گذشته‌ي فرد را ثبت مي‌كرد و اين لايه‌ها عميق و عميق‌تر مي‌شد تا آن‌جايي كه نوشته ديگر قابل خواندن نبود. اين تاكيد بر ناخودآگاه تا سال 1875 رشد كرد. در اين سال بيشتر روان‌شناسان اظهار داشتند كه آگاهي تنها يك قسمت كوچك زندگي ذهني است و اين كه احساسات ناآگاه، ايده‌هاي ناآگاه و قضاوت‌هاي ناآگاه بخش اعظم روندهاي ذهني را تشكيل مي‌دهند. درميانه‌ي قرن نوزدهم، شيمي به‌عنوان علم مُد روز جايگزين زمين‌شناسي شد و آگاهي در نظر جيمز ميل و وونت و شاگردانش به صورت ساختار مركبي بود كه مي‌شد آن را در آزمايشگاه به عناصر دقيق حس‌ها و احساس‌ها تجزيه كرد. و همان‌گونه كه لوكوموتيوهاي بخار راه خود را در زندگي روزمره به طرف پايان قرن مي‌پيمودند، آنان نيز به همان صورت راه خود را به آگاهي از آگاهي پيمودند، نيمه‌هوشيار تبديل به ديگ بخار انرژي فشاري شد كه مفرهايي آشكار مي‌طلبيد و هنگامي كه سركوب مي‌شد موجب رفتار روان‌نژندانه شده و از روياهاي ناسرانجام موفقيت‌هاي پنهاني مي‌ساخت. ... (از مقدمه‌ي كتاب)

نام نویسنده : مرتضی کاخی

شعر فارسي پس از نيمايوشيج تحولي بزرگ به خود ديد، چشم‌اندازي فراخ‌تر پيدا كرد و تجربه‌ي شعريِ ايرانيان را دگرگون كرد. روشن‌تر از خاموشي روايتي است از اين تجربه و دنياي شعريِ تازه. مرتضي كاخي در اين كتاب كوشيده تا مهم‌ترين شعرهايي را كه در اين دنياي شعريِ تازه آفريده شدند گرد آورد، دنيايي كه پس از جدايي از سنتِ شعر كلاسيك فارسي شكل گرفت و رفته‌رفته خود به شاخه‌ها و انواع گوناگوني تقسيم شد. در واقع، اين كتاب گزينه‌ي اشعار نوپردازان از دوران به عرصه رسيدن نيما تا سقوط سلطنت را در بر مي‌گيرد. گردآورنده در ابتداي هر بخش كه به يك شاعر اختصاص يافته، منتخبي از سخنان و نظريات آنان را درباره‌ي شعر نقل كرده است. در آغاز كتاب نيز، در قالب مقدمه‌اي نسبتآ بلند، برداشت‌هاي خود را درباب شعر و شاعران امروز آورده است.

نام نویسنده : ماریو بارگاس یوسا نام مترجم : عبدالله کوثری

جنگ آخرالزمان (به اسپانیایی: La guerra del fin del mundo) رمانی از ماریو بارگاس یوسارمان نویس برجسته پرویی است. این کتاب روایت داستانی شورش و جنگ کانودوس است که اواخر قرن نوزدهم در منطقه باهیا در شمال شرقی برزیل اتفاق افتاد.

این رمان اولین رمان یوسا است که رویدادهای آن در کشوری غیر از پرو، یعنی برزیل، و در زمانی غیر از دوره معاصر نویسنده، یعنی در قرن نوزدهم، روی می‌دهد.

خلاصه داستان

در کشور برزیل که تازه از نظام سلطنتی به نظام جمهوری گذار کرده‌است، دسته‌ای از مردم بسیار فقیر و زجرکشیده منطقه بیابانی باهیا که اعتقادات خشک مذهبی دارند تحت تاثیر یک واعظ بسیار مذهبی شورش می‌کنند و جمهوری را دشمن و عامل بدبختی خود می‌دانند. زمین‌های ثروتمندان را تصاحب کرده و به اموال آن‌ها شبیخون می‌زنند و در منطقه‌ای به نام کانودوس ساکن شده و نام آنجا را بلومونته می‌نهند. در سوی دیگر جمهوریخواهان برزیل، سلطنت طلبان را عامل این شورش می‌دانند و همچنین سلطنت طلبان ثروتمند و زمین‌داران که خود مورد غارت شورشیان قرار می‌گیرند سعی در سرکوب شورشیان که آن‌ها را ژاگونسو می‌نامند دارند.

نام نویسنده : آنتونیو داماسیو

نام مترجم : رضا امیر رحیمی

آنتونیو داماسیو، استاد علم عصب پایه، عصب شناسی و روان شناسی در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی است و در آنجا انستیتوی جدید مغز و خلاقیت را مدیریت می کند. او در عین حال استاد مهمان در انستیتوی سالک و دانشگاه آیوا است. داماسیو جوایز متعددی دریافت کرده است (در مواردی به همراه همسرش، هانا داماسیو که او هم عصب شناس و عصب پروژه است) از جمله جایزه پرنس آستوریاس، در علوم و فناوری، سال 2005. داماسیو عضو انستیتوی پزشکی آکادمی ملی علوم و آکادمی هنرها و علوم امریکاست. او نویسنده دو کتاب موفق دیگر «احساس کردن آنچه که اتفاق می افتد» و «در جست و جوی اسپینوزا» است، که به بیش از 30 زبان ترجمه شده اند.

«داماسیو نظریه تحریک آمیزی را مطرح می کند... عاطفه بخش جدایی ناپذیری از شناخت است. اگر عواطف آسیبی جدی ببینند، نمی توانیم از عقلانیت برخوردار باشیم.»

واشنگتن پست

«کتاب شگفت آور آنتونیو داماسیو ما را به سفری علمی به درون مغز می برد که دنیای نامرئی درون را آشکار می کند؛ گویی در جلوی چشمان ما مرئی شده باشد. در آینده هرگاه به خودتان یا به دیگری نگاه کنید، خواهید پرسید در پس چشمانی که روبه روی شماست چه می گذرد.»

یوناس سالک

«مطالعه ای سرنوشت ساز، نه تنها برای عصب پژوهان و فلاسفه بلکه برای خوانندگان غیرحرفه ای.»

بوک ریویو، نیویورک تایمز

«از یک رمان بهتر است. «خطای دکارت» رویدادی تعیین کننده است که درک ما را از ارزشمندترین اندام مان به شکلی انقلابی تغییر می دهد.»

«خطای دکارت» روایتی فوق العاده از دیدگاه های نویسنده درباره کارکرد مغز است. برای کسانی مناسب است که شگفت زده اند که چگونه شگفت زده می شویم؛ برای پزشکانی که باید به آنها یادآوری کرد که مغز چه آفرینش فوق العاده ای است؛ و برای دانشمندانی که می خواهند ببینند که یک فرضیه را چگونه باید آزمود.»

مجله انجمن پزشکی امریکا

«داماسیو متفکری عمیق و نویسنده ای دقیق است. «خطای دکارت» اکتشافی خیره کننده در زیست شناسی خرد و وابستگی ناگزیر آن به عاطفه است.»

«پایکوبی بر لبه بین فلسفه و علم؛ داماسیو تقسیم بندی ساده نگرانه ذهن و بدن را رد می کند.»

فیلادلفیا اینکوایرر (کتاب برجسته سال)