با یک چرا آغاز کنید (چگونه رهبران بزرگ در انجام کارها الهام‌بخش همه افرادند)

نام نویسنده : تد پیترز

نام مترجم : عبد الرضا سالار بهزادی

سخن گفتن از«تقدیرگرایی ژنتیک»یا گفتن این که«همه چیز در ژن هاست»فرض و تصور کردن این امر است که تاثیر ژنتیکی تغییرناپذیرند که سرنوشت اجتناب ناپذیر ما این است که طبق همان برنامه ای عمل میکنیم که دی ان ای ما برنامه ریزی کرده است.

نتیجه روان شناختی جبر گرایی ژنتیک واضح است :آن چه تصور میکنیم آزادی و اختیار شخصی است.صرفا توهم است.

نتیجه اخلاقی جبر گرایی ژنتیک واضح است:ما مسئول آن چیزی نیستیم که انجام می دهیم؛ژن های مان مسئول اند.ما معصومیت طبیعی را در شکلی جدید داریم:

ژن هایم را سرزنش کن،نه مرا!

نام نویسنده : شاکتی گواین

نام مترجم : گیتی خوشدل

کتاب تجسم خلاق مقدمه و تمرینی برای هنر استفاده از انرژی ذهنی برای ایجاد تحول، بهبود سلامت و زیبایی و توانگری و ثروت و روابط دلخواه و برآوردن همه خواسته ها و آرزوهاست.

نام نویسنده : دی پاک چوپرا

نام مترجم : گیتی خوشدل

هفت قانون معنوي موفقيت / ديپاك چوپرا / گيتي خوشدل / نشر قطره اگرچه عنوان این کتاب هفت قانون معنوی موفقیت است، می‌توان آن را هفت قانون معنوی زندگی نامید، زیرا همان اصولی را عرضه می‌کند که طبیعت برای آفرینش هر چیز در بُعد مادی هر آن‌چه می‌بینیم و می‌شنویم و استشمام می‌کنیم، مزه می‌کنیم و لمس می‌کنیم، از آن‌ها سود می‌جوید.کتاب " هفت قانون معنوی موفقیت " برای دانشجویان روانشناسی و رشته های مرتبط و همچنین علاقه مندان به کتابهای روانشناسی مناسب می باشد.

 از متن کتاب: ذهنی توانا، فعال، واقع نگر و غیراحساساتی داشت بی عدالتی را زود تشخیص می داد، خیالاتی نبود، و از وراجی و هیجان های نفسانی روشنفکران همان قدر منزجر بود که از بلاهت و تفرعن بورژوازی، روشنفکران به نظرش بیشتر وقت ها بی هدف پرچانگی می کردند، از واقعیت دور می نمودند و صادق و ریاکارشان به یکسان آزاردهنده بودند، بورژوازی در آنواحد هم فریبکار بود و هم خودفریب، و حرص و طمع مال و مقام چشمش را به ویژگی های اجتماعی مهم زمانه بسته بود. این توصیف آیزایا برلین است از کارل مارکس. در این کتاب بود که آیزایا برلین برای اولین بار استعداد شگرف خود را در تاریخ اندیشه ها آشکار کرد. این کتاب هم زندگی نامه مارکس است و هم شرح مارکسیسم.

نام نویسنده : تامس دیکسون

نام مترجم : محمد دهقانی

روایت شده که در طول تاریخ بارها اتفاق افتاده که دین در برابر علم قرار گرفته است. یکی از معروف ترین نمونه های تاریخی آن زمانی بود که گالیله را به جرم کفرگویی در دادگاه تفتیش عقاید به مرگ محکوم کردند، سرانجام او با پس گرفتن حرف خود، یعنی ایده مرکزیت خورشید و چرخیدن زمین به دور آن از مرگ رهایی یافت.

آیا واقعا دین رو در روی علم ایستاده؟ آیا چنانکه برخی می اندیشند با معیار های علمی نمی توان به سراغ دین رفت و دینداری با داشتن باورهای علمی در تعارض است؟ آیا دین به قلب آدمی رسوخ می کند و صرفا باوری فطری ست؟ و...

نام نویسنده : ویکتور امیل فرانکل

نام مترجم : نهضت صالحیان و مهين ميلاني

ویکتور امیل فرانکل (به آلمانی: Viktor Frankl) ‏ (۱۹۰۵ - ۱۹۹۷) روانپزشک اتریشی، عصب‌شناس، و پدیدآورندهٔ معنادرمانی (لوگوتراپی) بود.

معروف‌ترین کتاب او، انسان در جستجوی معنا، روایت تجربیات او در دوران فاجعه‌باری است که به عنوان یک یهودی در اردوگاه‌های کار اجباری آلمان نازی حضور داشت و در خلال آن، او به اهمیت معنای زندگی برای انسان در سخت‌ترین شرایط می‌پردازد.

قسمت‌هایی از کتاب انسان در جستجوی معنا

«هزار و پانصد نفر چندین شبانه روز سفر می‌کردند. در هر واگن هشتاد نفر را جا داده بودند. همه مسافرین بایستی روی بار خود که تنها پس مانده اموالشان بود دراز می‌کشیدند. واگن‌ها آنقدر پر بود که تنها در قسمت بالای پنجره‌ها روزنه‌ای برای تابش نور گرگ و میش سپیده دم به چشم می‌خورد. همه انتظار داشتند قطار سر از کارخانه اسلحه‌سازی درآورد و این جایی بود که ما را به بیگاری می‌کشیدند و ما نمی‌دانستیم که هنوز در سیلسیا هستیم یا به لهستان رسیده‌ایم. سوت قطار مانند ضجه کسی بود که التماس‌کنان به سوی نیستی سقوط می‌کرد. سپس قطار به خط دیگری تغییر مسیر داد و پیدا بود که به ایستگاه بزرگی نزدیک می‌شویم. ناگهان از میان مسافران مضطرب، فریادی به گوش رسید، «تابلو آشویتس!» بله آشویتس نامی که مو بر تن همه راست می‌کرد: اتاق‌های گاز، کوره‌های آدم‌سوزی، کشتارهای جمعی. قطار آن چنان آهسته و با تانی مرگباری در حرکت بود که گویی می‌خواست لحظه‌های وحشت ناشی از نزدیک شدن به آشویتس را کشدارتر از آنچه هست بگرداند:آش... ویتس!»

«برای هر زندانی از بند رسته‌ای روزی فرا می‌رسد که وقتی به دوران اسارت خود می‌نگرد و تجارب اردوگاهی را زیر و رو می‌کند، باور نخواهد کرد که چنان روزگار دشواری را تحمل و سپری کرده‌است. همچنان که سرانجام روز آزادیش فرا رسید و همه چیز در نظرش چون رؤیای زیبایی بود، روزی هم فرا خواهد رسید که تجربه‌های اردوگاهی‌اش چون کابوس رنجش خواهد داد.»