جادوی نظم (هنر ژاپنی خلوت‌سازی و ساماندهی)

نویسنده :   حسین عصاران

فکر این کتاب نمی‌توانست همراه من نباشد. گذشته از علاقه و تعلقِ خاطر همیشگی و قدیمی به ترانه و ذاتِ پُر وقار آهنگ‌های واروژان، از زمان جدی شدنِ کار تحقیق و ثبت تاریخ ترانه در من، این علاقه‌ی شخصی به امری واجب و زمین‌مانده بدل شد. دانسته‌ها از او کم بود و در حد کلیاتی از مهربانی چهره و دانستگی علم، مَخلَص می‌شد که این نه آغاز بود و نه حق. هم‌چنان که چند ویژه‌نامه و یادداشت پراکنده هم بیشتر به کلیاتی از این دست محدود شده بود. در میانه‌ی گفت‌وگوهایم با ناصر چشم‌آذر و دیگر هنرمندان برای کتاب «باران عشق» فکر این کتاب در من راه گرفت. آن‌ها مدام از نقش واروژان و حق استادی‌اش بر خود می‌گفتند. ناصر چشم‌آذر عاشقانه و خالصانه او را استاد خطاب می‌کرد و محمد سریر که به‌صراحت از وظیفه‌ام در این‌باره گفت. پس بلافاصله بعد از انتشار آن‌یکی، کار این‌یکی را آغاز کردم: گفت‌وگو با نزدیک‌ترین یاران و همراهان واروژان آغاز شد. اسفندیار منفردزاده بزرگی و رفاقت کرد تا بابک افشار و شهیار قنبری مرا اول راه بنشاندند. از صحبت‌های آنان روند کتاب دقیق‌تر شد. هر گفت‌وگو آدرس نفر بعدی را مشخص می‌کرد. برخی از این صاحب‌نام‌ها که در این سال‌ها به گوشه‌ای خزیده بودند و دل به گفتن و از خود گفتن نداشتند، با نام واروژان به احترام از جای برخاستند و لطف کردند و گفتند آن‌چه را که پرسیدم. اطلاعات اولیه، رفته‌رفته گسترده‌تر شد. حلقه‌ها تا زنجیرواره‌ شدن، کنار هم قرار گرفتند که در انتها می‌شد عنوان «شرح و مرور» بر آن گذاشت. در این گذار و در گذر از روایتِ هنرمندانِ موجه این عرصه، که خود قسمتی از تاریخ ترانه‌اند، بسیاری از روایت‌ها با دیگر منابع هم وارسی مجدد شدند؛ اگر در میانه‌ی گفت‌وگویی سخنی از نفر سومی به میان آمد، تا حد امکان نظرات او هم گرفته شد؛ و همه‌ی این‌ها برای این بود که از ثبت روایت‌های نامعتبرِ سهم‌خواهانه که این روزها به سرِ تاریخ‌نگاری «ترانه» آوار شده، پرهیز شود.

نویسنده : توماس ای.وارتنبرگ

ترجمه : ستاره نوتاج ،مجید پروانه‌پور

کتاب ساده و تامل‌برانگیز فیلم همچون فلسفه درباره‌ی این موضوع است که فیلمها چگونه در ایده‌های پیچیده‌ی فلسفی به کندوکاو می‌پردازند . نویسنده در این کتاب که با قلمی روشن و سرگرم‌کننده نوشته شده است ،به توانایی فیلمها برای بحث و حتی نقد ایده‌هایی می‌پردازد که بسیاری از فلاسفه قرن‌های متمادی درگیر آن بوده‌اند : ایده‌هایی همچون ماهیت شخص بودن ،مبنای اخلاق و شک‌گرایی معرفت‌شناختی .

نام نویسنده : راجر کیمی ین

نام مترجم : حسین یاسینی

درك و دريافت موسيقي، با بررسي تفصيلي سبك‌ها و گونه‌هاي مدوّن موسيقي غرب از قرون وسطا تا آغاز دهه 1990 و نيز تأملي كوتاه اما آموزنده بر برخي از گونه‌هاي موسيقي غيرغربي، مطالبي را فراهم مي‌آورد كه آگاهي از آن‌ها براي هر علاقه‌مند جدّي موسيقي ضروري است. به‌كارگيري واژگان و مفاهيم موسيقايي، اجتناب از تحليل‌هاي سليقه‌اي يا احساساتي، تحليل اوضاع اجتماعي هر دوره براي درك روشن ويژگي‌هاي سبك‌شناسانه موسيقي آن، خلاصه‌اي از سرگذشت آهنگسازان مهم هر دوره و تحليل زنده نمونه‌هايي از آثار آنان و حتا بررسي موسيقي مردم‌پسند غربي با معيارهاي علمي، همگي از مواردي هستند كه كتاب راجر كِيمي‌يِن را در نوع خود شاخص و ارزشمند ساخته‌اند. گرچه اين كتاب نگرشي بسيار تخصصي به موسيقي ندارد اما شاخص‌ترين فصل‌هاي تاريخ موسيقي غرب، پُركاربردترين فرم‌ها و خلاصه‌اي از ويژگي‌هاي سبك‌هاي گوناگون آن را در خود جاي داده و مي‌تواند زمينه‌اي بسيار مناسب براي مطالعه‌اي ژرفتر در اين زمينه‌ها فراهم آورد. شمار فراوان طرح‌هاي شنيدني، كه لحظه به لحظه مهم‌ترين نكته‌هاي موسيقايي در آن‌ها بازگو مي‌شود، سببِ ارتباط ملموس با موسيقي و مطالب كتاب شده و خواننده را ياري مي‌دهد تا درست بودن برداشت‌هايش را از مطالب كتاب محك بزند. نسخه انگليسي اين كتاب داراي نوارها يا ديسك‌هايي است كه قطعه‌هاي موجود در طرح‌هاي شنيدني را شامل مي‌شود. شماري از اين آثار ــبراي نمونه، سنفوني شماره 40 موتسارت، سنفوني شماره 5 بتهوون و كنسرتوي بهار از چهار فصل ويوالدي‌ــ را مي‌توان ميان نوارهاي كلاسيك موجود در ايران يافت و دستيابي به بسياري از آن‌ها البته آسان نيست. اميد است كه پس از نشر كتاب امكان تكثير اين نوارهاي همراه ــكه ارزش آموزشي فراوان دارندــ فراهم شود … از ياد نبريم كه موسيقي تا شنيده نشود موسيقي نيست.

نام برند: بچه ها شادی گروه سنی: 1.5 سال به بالا

پدیدآورنده :   سید مرتضی موسوی گرمارودی

کلماتی که با رنگ سیاه چاپ شده به عنوان سر مشق است که باید با دقت به آن نگاه کنید

جاهای خالی خط های سوم و چهارم را باتوجه به سرمشق تکمیل کنید

خط ششم را با توجه به سرمشق بنویسید

لوتار بوخ هایم علی اکبر معصوم بیگی شاید درباره هیچ هنرمندی، دست کم در زمان حیاتش، به اندازه پابلو پیکاسو مقاله، کتاب، رساله ، تفسیر، نقد و یادداشت نوشته نشده است. شاید هیچ هنرمندی به اندازه پیکاسو با این همه رسانه هنری متنوع و گوناگون کار نکرده است: از نقاشی رنگ روغن گرفته تا طراحی، مجسمه سازی، گرافیک، سرامیک و از آنجا کار با ابزارهایی چون گواش، پاستل، مداد رنگی؛ و آفریدن لیتو گرافی، چوبکاری ها، پیکره هایی از گچ و چوب، مجسمه های برنزی، ترکیب بندی هایی از کاغذ و پارچه و چسب؛ ساختواره هایی از آهن و مفتول، چوب یا ورقه های فلزی؛ عکس ها؛ و طرح هایی برای لباس ها، پرده های پیش صحنه و پس صحنه تئاتر و باله؛ و سر انجام شعر و نمایشنامه نویسی.