هاوکینگ در سخنرانی خود با عنوان گودل و پایان فیزیک که در دانشگاه کمبریج ایراد کرده بود، نشان داد که بر مبنای قضیه ناکامل بودن گودل، احتمالا ذات جهان و قوانین بنیادین آن برای همیشه از دسترس اندیشه بشری پنهان خواهد ماند. هاوکینگ براساس دستاورد گودل، به ناشناختنی بودن (و نه صرفا ناشناخته بودن) ماهیت بنیادین هستی اشاره می کند. این در حالی ست که خود او و تقریبا تمامی فیزیکدان های بزرگ دیگر، پیش از آن امید داشتند با به کارگیری الگوهای ریاضی صرف، به ماهیت بنیادین هستی و قوانین آن دست یابند.

سال ۱۹۳۱ در یک مجله علمی آلمانی مقاله نسبتا کوتاهی منتشر شد که عنوان آن چنین بود: درباره گزاره‌های صوری تصمیم‌ناپذیر در کتاب "اصول ریاضیات" و نظام‌های مرتبط. نویسنده این مقاله کرت گودل بود. او در آن زمان یک ریاضی‌دان جوان ۲۵ ساله در دانشگاه وین بود که بعدها از سال ۱۹۳۸ تا آخر عمر خود عضو دائم مرکز پژوهش‌های پیشرفته در دانشگاه پرینستون شد. این مقاله نقطی عطفی در تاریخ منطق و ریاضیات است. در سال ۱۹۵۲ که دانشگاه هاروارد خواست به او درجه دکترای افتخاری بدهد، در تقدیرنامه ذکر شده بود که این اثر کوتاه او یکی از مهم‌ترین پیشرفت‌های منطق در دوران مدرن است. اما علی رغم این اهمیت تاریخی، آن مقاله در زمان انتشار با استقبال خوبی مواجه نشد؛ زیرا بیشتر ریاضی‌دانان نه از عنوان مقاله چیزی فهمیدند و نه از مطالب و محتوای آن چیزی دست‌گیرشان شد. "اصول ریاضیات" که در عنوان مقاله آمده به کتاب سه جلدی مهم و مشهور آلفرد نورث وایتهد و برتراند راسل اشاره دارد. این کتاب که به منطق ریاضی و بنیادهای ریاضی می‌پردازد، در بیشتر شاخه‌های ریاضی پیش‌نیاز نبوده و به همین دلیل بیشتر ریاضی‌دانان لزومی نمی‌بینند که با مطالب مفصل آن آشنا باشند. همچنین گودل در مقاله خود به پرسش‌هایی پرداخته که تنها اندکی از پژوهشگران به آنها علاقمند بوده‌اند. استدلال‌های مقاله نیز طوری بودند که فقط متخصصان می‌توانستند از آن سر در بیاورند و آن را بخوبی درک کنند. مجموعه این عوامل باعث شد که ارزش و اهمیت آن مقاله درست درک نشود. اما امروزه اوضاع کاملا فرق کرده و نظریه گودل بطور گسترده‌ای پذیرفته شده و همگان فهمیده‌اند که نتایج آن مقاله از جهت اهمیت کاملا انقلابی هستند. نتایج و اثرات این نظریه به منطق و ریاضی محدود نمانده و دامنه گسترده‌ای از دانش‌ها را تحت الشعاع خود قرار داده است. در روزگار ما لوازم و نتایج این نظریه وارد حوزه کامپیوتر، هوش مصنوعی، فلسفه ذهن، فیزیک، فلسفه و... شده است.

کتاب حاضر نیز قصد دارد لب و محتوای نظریه گودل را طوری توضیح دهد که حتی افراد غیرمتخصص نیز بتوانند آن را درک کنند و استدلال‌های مربوط به آن را بفهمند. فهم کامل و دقیق سخنان گودل بویژه استدلال‌های او بدون آشنایی گسترده با ریاضیات بسیار دشوار است اما ساختار بنیادی استدلال‌ها و جوهر نتایج بحث برای غیرمتخصص نیز قابل درک است. البته برای چنین درک و فهمی لازم است که شخص با بعضی از دگرگونی‌ها در تاریخ منطق صوری و ریاضی آشنا باشد.

به همین دلیل در بخش اول این کتاب دو بخشی، چهار فصل برای این کار در نظر گرفته شده تا مقدمات آشنایی خواننده را با نظریه گودل فراهم کند. پس از آن چهار فصل و یک پیوست به توضیح و تبیین خود نظریه ناتمامیت اختصاص یافته است. در بخش دوم کتاب نیز چهار فصل توسط چهار نفر نگاشته شده که هر کدام از آنها خاطرات جالب خود را در مورد گودل روایت می‌کنند و خواننده را با زندگی و آثار و افکار او بهتر و بیشتر آشنا می‌کنند. کتاب حاضر که چاپ اول آن در سال ۱۹۵۸صورت گرفت، علاوه بر اینکه اولین کتابی است که جهت آشنایی افراد غیرمتخصص با نظریه گودل نگاشته شد، اما همچنان یکی از مشهورترین و پرخواننده‌ترین آثار در همین موضوع است. این اثر برای کسانی که به منطق، ریاضیات، فلسفه منطق و منطق فلسفی علاقمند هستند، علاوه بر اینکه کتابی بسیار مفید و آموزنده است، بسیار جالب، جذاب و شیرین نیز هست.

آیا امکان دارد نه فقط به یک بانگ که با مجموعه‌ای از بانگ‌های تکرارشونده روبه‌رو باشیم؟ آیا امکان دارد گیتی ما تنها یکی از گیتی‌های بسیار در صف طولانی چرخه‌ها باشد؟ آیا امکان دارد بانگ‌هایی پرشمار که پیوسته رخ می‌دهند، بی‌شمار گیتی همزمان، یک بسگیتی با احتمالات بی‌پایان را پدید آورده باشد؟ مهم‌تر از همه آنکه شاید کل تصور ما از زمان نادرست باشد. شاید زمان توهمی بیش نباشد. شاید هیچ چیز نباشد که یک لحظه را به لحظه پسین پیوند بزند.

زمان، پرکاربردترین مفهوم در زبان و گفتگوهای روزمره است و با این حال ما واقعا آن را درک نمی‌کنیم. اَدَم فرانک در این کتاب، داستان جذاب تلاش انسان برای سردرآوردن از معنای زمان و درک آن را روایت می‌کند. داستانی که از حدود پنجاه‌هزار سال پیش با نیاکان شکارچی/گردآورنده‌مان شروع می‌شود و از مسیر تجربه اولین کشاورزان و شهرسازان می‌گذرد. سپس با شروع رنسانس و اولین حضور ساعت در میادین شهرها، درون‌مایه‌های نوبتی پیدا می‌کند. همراه با انقلاب صنعتی، شکل کاملا جدیدی از زمان بر فرهنگ سیطره می‌یابد و سیاست‌های جدیدی با خود به همراه می‌آورد. با شروع قرن بیستم، از دل جهان برق‌گرفته، شکل نوین دیگری از مواجهه با زمان متولد می‌شود که خبر از دنیای وایرلس ما می‌دهد. سپس با طلوع عصر فضا و انقلاب دیجیتال، به خانه می‌رسیم، به عصر دقت، سرِ وقت رسیدن و هرگز زمان کافی نداشتن.

اَدَم فرانک، نویسنده کتاب «درباره زمان»، اخترفیزیکدان نظری و استاد دانشگاه روچستر نیویورک است و در این دانشگاه سرپرست گروه پژوهشیِ مطالعات ابرکامپیوتری آرایش ستارگان و مرگ ستاره‌ای را بر عهده دارد. پروفسور فرانک در کنار پژوهش‌هایش علاقه بسیاری به رابطه بین علم و فرهنگ دارد و یکی از نویسندگان ثابت مجله دیسکاور و همچنین مجلاتی همچون ستاره‌شناسی، آمریکن ساینتیفیک و تراسیکل است. فرانک یکی از موسسان وبسایت «۱۳.۷ فرهنگ و گیتی» است و به صورت هفتگی مطالبش را در این سایت منتشر می‌کند. اولین کتاب او با نام آتش مداوم: ورای جدال علم و دین به عنوان یکی از کتاب‌هایی که باید همین حالا خواند از سوی مجله سید انتخاب شده است.