ریشارد کاپوشچینسکی (۱۹۳۲ تا ۲۰۰۷) خبرنگار، نویسنده، شاعر و عکاس لهستانی بود.

او فارغ‌التحصیل تاریخ از دانشگاه ورشو بود. در شانزده سالگی، نخستین نوشته‌اش در مطبوعات انتشار یافت. در ۲۴ سالگی خبرنگار خارجی شد و مدت ۲۵ سال را، در آسیا،آمریکای لاتین، خاورمیانه و آفریقا در میان شورشیان گذراند. او شاهد ده‌ها جنگ وانقلاب در جهان سوم بوده‌است. کتاب شاه شاهان وی، حاصل مشاهدات او از انقلاب اسلامی ایران بود.

کاپوشچینسکی، روزنامه‌نگار مشهور لهستانی، در آستانه انقلاب ۵۷ پا به ایران گذاشت و از نزدیک شاهد فروریختن نظام پادشاهی بود. این کتاب گزارشی است جذاب از این تجربه او؛ از بیست‌وهفتمین انقلابی که این روزنامه‌نگار کارکشته به چشم خود دیده بود.

نام نویسنده : اینیاتسیو سیلونه

نام مترجم : مهدی سحابی

خروج اضطراری در واقع دو کتاب در یک کتاب است.کتاب اول مجموعه چندتایی از زیباترین داستانهای کوتاهی است که از سیلونه نویسنده بزرگ نان و شراب و دانه ریز برف می شناسیم.کتاب دوم یعنی فصل بلندی که نام خود را به کل کتاب داده،شرح کشمکش های تاریخی حزب های کمونیس و نهادهای نظام مقتدر روسیه شوروی در دوران پر التهاب حکومت استالین است رویدادهایی که سیلونه به عنوان یکی از سران بزرگ ترین حزب مارکسیستی اروپای غربی خود از نزدیک شاهد آن بوده است.این فصل که ترکیبی از خاطرات فردی،خاطرات سیاسی و تاملاتی درباره قدرت است یکی از مهمترین اسناد مربوط به دورانی است که درباره ی آن نوشته شده است.

اروين، يكي از اعضاي سازمان اسپارتاكوس، به دست افسران ضد انقلابي به قتل مي‌رسد. اين نقطه آغازي مي‌شود بر روايتي كه آنا زگرس در طي آن تاريخ آلمان را از 1918 تا 1945 به رشته تحرير مي‌كشد. قتلان اروين، كه وابسته به بورژوازي، كلان زمين‌داران و نظاميان پروس هستند، هر يك به راه خود مي‌روند و زگرس، با تعقيب زندگي آن‌ها، روايتي چند شاخه پديد مي‌آورد كه همچون موزاييك‌هايي كوچك كنار هم قرار مي‌گيرند و تابلويي گسترده را پديد مي‌آورند سرگذشت آلمان در آن آشكار مي‌شود. زگرس در اين اثر مي‌كوشد به اين پرسش پاسخ دهد كه در آلمان، سرزمين با چنان پشتوانه اومانيستي، فاشيسم چگونه توانست رشد كند و جهان را به ورطه جنگي خانمان‌سوز فروبرد.

نويسنده:جورج اورول

مترجم:بهمن دارالشفايي

آس و پاس در پاريس و لندن اولين كتابي است كه از اورول منتشر شد. او براي چاپ اين كتاب دردسرهاي زيادي كشيد: دو ناشر آن را رد كردند و حتي نويسنده نسخه دست‌نويس را به دوستي داد تا آن را بسوزاند. اين كتاب روايت اورول است از مقطعي فلاكت‌بار از زندگي‌اش در پاريس و لندن، دوراني كه در كنار آدم‌هاي فرودست جامعه زندگي مي‌كرد و براي امرار معاش تن به هر كاري مي‌داد. گرچه شهرت اورول به مزرعه حيوانات و 1984 است. بعضي از طرفدارانش كتاب حاضر را خواندني‌ترين اثر او مي‌دانند.

آندری ولوس در اواخر دهه‌ی 1990 در زندگی‌نامه‌ی کوتاهی نوشت: “همه‌ی آنچه می‌توانم درباره‌ی خودم بگویم در چند سطر می‌گنجد.در دوشنبه به دنیا آمدم.آن‌جا مدرسه را تمام کردم.در پژوهشکده‌ی نفت درس خواندم.متخصص ژئوفیزیک شدم.حتی در همین رشته کار کردم.در جوانی شعر می‌سرودم.گاهی چاپشان می‌کردند.مدت‌ها به ترجمه‌ی شعر از تاجیکی مشغول بودم.اولین داستانم حدود…حتی یادم نمی‌آید حدود چند سال پیش منتشر شد.ده؟دوازده؟بعد نوبت به کتاب نثرم رسید…خلاصه،زندگی پیش می‌رود و تمامش هم وقف ادبیات نشده است، لابد به همین دلیل است که دوستانم درباره‌ی من می‌گویند: همان است که نویسندگی هم می‌کند”

آندری ولوس در رمانی با یک طوطی با نثری ساده و روشن به مسئله‌ی غلبه‌ی نگرش تجاری و سرمایه داری بر دانش و فرهنگ می‌پردازد،مشکلی که ظاهرا ابعادی فراگیر و جهانی به خود گرفته است.در بخشی از کتاب می‌خوانیم: کالاباروف یک روز در میان راهی دادگاه می‌شود،چون پیوسته به کتابخانه‌اش سوءقصد می‌کنند،گاهی به ساختمانش و گاهی هم به زمینش.گاهی شرکت نفت می‌خواهد در آن ساکن شود و گاهی شرکت گاز.گاهی می‌خواهند به جای کتابخانه جایگاه سوختگیری با فناوری نانو درست کنند و گاهی پارک آبی.این سوءقصدها فعلا دفع شده است ولی اگر روزی کالاباروف را برکنار کنند،چه کسی برای دفاع از کتابخانه سپر به دست می‌گیرد و شمشیر می‌زند؟!