شمسپاره

نویسنده :   ادوارد آلبی

مترجم :   سیامک گلشیری

ادوارد فرانکلین آلبی (به انگلیسی: Edward Albee) (زاده ۱۲ مارس ۱۹۲۸-درگذشته ۱۶ سپتامبر ۲۰۱۶) نمایشنامه نویس شهیر آمریکایی و برنده ۳ جایزه پولیتزر بود. وی را که بیشتر به خاطر نگارش چه کسی از ویرجینیا وولف می‌ترسد؟، داستان باغ وحش ورویای آمریکایی معروف است، وجدان بیدار آمریکا می‌نامیدند.کارهای اولیه او به شکلی گونهٔ آمریکایی تئاتر پوچی و تأثیر پذیرفته از افرادی چون ژان ژنه، ساموئل بکت واوژن یونسکو بود اما در واقع نمایش‌های وی نقد جامعه آمریکا می‌باشند. نمایشنامه معروف چه کسی از ویرجینیا وولف می‌ترسد؟ سوای اهمیتش در عرصه نمایش و سینما، به عنوان یک متن مرجع در دروس روانشناسی و علوم ارتباطات دانشگاه‌های جهان مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرد.

چه کسی از ویرجینیا وولف می‌ترسد؟ (انگلیسی: Who's Afraid of Virginia Woolf?) نام نمایش‌نامه‌ای از ادوارد آلبی نمایشنامه‌نویس آمریکایی است. این نمایش‌نامه داستان یک مهمانی شبانه را روایت می‌کند که در آن یک استاد دانشگاه میانسال با همسرش در حضور زن و شوهر جوانی دهن به دهن می‌شود و در جدال و جنگ بینشان، دروغ‌هایی که آن‌ها به هم گفته‌اند آشکار می‌شود.

چه کسی از ویرجینیا وولف می‌ترسد؟ (به انگلیسی: Who's Afraid of Virginia Woolf) فیلمی سیاه و سفید به کارگردانی مایک نیکولز است که در سال ۱۹۶۶ در شرکت آمریکایی برادران وارنر تهیه شد. این فیلم اقتباس از نمایشنامه‌ای به همین نام نوشتهٔ ادوارد آلبی است.

فیلم با معرفی یک زن و شوهر، جرج (ریچارد برتون) و مارتا (الیزابت تیلور)، درحالی‌که از یک میهمانی بازمی‌گردند، شروع می‌شود و خیلی زود درمی‌یابیم که جورج، شوهری خسته و بهانه‌گیر از مارتای الکلی است. در آن میهمانی، مارتا زن و شوهر جوانی (جورج سگال و سندی دنیس) را دیرهنگام به خانه دعوت می‌کند تا ورودِ آنها (به‌خصوص شوهر جوان و جذاب زن جوان) را به دانشگاه خوش‌آمد بگوید.

برخلاف روال معمول، که میزبان چهره‌ای گشاده در برابر میزبان دارد، جرج و مارتا رفتار پرتنشی در برابر میهمانان خود به نمایش می‌گذارند و برخلافِ آنان، زن و شوهر میهمان رفتاری عامه‌پسند و ظاهراً نقش زن و شوهر خوشبخت را بازی می‌کنند، و حال سؤال این است: آیا رفتار این زن و شوهر جوان، رفتاری متناقض به علت دیدن رفتار میزبانان خود است یا نه، جزئی از ساختار معمول زندگی آنهاست؟

این سؤالی است که فیلم در سه پرده با جستجوی عمیقِ این چهار شخصیت و بررسی علایق و رفتارشناسی این دو زوج درصدد پاسخ به آن است. آشنایی دو زوج، سازندهٔ پردهٔ اولِ فیلم است. پردهٔ دوم هنگامی است که زوجین به کابارهٔ خالی می‌روند و به بازی می‌پردازند، و پردهٔ سوم درگیری مارتا و جرج و تخیلاتِ آنها دربارهٔ پسرشان است. این فیلم یک کمدی سیاه از روابط پیچیده بین افراد است. گرچه در صحنه‌های مختلفی شاهد قهقهه‌های بلندی هستیم، ولی این خنده‌ها هرگز بیننده را نمی‌خندانَد بلکه فقط او را به فکر فرومی‌بَرَد و تا حدی آزار می‌دهد.

صحنه‌های فیلم، در شب گرفته شده‌اند و سایه‌های متعددی از شخصیت‌ها و محیط اطراف در زیر نور مهتاب و نور چراغ‌های روشن محیط نشان داده می‌شود. دوربین در این فیلم، تماشاگرِ صِرف نیست. فیلمبرداری به‌صورتی است که بیننده احساس می‌کند دوربین درون چشم این چهار شخصیت قرار دارد و هر وقت سَری می‌چرخد، دوربین با توانمندی صحنهٔ جلوی چشم را نشان می‌دهد. تمامی نکاتِ فوق به‌همراه بازی توانمند الیزابت تیلور و ریچارد برتون، که بهترین بازی خود در یک فیلم را به نمایش گذاشته‌اند ونمایشنامهٔ روان‌شناسانه و ظریف ادوارد آلبی دست به دست داده تا یکی از شاهکارهای کلاسیک سینما را ببینیم.

لسلي پي يرس نويسنده بريتانيايي است كه كتابهايش تركيبي از هيجان، راز و رمز و احساسات است و تاكنون 10 ميليون از كتابهايش در سراسر دنيا به فروش رفته است.

اين رمان در سال 2017 منتشر شده است.

اوسامو دازای

ترجمه: مرتضی صانع

کتاب شایو از اوسامو دازای اولین رمانی است که از این نویسنده در ایران منتشر می شود. اوسامو دازای نویسنده‌ای ژاپنی است که باوجود عمر کوتاهش تاثیر زیادی بر ادبیات ژاپن گذاشت. حتی نویسنده‌های بنامی مثل هاروکی موراکامی و کوبو آبه از وی تاثیر پذیرفته اند. اما متاسفانه آثار این نویسنده هنوز در ایران شناخته شده نیست.

اوسامو دازای در دوران جنگ جهانی دوم که اکثر نویسندگان به‌خاطر محدودیت و شرایطِ سختِ چاپ، نوشتن را کنار گذاشته بودند، به تنهایی بار تمام ادبیات ژاپن را به دوش می‌کشد و نمی‌گذارد این آتش خاموش شود.

دازای در طول زندگی‌اش شش مرتبه خودکشی ناموفق داشته و در آخر به‌همراه زنی به رودخانه تاما می‌پرد و به زندگی‌اش خاتمه می‌دهد. (در فرهنگ ژاپن این نوع خودکشی به خودکشی «جوشی» معروف است.)

گویا ادبیات اوسامو دازای سراسر رنج و فقر و اعتیاد و پوچی مردم ژاپن را پوشش می‌دهد و این کتاب هم از این قاعده جدا نیست. پشت جلد کتاب شایو تنها یک جمله از متن داستان به چشم می‌خورد:

آیا کسی هست که تباه نشده باشد؟

آنجلا داک ورث

سید سینا میرعربشاهی

در این کتاب که به سرعت وارد لیست پرفروش‌ترین‌های نیویورک‌تایمز شد، آنجلا داکورث (از پیشروان روانشناسی موفقیت)، به همه کسانی که به دنبال موفقیت هستند – شامل والدین، معلمین، ورزشکاران و فعالین کسب‌وکار و ... – نشان می‌دهد که راز موفقیت به اندازه‌ای که به اشتیاق و استقامت بستگی دارد، به استعداد وابسته نیست. او این مفهوم را «سرسختی» نامیده است. داکورث همراه با بیان داستان زندگی خود، به عنوان دختری که همواره عبارت «تو نابغه نیستی!» را از پدرش می‌شنیده ولی اکنون یک فرد موفق و پیشرو در زمینه روانشناسی موفقیت و مشاوره کسب‌وکار است، نشان داده است که برای موفقیت، ترکیب ویژه‌ای از اشتیاق و مداومت بلندمدت ضروری است. او در این کتاب، خواننده را همراه خود به وضعیت‌هایی شدیدا چالش‌برانگیز، نظیر دوره‌های آموزش ویژه نظامی، آموزش مدارس با شرایط بسیار بد، آزمون‌های ملی و ... برده و نشان می‌دهد که چگونه با ارزیابی هزاران مصاحبه با افراد موفق در زمینه‌های مختلف، به این راز موفقیت پی برده است. برخی بینش‌های ارزشمندی که در این کتاب ارائه شده است: •    چرا هر تلاش شما برای رسیدن به اهدف، در نهایت دو برابر ارزشمند است •    چگونه صرف نظر از هوش و موقعیت، می‌توان «سرسختی» را آموخت •    چگونه علایق مادام‌العمر شکل می‌گیرند •    کدام یک برای کودکان بهتر است؛ یک آغوش گرم و یا استانداردهای سخت‌گیرانه •    و ... ضمن آموزنده، سرگرم‌کننده و حتی تغییر دهنده زندگی بودن، «سرسختی»، کتابی است که نشان می‌دهد زمانی که در شرایط چالشی و سقوط هستید، در ذهن شما چه می‌گذرد و چه چیزی باعث ایجاد تمایز می‌شود. چیزی که استعداد و یا شانس نیست، بلکه قدرت اشتیاق و پشتکار فرد است!