ناشر: سخن
چاپ: ۱۳۹۸
نوبت: ۳
جلد: گالینگور
قطع: رقعی
صفحات: ۱۰۵۶
ناموجود
فرهنگ جغرافیایی سخن
0 تومان
حسن انوری
ناموجود
توضیحات
توضیحات تکمیلی
| وزن | 1400 گرم |
|---|
نظرات (0)
محصولات مرتبط
با چراغ و آینه (در جستجوی ریشه های تحول شعر معاصر ایران)
محمدرضا شفیعی کدکنی
شفیعی کدکنی در این کتاب به بررسی تأثیر ترجمهٔ آثارادبیات جهان بر شعر معاصر فارسی می‌پردازد. او پس از پرداختن به مجموعه عوامل مؤثر اجتماعی ـ سیاسی درانقلاب مشروطه و پیش از آن بر شعر فارسی، به تبیین زمینه‌ها و چگونگی تأثیر ترجمه بر شعر معاصر ایران می‌پردازد و معتقد است، «تحولات شعر مدرن فارسی در قرن اخیر، تابعی است از متغیر ترجمهٔ ادبیات و شعر اروپایی در قلمرو زبان پارسی.» موضوع کتاب «با چراغ و آینه» شعر و ادب فارسی در دوره‌های قاجار و پهلویاست. اشاره‌های پراکنده‌ای نیز به شعر و ادب در دورهٔ انقلاب و جمهوری اسلامی هم در این کتاب دیده می‌شود.
- در بخش اول، شماری از موضوع‌های پراهمیت در قلمرو اجتماع، سیاست و فرهنگ ایران در دورهٔ نخست و بخشی از دورهٔ دوم را با توجه به بازتاب آن‌ها در شعر و ادب این دوره‌ها، و در بخش دوم، آرا و آثار ادبی و فرهنگی پنج تن از تجددخواهان دوره قاجار را بررسی و تحلیل شده‌است.
- بخش‌های سوم و چهارم کتاب، شناسایی و تحلیل نمونه‌هایی از ترجمهٔ شعر فرنگی یا بیگانه به فارسی و تأثیر آن‌ها بر شعر شاعران اواخر دورهٔ قاجار تا نیمهٔدورهٔ پهلوی و چندین موضوع مرتبط با آن است.
- بخش پنجم عبارت است از تحلیل اجمالی آثار ۲۹ تن از شاعران ایران از مشروطه تا دهه ۱۳۴۰؛ یعنی از ادیب پیشاوری تا فروغ فرخزاد
- چند مقاله هم دربارهٔ جوانبی از شعر معاصر ایران در ضمیمهٔ کتاب آمده‌است.
تذکره‌الاولیا (دوره‌ی دو جلدی)
عطار نیشابوری
مقدمه، تصحیح و تعلیقات: محمدرضا شفیعی کدکنی
“نمی‌خواهم بگویم در مورد تذکره‌اولیا شق‌القمر کرده‌ام ولی حدود پنجاه سال،یکی از دغدغه‌های عمرم گردآوری نسخه‌های کهن و اصیل تذکره، حدود چهل نسخه، بوده است و سال‌ها و سال‌ها آن را در دانشگاه تهران تدریس کرده‌ام و حدود سی سال سرگرم تصحیح و آماده‌سازی آن بوده‌ام و کوشیده‌ام تمام منابع موجود و محتمل فارسی و عربی ئ خطی و چاپی را درباره این اثر، از سراسر جهان، به دست آورم و در تمام “مولکول‌های معنی‌دار” آن تامل کنم و هرگاه اندک تردیدی روی نمود تمام منابع گفتار عطار و سرچشمه‌های آن را در آثار بیشمار پیشینیان او مورد جستجو قرار دهم.”
بخشی از متن سپاس‌نامه دکتر شفیعی‌کدکنی در کتاب تذکره‌اولیا
خاطرات محمدعلی فروغی
به کوشش: دکتر محمدافشین وفایی، پژمان فیروزبخش
شاید کمتر کسی را از رجال سیاسی و فرهنگی ایران بتوان سراغ کرد که در ثبت وقایع روزانه زندگی خود به اندازه محمد علی فروغی (۱۲۵۶-۱۳۲۱) مداومت به خرج داده باشد. فروغی از بیست و شش سالگی به نوشتن وقایع زندگی اش پرداخت و با همه مشغله هایی که در ادوار مختلف عمر خویش داشت این کار را با جد و جهد دنبال کرد، او خود در عنفوان جوانی نوشته است که بدین یادداشت نویسی روی آورده تا مرآت حیاتش باشد؛ و امروز این روزنامه حیات که حدودا هجده سال از ایام زندگانی او را در بر دارد برای ما یادگار فرهنگی گرانبهایی است که بخشی از تاریخ سیاسی و فرهنگی کشورمان را آینگی می کند. کتاب حاضر از سه بخش اصلی تشکیل شده است. بخش اول، که خاطرات اوست، رساله مستقلی است که فروغی احتمالا در واپسین سال زندگی درباره خاندان،پدر و احوال خود نوشته و خصوصا اوضاع سیاسی و اجتماعی ایران را در عهد ناصری به خوبی شرح داده است، اما متاسفانه مهلت نیافته تا آن را به پایان برساند. بخش دوم یادداشت های روزانه اوست از پانزده سال پراکنده میان سالهای ۱۲۹۳ تا ۱۳۲۰ که گاه به تفصیل و گاه به اجمال وقایع را روز به روز ، حتی در سخت ترین شرایط سیاسی، به رشته تحریر در آورده است. بخش سوم، که تحت عنوان پیوستها آمده بیشتر مشروح ملاقاتهای او با سران کشورهای دیگر، گزارشی از امور شورای جامعه ملل و چند نامه است. همه این نوشته ها سالیان دراز نزد خانواده فروغی محفوظ بوده و اکنون برای نخستین بار منتشر می شود.
دو قرن سکوت
نام نویسنده : عبد الحسین زرین کوب
«دو قرن سکوت» نخست به صورت پاورقی در نشریه «مهرگان» ارگان «جامعه لیسانسیه‌های دانشسرای عالی» چاپ شد. سپس در سال۱۳۳۰ برای نخستین بار به صورت کتاب توسط همان نهاد منتشر شد.
پس از نخستین انتشار در زمان پهلوی دوم، به سرعت چاپ اول «دو قرن سکوت» نایاب می‌شود. دکتر زرین‌کوب به تجدید چاپ رضایت نمی‌دهد تا در فرصت مناسب به تجدید نظر دربارهٔ کتاب بپردازد. زرین‌کوب جوان، پنج سال وقت و انرژی صرف می‌کند و منابع متعدد را از دیده می‌گذارند تا در اردیبهشت ۱۳۳۶ متن گسترش یافته و تجدید نظر شده اثر از سوی انتشارات امیرکبیر منتشر می‌شود. او در مقدمهٔ ویرایش دوم، برخی از انتقادات ویرایش اول کتاب را ناشی از جوانی و تعصب خود در آن هنگام می‌داند.
از فروردین ۱۳۳۶ متن «دو قرن سکوت» از چاپ دوم به بعد تغییر نکرد و چاپ‌های بعدی بر پایهٔ همین متن انجام شده‌است. «دو قرن سکوت» پس از انقلاب بطور رسمی توسط انتشارات جاویدان منتشر شد که هفته بعد از انتشار جمع‌آوری شد.سرانجام پس از گذشت بیست سال از پیروزی انقلاب، کتاب «دو قرن سکوت» مجوز چاپ گرفت و انتشارات سخن، چاپ نهم آن را منتشر کرد. در ابتدای این کتاب نقد مرتضی مطهری بر این کتاب -که بخشی از کتاب «خدمات متقابل ایران و اسلام» بوده‌است- عیناً آورده می‌شود که به تحلیل‌های زرین کوب پاسخ داده شده‌است.
روزگاران (تاریخ ایران از آغاز تا سقوط سلطنت پهلوی)
عبدالحسین زرین کوب
کتاب «روزگاران؛ تاریخ ایران از آغاز تا سقوط سلطنت پهلوی» اثر دکتر عبدالحسین زرین‌کوب نگاهی دیگر به تاریخ این سرزمین از آغاز تا امروز است.
در این نگاه تازه، دورنمای گذشته، کوتاه و گذرنده است اما سرسری و شتابکارانه نیست:
رویدادها به اجمال در بیان می‌آید، اما بیان در حد ممکن از تامل خالی نیست.
فرمانروایان از یاد رفته با خوکامگی‌ها، شکست‌ها و پیروزی‌هایشان در این نگرش، در پی هم از چشم عبور می‌کنند و در این عبور رستخیزگونه – که مرور بر تاریخ است – سعی می‌شود تا کارهایشان تفسیر شود، خط سیر کردارهایشان دنبال گردد و نقش آن‌ها در تمدن و فرهنگ ایران که جز به ندرت و آن نیز غالبا به طور ناخواسته، سازنده هم نیست ارزیابی شود. در نقل رویدادها، چون مجال بیان محدودست، اینجا به همان اندازه که تفسیر آن‌ها را ممکن می‌سازد و معنی و جهت سیر تاریخ ایران را بازنماید می‌بایست بسنده کرد.
آثار ديگر دكتر عبدالحسين زرين كوب
با کاروان حله، شعر بى دروغ، شعر بى نقاب، از کوچه رندان، سیرى در شعر فارسى، سر نى، بحر در کوزه، پله پله تا ملاقات خدا، پیر گنجه در جست‌وجوى ناکجاآباد، از نى‌نامه (برگزیده مثنوى معنوى)، دو قرن سکوت، تاریخ ایران بعد از اسلام، فتح عرب در ایران (به زبان انگلیسى در تاریخ ایران کمبریج)،بامداد اسلام، تاریخ مردم ایران (دو جلد)، ارزش میراث صوفیه، فرار از مدرسه، جست‌وجو در تصوف ایران، دنباله جست‌وجو در تصوف ایران، در قلمرو وجدان، شعله طور (درباره زندگى حلاج)، بنیاد شعر فارسى، ادبیات فرانسه در قرون وسطى، ادبیات فرانسه در دوره رنسانس، متافیزیک، شرح قصیده ترسائیه خاقانى، فن شعر ارسطو، ارسطو و فن شعر و …
زبان خداوند
نام نویسنده : فرانسیس کالینز
نام مترجم : رویا منجم
فرانسیس سلر کالینز (به انگلیسی: Francis Sellers Collins)(متولد ۱۴ آوریل ۱۹۵۰) متخصص ژنتیک و پزشک آمریکایی است، که به دلیل کشفیات برجسته درباره بیماری‌های ژنتیکی و سرپرستی پروژه ژنوم انسان شهرت دارد. Endocrine Society از وی به عنوان یکی از موفق ترین دانشمندان عصر ما نام می‌برد. او همچنین ریاستموسسه ملی سلامتی در مریلند را عهده‌دار است.
پاپ Pope Benedict XVI در سال ۲۰۰۹ او را به ریاست آکادمی کاتولیک علوم منصوب کرد.
زبان خدا: یک دانشمند برای ایمان شواهد ارائه می‌کند یک کتاب پرفروش از فرانسیس کالینز است که در آن از تکامل الهی دفاع می‌کند. کالینز یک پزشک-ژنتیک‌دان آمریکایی است که برای کشف برجستهٔ ژن‌های بیماری‌ها و رهبری‌اش در پروژه ژنوم انسان مشهور شده است. او هم اکنون به عنوان مدیر مؤسسات ملی بهداشت آمریکا انجام وظیفه می‌کند. کالینز در این کتاب به اختصار روند مسیحی‌شدن‌اش را شرح می‌دهد.
کالینز در این کتاب استدلال‌هایی را برای ایدهٔ خدا از زیست‌شناسی، اخترفیزیک،روان‌شناسی و دیگر حوزه‌ها مطرح می‌کند. او به متفکرین مشهوری چون سی. اس. لوئیس، علاوه بر قدیس آگوستین، استیون هاوکینگ، چارلز داروین، تئودوسیوس دوبژانسکی و دیگران اشاره می‌کند. مسیحی امروز در سال ۲۰۰۷ آن را یکی از بهترین کتاب‌های سال دانست.
در نتیجه این کتاب بنیاد بایولوگوس تأسیس شد.
سیرالملوک (سیاست نامه)
خواجه نظام‌الملک طوسی
مقدمه، تصحيح و تعليقات: محمود عابدی
سیاست‌نامه یا سیرالملوک، کتابی است به زبان فارسی در آیین فرمانروایی و کشورداری و اخلاق و سیاست پادشاهان پیشین، نوشتهٔ خواجه نظام‌الملک طوسی. این کتاب از آثار مهم نثر فارسی در قرن پنجم هجری است. سبک نگارش کتاب ساده و روشن و خالی از تصنع از تکلف است، و از شاهکارهای زبان فارسی به‌شمار می‌آید. محتوای این کتاب به فره ایزدی، سیاست‌مداری و محافظه‌کاری به عنوان راهکار و تدبیر امور باور دارد.
نظام‌الملک نگارش کتاب را به فرمان ملکشاه سلجوقی آغاز کرد و در دورهٔ سلطنت محمد بن ملکشاه (۴۹۲–۵۱۱) به پایان رسانید. (هیوبرت دارک ـ مصحح سیاست نامه ـ در مقدمه اش بر این کتاب (ص ۲۴–۲۵)، سال نگارش نیمه اول آن را ۴۷۹ هجری و سال نگارش نیمه دوم آن را ۴۸۴ هجری دانسته‌است). قطعه‌های گوناگون کتاب که از منابع مختلف گردآوری شده، شامل اندرزهای نویسنده، منقولات از قرآن و احادیث و گفته‌های مشاهیر، حکایت‌هایی در بارهٔ شاهان و وزیران و امیران است، و برخی حکایت‌های بلند آن دارای مکررات و حشو و زوائد است.
فرهنگ برابرهای ادبی
نام نویسنده : صالح حسینی
صالح حسینی (زادهٔ ۱۳۲۵، سنقر در استان کرمانشاه) مترجم و منتقد ایرانی است. وی دارای مدرک دکتری زبان انگلیسی از دانشگاه جرج واشینگتن است و در دانشگاه شهید چمران اهواز تدریس می‌کند. حسینی تحصیلات ابتدایی را در زادگاه خویش گذراند و سپس برای کسب مدرک کارشناسی وارد دانشگاه شیراز شد. پس از اخذ مدرک کارشناسی ارشد، مدرک دکترای خود را از دانشگاه جورج واشینگتن دریافت کرد. حسینی در سال ۱۳۵۸ تحصیلات خود را به پایان رساند و در همین سال به ایران بازگشت. وی در سال ۱۳۷۶ به‌عنوان منتقد و مترجم نمونهٔ کشور از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد جمهوری اسلامی ایران برگزیده شد.
از جمله کارهای مشهور او می‌توان به ترجمهٔ کتاب ۱۹۸۴ اثر جرج اورول و مقدمهٔ دنیای قشنگ نو ترجمهٔ سعید حمیدیان اشاره کرد. ترجمه رمان دل تاریکی اثر جوزف کنراد یکی دیگر از ترجمه‌های معروف او در حوزهٔ ادبیات است. صالح حسینی همچنین کتابی نوشته‌است با نام نظری به ترجمه که درباره فنون و هنر ترجمه است.
فرهنگ مترجم
غلامحسین صدری افشار
نسترن حکمی
نسرین حکمی
هاجر خانمحمد
غلامحسین صدری‌افشار انتشار آثارش را از سال ۱۳۲۷ در تبریز آغاز کرد. شغل‌های متنوعی برای گذران زندگی داشت. دوازده سالی برروی تاریخ علم مطالعه کرد. کار فرهنگ‌نویسی را از سال ۱۳۴۵ در بنیاد فرهنگ ایران با فیش‌نویسی کتاب مخزن‌الادویه آغاز کرد که تا به امروز ادامه دارد. ویراستاری، ترجمه، تألیف و نشر کتاب‌های متعددی را به وسیلهٔ افراد دیگر موجب شده‌است. از سال ۱۳۴۵ تا ۱۳۴۸ با ماهنامهٔ سخن علمی همکاری داشت. از سال ۱۳۴۷ تا ۱۳۵۹ در وزارت علوم کار می‌کرد و مسئول انتشارات علمی بود. در سالهای ۱۳۵۶ تا ۱۳۵۸ مدیریت فصل‌نامهٔ آشنایی با دانش را دردانشگاه آزاد ایران برعهده داشت. در سالهای ۱۳۵۸ تا ۱۳۶۱ ماهنامهٔ علمی و فرهنگی هدهد را منتشر کرد. چندین کتاب دیگران را تصحیح و آمادهٔ چاپ کرده و کتاب‌هایی به نام دیگران نوشته‌است. از سال ۱۳۵۹ تاکنون گذران زندگی‌اش تنها از راه نوشتن، ترجمه و ویرایش بوده‌است.
واژگان مکتب فرانکفورت
نام نویسنده : ایو کوسه
نام مترجم : افشین جهاندیده
فلسفه‌ها‌ی والتر بنیامین، هربرت مارکوزه، ماکس هورکهایمر، تئودور آدورنو و یورگن هابرماس پیوندی پیچیده و گاه متناقض با یکدیگر دارند. این اندیشمندان که در یک مکتب تمام‌عیار نمی‌گنجند و همواره مدعی استقلال نظری خودند و برای آن حجت‌ها می‌آورند، برخی به دلیل آوارگی تحمیلی، برخی دیگر به‌دلیل جلای وطنِ اجباری و برخی نیز به دلیل دغدغهٔ فراتر رفتن از مرزهای تنگ دولت ملت یا ریشه‌های جغرافیایی، بی‌جا و مکان نیز هستند. اما باز هم می‌گوییم «مکتب فرانکفورت» که بااین‌حال نه به‌راستی یک مکتب است، نه واقعاً فرانکفورتی: آیا این مکتب حقیقتاً می‌تواند دارای سبکی خاص، مصطلحاتی بدیع و واژگانی مشترک باشد؟ واژگان مکتب فرانکفورت فقط نشان می‌دهد که چگونه کلمه‌ها و درونمایه‌های مهم میان این مؤلفان در گردش است و درعین‌حال مانع از آن است که دغدغهٔ مشترک و مدام آنان برای تأسیس نظریه‌ای انتقادی از جامعه و زمان حال، به وحدت بسته و منسجمِ یک مکتب بینجامد.
نقد و بررسی‌ها
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.