ناشر: آرایان
چاپ: ۱۳۹۶
نوبت: ۱
جلد: شومیز
قطع: رقعی
صفحات: ۹۵۲
امروز ما با پارادوکس عجیبی مشابه با درباریان روبرو هستیم: همه چیز باید متمدن، شایسته، دموکراتیک و منصفانه به نظر برسد. اما اگر با آن قوانین خیلی سختگیرانه رفتار کنیم، اگر آنها را خیلی تحت اللفظی در نظر بگیریم، توسط اطرافیانمان که آنقدرها هم احمق نیستند خرد می شویم. همانطور که نیکولو ماکیاولی، دیپلمات و درباری بزرگ رنسانس مینویسد: «هر کسی که سعی میکند همیشه خوب باشد، در میان تعداد زیادی که خوب نیستند، نابود میشود». دادگاه خود را اوج پالایش تصور می کرد، اما در زیر سطح درخشان آن دیگ احساسات تاریک – حرص، حسادت، شهوت، نفرت – می جوشید و می جوشید. دنیای امروز ما به طور مشابه خود را اوج انصاف تصور می کند، با این حال همان احساسات زشت همچنان در درون ما موج می زند، همانطور که همیشه بوده است. بازی هم همینطوره ظاهراً باید به زیباییها احترام بگذارید، اما در باطن، مگر اینکه احمق باشید، به سرعت یاد میگیرید که محتاط باشید و همانطور که ناپلئون توصیه کرد انجام دهید: دست آهنی خود را در یک دستکش مخملی بگذارید. اگر بتوانید مانند درباریان گذشته، بر هنرهای غیرمستقیم مسلط شوید، یاد بگیرید که اغوا کنید، فریب دهید، خدعه کنید، و به طور نامحسوس بر مخالفان خود غلبه کنید، به اوج قدرت خواهید رسید. شما قادر خواهید بود مردم را وادار کنید که به خواسته شما خم شوند بدون اینکه متوجه شوند شما چه کرده اید. و اگر ندانند چه کردهای، نه از تو رنجیده میشوند و نه مقاومت میکنند.
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.