مارتین درسلر (داستان یک خیال‌پرداز آمریکایی)

جوجو مويز

مترجم: مريم مفتاحي

ویل ترینرِ ماجراجو، کسی که همواره به ورزش‌های مخاطره‌آمیزی چون صخره‌نوردی می‌پرداخت، در اوج جوانی و سلامت و ثروت اتفاقی برایش رخ می‌دهد و به لحظه‌ای زندگی‌اش تغییر می‌کند و او...

من پیش از تو یک رمان عشقی نیست، اما عشق، عنصر اصلی آن است؛ عشقی متفاوت که از چارچوب‌های زمینی خارج می‌شود و به لایه‌ی آرمانی می‌رسد و پیچیدگی احساسات درونی انسان را برملا می‌سازد.

آسوشیتدپرس درباره این رمان می‌نویسد: بعضی کتاب‌ها را نمی‌توان زمین گذاشت. کتاب‌هایی وجود دارند که آدم به حدی جذب شخصیت‌هایش می‌شود که دوست ندارد داستان به پایان برسد، برای همین خواندنش را کش می‌دهد. کتاب جوجو مویز یکی از این کتاب‌هاست. گاهی می‌خندید، گاهی لبخند می‌زنید و گاهی عصبانی می‌شوید، و بله، گاهی اشک می‌ریزید. پیشنهاد من: کتاب من پیش از تو را باید همراه با یک جعبه دستمال‌کاغذی فروخت.

نیویورک تایمز نیز نوشته است: نویسنده‌ی کتاب خواننده را در موقعیتی قرار می‌دهد که اشک‌ریزان بخواند و جلو برود... با دو شخصیت اصلی داستانش قصه‌ای می‌آفریند که در خاطره‌ها می‌ماند.

نویسنده :   ادوارد آلبی

مترجم :   سیامک گلشیری

ادوارد فرانکلین آلبی (به انگلیسی: Edward Albee) (زاده ۱۲ مارس ۱۹۲۸-درگذشته ۱۶ سپتامبر ۲۰۱۶) نمایشنامه نویس شهیر آمریکایی و برنده ۳ جایزه پولیتزر بود. وی را که بیشتر به خاطر نگارش چه کسی از ویرجینیا وولف می‌ترسد؟، داستان باغ وحش ورویای آمریکایی معروف است، وجدان بیدار آمریکا می‌نامیدند.کارهای اولیه او به شکلی گونهٔ آمریکایی تئاتر پوچی و تأثیر پذیرفته از افرادی چون ژان ژنه، ساموئل بکت واوژن یونسکو بود اما در واقع نمایش‌های وی نقد جامعه آمریکا می‌باشند. نمایشنامه معروف چه کسی از ویرجینیا وولف می‌ترسد؟ سوای اهمیتش در عرصه نمایش و سینما، به عنوان یک متن مرجع در دروس روانشناسی و علوم ارتباطات دانشگاه‌های جهان مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرد.

چه کسی از ویرجینیا وولف می‌ترسد؟ (انگلیسی: Who's Afraid of Virginia Woolf?) نام نمایش‌نامه‌ای از ادوارد آلبی نمایشنامه‌نویس آمریکایی است. این نمایش‌نامه داستان یک مهمانی شبانه را روایت می‌کند که در آن یک استاد دانشگاه میانسال با همسرش در حضور زن و شوهر جوانی دهن به دهن می‌شود و در جدال و جنگ بینشان، دروغ‌هایی که آن‌ها به هم گفته‌اند آشکار می‌شود.

چه کسی از ویرجینیا وولف می‌ترسد؟ (به انگلیسی: Who's Afraid of Virginia Woolf) فیلمی سیاه و سفید به کارگردانی مایک نیکولز است که در سال ۱۹۶۶ در شرکت آمریکایی برادران وارنر تهیه شد. این فیلم اقتباس از نمایشنامه‌ای به همین نام نوشتهٔ ادوارد آلبی است.

فیلم با معرفی یک زن و شوهر، جرج (ریچارد برتون) و مارتا (الیزابت تیلور)، درحالی‌که از یک میهمانی بازمی‌گردند، شروع می‌شود و خیلی زود درمی‌یابیم که جورج، شوهری خسته و بهانه‌گیر از مارتای الکلی است. در آن میهمانی، مارتا زن و شوهر جوانی (جورج سگال و سندی دنیس) را دیرهنگام به خانه دعوت می‌کند تا ورودِ آنها (به‌خصوص شوهر جوان و جذاب زن جوان) را به دانشگاه خوش‌آمد بگوید.

برخلاف روال معمول، که میزبان چهره‌ای گشاده در برابر میزبان دارد، جرج و مارتا رفتار پرتنشی در برابر میهمانان خود به نمایش می‌گذارند و برخلافِ آنان، زن و شوهر میهمان رفتاری عامه‌پسند و ظاهراً نقش زن و شوهر خوشبخت را بازی می‌کنند، و حال سؤال این است: آیا رفتار این زن و شوهر جوان، رفتاری متناقض به علت دیدن رفتار میزبانان خود است یا نه، جزئی از ساختار معمول زندگی آنهاست؟

این سؤالی است که فیلم در سه پرده با جستجوی عمیقِ این چهار شخصیت و بررسی علایق و رفتارشناسی این دو زوج درصدد پاسخ به آن است. آشنایی دو زوج، سازندهٔ پردهٔ اولِ فیلم است. پردهٔ دوم هنگامی است که زوجین به کابارهٔ خالی می‌روند و به بازی می‌پردازند، و پردهٔ سوم درگیری مارتا و جرج و تخیلاتِ آنها دربارهٔ پسرشان است. این فیلم یک کمدی سیاه از روابط پیچیده بین افراد است. گرچه در صحنه‌های مختلفی شاهد قهقهه‌های بلندی هستیم، ولی این خنده‌ها هرگز بیننده را نمی‌خندانَد بلکه فقط او را به فکر فرومی‌بَرَد و تا حدی آزار می‌دهد.

صحنه‌های فیلم، در شب گرفته شده‌اند و سایه‌های متعددی از شخصیت‌ها و محیط اطراف در زیر نور مهتاب و نور چراغ‌های روشن محیط نشان داده می‌شود. دوربین در این فیلم، تماشاگرِ صِرف نیست. فیلمبرداری به‌صورتی است که بیننده احساس می‌کند دوربین درون چشم این چهار شخصیت قرار دارد و هر وقت سَری می‌چرخد، دوربین با توانمندی صحنهٔ جلوی چشم را نشان می‌دهد. تمامی نکاتِ فوق به‌همراه بازی توانمند الیزابت تیلور و ریچارد برتون، که بهترین بازی خود در یک فیلم را به نمایش گذاشته‌اند ونمایشنامهٔ روان‌شناسانه و ظریف ادوارد آلبی دست به دست داده تا یکی از شاهکارهای کلاسیک سینما را ببینیم.

نام نویسنده : آگوتا کریستوف

نام مترجم : اصغر نوری

این اثر سومین جلد از سه گانه داستانی آگوتا کریستوف با عنوان «دروغ سوم» با ترجمه اصغر نوری است.

دو جلد نخست از این تریلوژی با عنوان «دفتر بزرگ» و «مدرک» پیش از این توسط این مترجم در ایران منتشر شد.

کریستف نخستین جلد از این تریلوژی را در سال ۱۹۸۶ و به زبان فرانسه منتشر کرد که برای وی جایزه ادبی کتاب اروپا را به ارمغان آورد و در ادامه و با انتشار دو مجلد دیگر این تریلوژی منجر به ترجمه آنها به بیش از ۳۰ زبان دنیا شد.

رمان «دروغ سوم» به عنوان سومین مجلد از این تریلوژی پس از انتشار برای نویسنده خود جایزه کتاب بین‌المللی «انتر» را در سال ۱۹۹۲ به ارمغان آورد.

بخشی از «دروغ سوم» که پشت جلد کتاب آمده است: «در جوابش می‌گویم که من تلاش می‌کنم قصه‌های واقعی بنویسم ولی، یک‌دفعه، قصه به خاطر همان واقعی بودنش غیرقابل تحمل می‌شود، از این رو مجبور می‌شوم عوضش کنم. به او می‌گویم که من تلاش می‌کنم قصه‌ زندگی‌ام را تعریف کنم، ولی نمی‌توانم، جرأتش را ندارم، خیلی عذابم می‌دهد. آن ‌وقت، همه چیز را خوشگل می‌کنم و اتفاق‌ها را نه آن‌طور که افتاده‌اند، بلکه جوری تعریف می‌کنم که دلم می‌خواست بیفتند.

می‌گوید:_ بله، زندگی‌هایی هست که از غمگین‌ترین کتاب‌ها هم غم‌انگیزترند.»

نام نویسنده : آگوتا کریستوف

نام مترجم : اصغر نوری

آگوتا کریستوف،بعد از چاپ چهار رمان دفتر بزرگ،مردک،دروغ سوم و دیروز که او را به نویسنده ای جهانی تبدیل کردند،بی سواد را در سال 2004 و فرقی نمیکند را در سال 2005 منتشر کرد،و این دو کتاب،آخرین داستان او بودند.

بی سواد نوعی حدیث نفس نویسنده است.آگوتا کریستوف در این داستان،کل زندگی اش را با دور تند از نظر می گذراند؛از کودکی و عشق به خواندن و نوشتن تا دوران جنگ،تبعید و تبدیل شدن به نویسنده ای معروف،همه ی این ها مثل داستانی فشرده و موجز روایت میشود با جمله های کوتاه و ساده و مینی مالیسم خاصی که کریستوف در آن استاد است.سرچشمه ی اصلی رمان دفتر بزگ را میشود و در این اثر یافت.

داستان های مجموعه ی فرقی نمیکند شعرهایی هستند که به نثر نوشته شده اندوآمیخته به سورئالیسم و رنج بودن.این رنج را میشود در همه ی آثار کریتوف دید اما او همیشه دنیای تلخ و سیاه آثارش را با طنزی ظریف ترکیب میکند تا پذیرفتنی و حتی بسیار خواندنی شوند.

زندگی؟چرا؟من ازش گذشتم،و هیچی پیدا نکردم.

ماتیاس جواب داد:

ولی چیزی برای پیدا کردن وجود ندارد هیچ چیز.

تو هستی،ماتیاس من به خاطر تو برگشته ام.

خودت خوب می دانی که من فقط یک رویا هستم باید این را قبول کنی،ساندرو،هیچ چیز وجود ندارد.هیچ کجا.

ساندرو پرسید:

خدا؟

ماتیاس دیگر جواب نمی داد.