مترجم: محسن سپهر

کارن آرمسترانگ (به انگلیسی: Karen Armstrong) (۱۴ نوامبر ۱۹۴۴ -) نویسنده و پژوهشگر انگلیسی‌ست که تا کنون دوازده کتاب درباره دین‌شناسی تطبیقی تألیف کرده‌است.

وی به مدت ۷ سال راهبه‌ای کاتولیک بوده سپس در ۱۹۶۹ در دانشگاه آکسفورد ادبیات کلاسیک و مدرن خوانده است. وی چندین برنامه تلویزیونی نیز درباره پولس رسول و تاریخ کلیسا تهیه کرده است. او سپس به نوشتن کتاب هایی در زمینه اندیشه دینی روی آورد در حالی که جهان نگری او بر آمده از بینش دینی مسیحی و خرد باوری غربی است. وی همواره کوشیده است به عنوان یک پژوهشگر به دین ها بنگرد. به سخن دیگر تلاش آرمسترانگ این بوده تا بنیاد مشترک دین های سامی را بیابد و میان آنان پلی بزند.

این اثر, شرح و تفسیری است از مبحث خداشناسی در سه آیین یهود, مسیحیت و اسلام. ‘این کتاب, تاریخ واقعیت در زبان نی‌آمدنی خود خدا نیست. بلکه تاریخ چگونگی فهم آدمی از او, از ابراهیم تا روزگار کنونی, است. تصور آدمی از خدا تاریخی دارد, هم از این رو, نزد مردمان مختلف نو در زمان‌های مختلف اندکی متفاوت است. تصوری از خدا که در نسلی و توسط انسان‌های معینی شکل می‌گیرد, می‌تواند برای نسل دیگر و انسان دیگر بی معنا باشد. در واقع این گفته که ‘من به خدا اعتقاد دارم’ به خودی خود معنایی عینی ندارد بلکه مثل همه گفته‌ها, در هر بافتی و در میان هر جماعتی معنای دیگری پیدا می‌کند…. [نگارنده] معتقد است که ابراهیم, موسی و پیامبران پسان, خدایشان را درست همان جور تجربه کرده‌اند که امروز تجربه می‌کند ولی اگر به هر سه این دین‌ها نگاهی بیندازیم روشن می‌شود که نظری عینی درباره ‘خدا’ در آن‌ها نیست. هر نسلی تصوری از خدا می‌آفریند که به کارش می‌آید. در مورد اته‌ایسم (خداشناسی, بی‌خدایی) هم همین است. این گفته که من به خدا اعتقاد ندارم در اته‌ایست‌های هر زمانه‌ای برداشت خاصی از خدا را انکار کرده‌اند. آیا ‘خدا’یی که اته ایست‌های امروزین رد می‌کنند همان خدای آبائ مسیحیت, خدای پیامبران, خدای فیلسوفان, خدای عارفان و خدای یزدان پرستان (Theists) قرن هژدهم است %

نام نویسنده : رضا ضرغامی نام مترجم : عباس مخبر

کتاب حاضر روایتی از زندگی کوروش بنیان گذار سلسله ی هخامنشی است.در این روایت بنای نویسنده بر این بوده است تا حد امکان همه ی منابع موجود درباره ی کوروش را از نظر بگذراند،اما کتاب را به شیوه ی رایج نوشته های دانشگاهی ننوشته و مقایسه و سبک و سنگین کردن شواهد را در مرکز کار خود قرار نداده است،بلکه کوشیده تا ماجرایی داستان گونه از زندگی کوروش بازگو کند که هم بر منابع تاریخی متکی باشد و هم گروه گسترده تری از خوانندگان را با خود همراه کند.در این مسیر نویسنده برای سامان بخشیدن به روایت خود بسیاری از جریان های تاریخی موازی را هم بازگو کرده است تا کوروش را در قاب زمینه و زمانه ی خود بهتر تصویر کند.