کله ی اسب

نویسنده :   گرام سیمسیون

مترجم :   مهدی نسرین

گرام سيمسيون نويسنده استراليايی تا پيش از آنکه درسال 2013 اولين رمانش را منتشر کند در حوزه‌ی اطلاعات و مدلسازی داده‌ها کار می‌کرد. در اين سال او رمان پروژه‌ی رُزی را نوشت که بيش از يک ميليون نسخه‌اش فروش رفت و برای سيمسيون در عالم نويسندگی شهرت جهانی به‌بار ‌آورد.

قهرمان اين رمان، دان تيلمن، پروفسور ژنتيک است که ذهنی تحليلگر و دقيق دارد و هرگاه در زندگی با معضلی روبه‌رو می‌شود، پروژه‌ای را برای تحليل و حل آن کليد می‌زند. عليرغم هوش علمی سرشارش، دان در زمينه‌ی ارتباطات اجتماعی آن‌قدرها هم زبردست نيست و به قول خودش مرتب مرتکب «سوتی معاشرتی» می‌شود. اين امر باعث شده که جمع کل دوستانش چهارنفر باشند و علی‌الخصوص تلاش‌هايش برای يافتن شريک زندگی مرتب نقش بر آب شود. او که برای حل مشکل پيدا کردن شريک زندگی مناسب، پروژه‌ی همسريابی را شروع کرده به نکته‌ای پی می‌برد و فکر می‌کند معما ديگر حل شده است؛ اما حل اين معضل، دان را با معضلات ديگری روبه‌رو می‌کند که لازم است برای حل هر کدام پروژه‌ای دیگر را کليد بزند.

گیتس رمان های تخیلی زیادی نمی خواند و آن ها را بررسی نمی کند اما The Rosie Project یکی از معدود عناوین مورد علاقه اش است. این کتاب توسط همسرش، ملیندا به او پیشنهاد داده شد:"هر کسی که تصادفا بیش از حد منطقی شود، قهرمان را خواهد شناخت. یک پروفسور ژنتیک که از سندروم آسپرگر رنج می برد به جستجوی همسرش می رود."کتاب بامزه، هوشمندانه و تکان دهنده است، به حدی که وقتی شروع به خواندن آن کرد، تا انتها آن را دنبال نمود.

نويسنده: دكتر محمد صنعتي

آندره بروتون، مؤسس جنبش فراواقع‌گرایی در فرانسه، بوف کور را جزو بیست کتاب شاهکار سدهٔ بیستم میلادی دانسته است.

هنری میلر، نویسندهٔ معاصر آمریکایی، دربارهٔ آن گفته‌است: «بوف کور هدایت کتابی است که من آرزو دارم روزی نظیر آن را بنویسم. مانند این داستان در هیچ زبانی ندیده‌ام. آن را واقعاً دوست می‌دارم.»

کتاب «صادق هدايت و هراس از مرگ » نوشته محمد صنعتي روان‌پزشک، نويسنده، منتقد ادبي است. صنعتي در اين کتاب دست بر روي يکي از معروف‌ترين رمان‌هاي ادبيات معاصر گذاشته است. وي بوف کور را از منظرهاي مختلف بررسي مي‌کند. صنعتي که خود يک روانپزشک است، خواننده را با تحليلي روانکاوانه از بوف کور مواجه مي‌کند. پرداخت عميق نويسنده به هدايت و نوشته‌ي او، حکايت از اشراف موضوعي وي از روانشناسي و ادبيات دارد. صنعتي همچون يک جراح، بسيار متبحرانه ارزش‌هاي نويسندگي هدايت را از منظر ديگر موشکافي مي‌کند. علاوه بر اين در اين کندوکاو نويسنده به روايت خود، پرده از تاريکي‌هاي اين کتاب مي‌اندازد و برخلاف باور بسياري از ميل به جاودانگي در هدايت سخن مي‌گويد. صنعتي در کتاب ديگري به بازتاب زندگي و شخصيت هدايت در ديگر آثارش پرداخته است. طرفداران هدايت اين بار مي‌توانند او را از منظر يک رويکرد روانکاوانه ببينند. همينطور خوانندگاني که در تاثيرگذاري بوف کور در ادبيات معاصر ايران شک دارند با مطالعه اين کتاب شايد ديگر ارزش‌هاي اين رمان را دريابند.