جورج ای. اکرلاف و رابرت جی. شیلر

ترجمه: افشین خاکباز

فرنان برودل، مورخ فرانسوی یکی از چهره‌های اثرگذار مکتب «آنال» در ۲۷ نوامبر سال ۱۹۸۵ درگذشت. مکتب آنال مهم‌ترین جریان در روش‌شناسی تاریخ‌نگارانه طی قرن بیستم است.

برودل تاریخدان فرانسوی و مهم‌ترین چهره مکتب آنال پس از جنگ جهانی دوم بود و او را به‌عنوان تاریخدان «دوران طولانی» (longue durée) می‌شناسند. برودل از مخالفان سرسخت تاریخ به مثابه واقعه نگاری بود و بر آن تاکید داشت که نکات ظریف جغرافیایی و اقتصادی در جوامع، یعنی نیروهای زیرزمینی و ناپیدایی را که در دراز مدت به تحولات تاریخی دامن می‌زنند، بیابد. حوزه مطالعات وی بیش از هر کجا، عصر کلاسیک بود.

مولوی که بود و چه بود؟ فرانکلین لوییس در این کتاب می کوشد دو تصویر از شاعر ، یکی مولوی انسان زاده و دیگر مولوی شاعر را باز سازد .پیش از هر چیز باید گفت که مولوی ، تبعیدی موطن خویش خراسان بود . او در طلب علم و معرفت و نیز در جستجوی مدرسان معنوی سفرهای بسیار کرد و در برهه ای به شمس تبریزیپررمز و راز برخورد . لوییس سعی فراوان دارد تا گره از رمز و رازها و افسانه هایی که پیرامون رابطۀ مولانا با شمس ، این بزرگترین معلم مولانا ، وجود دارد و راز این نامی را که در پایان هر غزل اش می آید بگشاید.

رمان پترزبورگ اوج موفقیت آندری بیه‌لی است. او که از پیشگامان نسل دوم سمبولیسم روسیه به شمار می‌رود، در به کارگیری استعاره‌ها و نثر چنان نوآورانه ظاهر می‌شود که در ردة بزرگان جنبش فوتوریسم جای می‌گیرد.

بیه‌لی در پترزبورگ کلافگی بیمارگونه‌اش از دنیایی چنان ساختارگرایانه را که دیگر به یک هزارتو شباهت دارد به تصویر می‌کشد.

ناباکوف با قرار دادن رمان پترزبورگ در کنار اولیس جویس، مسخ کافکا و در جستجوی زمان از‌دست‌رفتة پروست، آن را «یکی از چهار شاهکار بزرگ نثر قرن بیستم» می‌داند.

«پترزبورگ» آینه ای است از سن پترزبورگ اواخر قرن نوزدهم در هجمۀ اختناق و بوروکراسی کشندۀ تزاری ، سنت های ارتجاعی و ضدعقلانی و دست و پا زدن بیهوده برای گذر به سوی توسعه.

 بیه لی این همه را چنان کلاف سردرگمی می یابد که دچار جنونش می کند و در رمان خود آن را با تمام وجوهش باز می نماید، آن طور که به قول مارشال برمن، این رمان را می توان به مثابه نوعی نقشۀ چهار بعدی سن پترزبورگ دانست؛ با حضور همۀ اشباحی که بر فراز آن پرسه می زنند؛ از پطر کبیر و جانشینانش تا پوشکین ، گوگول ، آناکارنینا و راسکولنیکف، همه و همه نه تنها ذهن شخصیت های بیه لی را تسخیر می کنند، بلکه عملاً در خیابان های شهر او به صورت مادی تجسم می یابند .

پترزبورگ اثر آندره بیه لی، به ترجمۀ افتخار نبوی نژاد، همراه با پژوهشی ارزنده در یکصد و پنجاه صفحه به قلم ژ. نیوا - مورخ و متخصص ادبیات روس - منتشر شد.

کتاب محمد: پیامبر صلح در گرماگرم ستیز امپراطوری ها از آثار هوان کل Juan Cole استاد رشتۀ تاریخ دانشگاه های امریکا و پژوهشگر تاریخ اسلام در نوع خود کتاب بدیعی است. نویسنده به بازخوانی شرح حال محمد (ص) از جوانی تا آخر عمر می پردازد و گزارش تاریخی خود را با استشهاد به بخش هایی از آیات قرآن تکمیل می کند. او بر این باورست که اسلام دین صلح است و نهتنها به پیروان محمد (ص) که به همۀ خداباوران درستکار وعدۀ رستگاری و نجات می دهد. نویسنده اسلام را همچون متسامح ترین دین ابراهیمی معرفی می کند و دلایل متعددی در این باره اقامه می نماید. بازخوانی این نویسنده غیرمسلمان از آیین محمد (ص) در زمانی که اسلام به عنوان دینی خشن نمایش داده می شود بسیار جالب توجه است.

دخترکی یتیم از خانه‌ی قیم بی‌رحم خود می‌گریزد و در خانه‌ی زوجی پناه می‌گیرد که نزدیک کلیسا زندگی می کنند. پسر اسقف پس از سال‌ها نزد پدر خود بازمی‌گردد و این دو درگیر عشقی پرفراز و نشیب می‌شوند…

درست مانند خودآگاهی، زمان نیز موضوعی است که هیچ فیلسوف یا فیزیک‌دانی نتوانسته آن را به درستی تشریح کند. در این کتاب موضوع زمان است، اما رووِلّی خودآگاهی را نیز به زمان پیوند می‌دهد تا ماهیت آن را شرح دهد. او می‌پرسد که چرا گذشته را به یاد می‌آوریم، نه آینده را؟ «زمان زود می‌گذرد» یعنی چه؟ زمانی که می‌گذرد به کجا می‌رود؟ این کتاب جذاب نگرش خواننده را به زمان برای همیشه تغییر خواهد داد. کارلو رووِلّی پیچیده‌ترین مفاهیم ریاضی و فیزیک را به ساده‌ترین شکل ممکن برای خواننده بازگو می‌کند. وی از بنیان‌گذاران گرانش حلقۀ کوانتومی است و آثار فراوانی را در زمینۀ فیزیک تألیف کرده است. آثار او به زبان‌های بسیاری ترجمه شده و همواره بازخورد مثبتی از منتقدان و خواننده‌ها دریافت کرد‌ه است. علاوه بر آن کتاب‌هایش جوایز فراوانی را به خود اختصاص داده‌اند. روزنامۀ گاردین دربارۀ این کتاب می‌نویسند: «سِیر زمان تعمقی ژرف‌تر و پیچیده‌تر است که برخی از پیشرفت‌های اصلی در زمینه‌های فلسفه و فیزیک زمان را توضیح می‌دهد... این کتاب سنت نوشتن مقالات علمی خالی از اصطلاحات تخصصی را، که در سدۀ پیش از بین رفت، ادامه می‌دهد.»

سخت به خشم آمدم و شتاب‌زده متوجه آن‌ها شدم؛ در حالتي غريب به وحشت گرفتار ديدمشان. به يكديگر چسبيده و چشمانشان از حدقه بيرون زده و نگاه جامد بي‌رمقشان را به تابوت دوخته بودند. «شيخ جادالله» در همان حال كه چراغ را در چنگ مي‌فشرد خشكش زده بود و چشم از تابوت بر نمي‌داشت. به تابوت كه نگاه كردم خشمم را از ياد بردم. روپوش تابوت را ديدم كه كنار رفت و موميايي كفن پوشيده در برابر ما بر پا شد.

آندری بیه‌لی، متولد 1880، به همراه الکساندر بلوک، از پیشگامان نسل دوم سمبولیسم در روسیه به‌شمار می‌آید. هنر او اما در به‌کارگیری استعاره‌ها، به‌ویژه نگارشی نوآورانه‌، او را در صف بزرگان جنبش فوتوریسم و نسل نویسندگان سال‌های بیست اتحاد جماهیر شوروی که در نثر گیرا و بدیع سرآمد بودند، قرار می‌دهد. بیه‌لی در ۱۹۰۲، با انتشار یک سمفونی دراماتیک غیرمتعارف خشم و نفرت مردم را برمی‌انگیزد. او نیز مانند همعصر خود، بلوک، در سروده‌هایش نفی «دنیای مخوف» و هراس از «مجازات» را تحریر می‌کند. شکست نخستین انقلاب روسیه، الهام‌بخش اشعار ساده و کوبنده مجموعه خاکستر بود. اما بیه‌لیِ همه‌فن حریف، با آن استعدادهای چشمگیر گونه‌گون و وجدانی که بی‌وقفه در عذاب بود فقط به شاعری نپرداخت. رمان کبوتر نقره‌ای (1910) او، حکایت وردگونه‌ای الهام‌گرفته از «روح تاریک» روسیه و فرقه‌های مخفی و سبعانه وطن اوست. رمان پترزبورگ اوج قله موفقیت آثار رومانس بیه‌لی است. او در این رمان کلافگی بیمارگونه‌اش از آشوبِ زیستن در هزارتوی ساختارگرای روسیه را نشان می‌دهد. اوسیپ ماندلشتایم، شاعر بزرگ روس، پس از درگذشت او در 1934 اشعاری درخشان در وصفش سرود و به این نابغه نگران و منزوی، که با ایجاد تحول در زبان روس، با «جویس» در غرب قیاس می‌شود، پیشکش کرد. ناباکوف رمان پترزبورگ را هم‌تراز اولیس جویس، مسخ کافکا، و در جستجوی زمان از دست‌رفته پروست می‌داند.

آتش بدون دود، داستان بلند هفت جلدی است که هر جلد آن شامل داستان جداگانه‌ای با تضادها و ماجراهای خاص خودش است. این ماجراها در ترکمن‌صحرا رخ می‌دهد و حال و هوای انقلابی دارد. جلد اول کتاب با نام گالان و سولمازداستان عشقی است که به خاطر قوانین دو قبیله، ممنوع و ناپسند است. این داستان سرگذشت عشقی است، که بدون توجه به اختلافات دو قبیله بزرگ ترکمن، بین دو جوان، رخ داده است. گالان، جنگجویی است که در عین حال بهترین شاعر صحرا نیز هست؛ او انتقام جو، بی‌رحم و درعین حال درستکار است. سولماز زیباترین و باهوش ترین دختر صحراست، او بسیار مغرور نیز هست. عشق آنها، عشقی جنون آمیز و منحصر به فرد است. جلد دوم کتاب با عنوان درخت مقدس سال‌ها پس از داستان گالان و سولماز را روایت می‌کند و شخصیت‌های اصلی این مجموعه؛ دکتر آق‌اویلر و همسرش را معرفی می‌کند. جلدهای بعدی کتاب به ترتیب با عناوین: اتحاد بزرگ، واقعیت‌های پرخون، حرکت از نو، تو هرگز از حرکت بازنخواهی ایستاد و هر سرانجام سرآغازیست؛ نوشته شده‌اند.

آتش بدون دود، یکی از درخشانترین آثار نادر ابراهیمی است، که عنوان رمان‌نویس منتخب بعد از انقلاب را نیز برای او به ارمغان آورد. ابراهیمی براساس این رمان، سریالی تلویزیونی نیز با همین نام، ساخت که مخاطبان و علاقمندان بسیاری را به خود جذب کرد. نثر این رمان پر از جملات کوتاه و پرمغز است که می تواند به راحتی به خاطر سپرده شده و توسط خواننده برای دیگران تکرار شده و از نسلی به نسل دیگر، منتقل شود. بعلاوه آتش بدون دود، با ویژگی های قبیله‌ای شرقی‌اش، قطعه‌ای بی‌همتا از ادبیات مدرن ایرانی است.

كتاب زاده در خون / رازهاي گم شده فراماسونري : هدف اصلي پژوهش اين كتاب در آغاز فاش كردن يا روشن كردن چيزي درباره فراماسونري يا شهسواران مدافع معبد اورشليم نبود، بلكه فقط مي خواستم كنجكاوي خود را درباره برخي جنبه هاي روشن نشده شورش دهقانان در انگلستان سال 1381 ارضا كنم، خيزش وحشيانه اي كه بالغ بر يكصد هزار مرد انگليسي را به سوی لندن به حركت درآورده بود.

فردریک بَکمَن

مترجم: حسین تهرانی

فردریک بَکمَن (1981) با رمانِ مردی به نامِ اُوِه به شهرتی استثنایی دست یافت. این رمان‌‌نویس و روزنامه‌نگارِ جوانِ سوئدی بعد از انتشارِ این رمان در سوئد و آلمان به جهان معرفی شد. مردی به نامِ اُوِه داستانِ روزگار پیرمردی ا‌ست کم‌حرف، سخت‌کوش و بسیار سنتی که اعتقاد دارد همه‌چیز باید سرجای خودش باشد و فقط احمق‌ها به کامپیوتر اعتماد می‌کنند. او سال‌ها با قوانینِ سفت‌وسختش و همسرش که عاشقانه دوستش داشته زیسته و حالا انگار به آخر خط رسیده. تا این‌که یک روز صبح ماشینِ یک زنِ باردارِ ایرانی و شوهرِ خنگش که قرار است همسایه‌ی او شوند کوبیده می‌شود به صندوقِ پستی‌اش و این آغاز ماجراست...

رمانِ بَکمَن روایتی ا‌ست از برخوردِ دو جهان، برخوردی که به طنزی مداوم و تأثیرگذار می‌انجامد و باعث می‌شود مفهومِ کهن‌سالی و نوگرایی به شکلی دیگر برای مخاطب روایت شود. مردی به نامِ اُوِه رمانی‌ است زنده و جان‌دار که بعید است بتوان از خواندنش صرف‌نظر کرد. رمانی که قرار است تا عمقِ جان مخاطبش رسوخ کند. یک سرخوشی مدام... به جهانِ اُوه خوش آمدید.

جایزه ادبیات داستانی «بیلیز» که پیش‌تر با نام جایزه «اورنج» شناخته می‌شد جایزه سال ۲۰۱۸ خود را به رمان «آتش خانگی» نوشته «کامیلا شمسی» نویسنده بریتانیایی-پاکستانی اعطا کرد که روایتگر داستان رابطه یک خانواده انگلیسی با گروه تروریستی داعش است.

«آتش خانگی» که هفتمین رمان نوشته «کامیلا شمسی» است در واقع الهام‌گرفته از یک نمایشنامه قدیمی یونانی است که در آن آنتیگونه به دلیل آن‌که یک خائن شناخته شده از دفن برادرش پولونیکس منع می‌شود. داستان اصلی این رمان درباره سه خواهر و بردار است که کوچک‌ترین آن‌ها لندن را برای پیوستن به تروریست‌های داعش ترک می‌کند و اعضای خانواده در تلاش برای نجات و بازگرداندن او هستند.

استيفن كينگ

علي حاجي قاسم

مورد من متفاوت است. من کودکی ناآرامی داشتم. مادرم دائم جا عوض می‌کرد. دست تنها بود و چون از عهدۀ بزرگ کردن من و برادرم دیوید بر نمی‌آمد، ما را دست یکی از خواهرانش سپرد. من دو سالم بود و دیوید چهار سالش. پدرمان هم به دلیل فقر و بدهکاری‌های زیاد غیبش زده بود و مادرم هرگز موفق نشد او را پیدا کند. تصور می‌کنم مادرم نلی روث پیلزبری کینگ یکی از اولین زنان آزادۀ آمریکایی بود، البته نه به انتخاب خودش.

طفولیت ماری کار، دورنمایی گسترده و روشن است. کودکی من دورنمایی مبهم دارد، مانند درختان دوردست، با خاطراتی نه چندان روشن که انگار دوست دارند تو را به چنگ آورند و ببلعند.

آنچه می‌نویسم، بخشی از همین خاطرات است، به اضافۀ تصاویر زودگذر گوناگونی از دوران بلوغ و نوجوانی‌ام. این شرح حال شخصی من نیست، نوعی تاریخچۀ زندگی‌ام است، اینکه چطور نویسنده‌ای شکل می‌گیرد، نه اینکه چطور ساخته می‌شود؛ فکر نمی‌کنم شرایط یا خواست شخصی، نویسنده را بسازد (پیش‌تر به این موضوع اعتقاد داشتم). وسیلۀ کار، یعنی توشۀ اولیه. فکر می‌کنم بسیاری استعداد نویسندگی و داستان‌گویی دارند و این استعداد می‌تواند به کمک توشه‌ای که از خاطرات و تجربیات همراه داریم، مستحکم و پُربار شود. اگر به این موضوع باور نداشتم، این کتاب را نمی‌نوشتم، چون اتلاف وقت بود.

برای من، روال زندگی، خواست، شانس و کمی‌استعداد، نقش مؤثری داشت. اینها هم چندان عمیق و پرمفهوم و چیز خاصی نبودند.

علي قانع

پائولا هاوکینز (به انگلیسی: Paula Hawkins) (زاده ۲۶ اوت ۱۹۷۲) نویسندهٔ بریتانیایی است که به خاطر رمان پرفروش دختری در قطار شناخته شده است.

آن از 15 سالگي عاشق مرد شده بود؛ آن‌قدر كه از زندگي‌اش در سال‌هاي قبل از آن چيزي يادش نمي‌آمد. مرد 18 ساله بود كه جنگ شروع شد و 19 ساله بود كه رفت به جنگ، و هر بار كه برمي‌گشت بزرگ‌تر شده بود؛ نه چند ماه، بلكه سال‌ها، دهه‌ها و قرن‌ها. با وجود اين، اولين‌بار كه به خانه برگشت هنوز خودش بود. شب‌ها گريه مي‌كرد و مثل آدمي تبدار بندش مي‌لرزيد. به آن گفته بود كه ديگر نمي‌تواند بگردد، خيلي مي‌ترسيد. شب قبل از برگشتن، زن او را كنار رودخانه پيدا كرد و به خانه آوردش. (نبايد هرگز چنين كاري مي‌كرد و بايد مي‌گذاشت كار خودش را بكند.) اين خودخواهي بود كه مانعش شد. حالا داشت نتيجه‌اش را مي‌ديد.

رمان آزادی سرگذشت زندگی خانواده‌ی برگلاند و دوست صمیمی‌شان ریچارد کتز را نقل می‌کند، قصه‌ی استفاده و سوء استفاده از آزادی‌هایمان، داستان آغاز و پایان عشق، عطش نوجوانی و حوادث دور از انتظار دوران بزرگسالی. حکایت این‌که چرا ما آدم‌ها با دوستانمان رقابت می‌کنیم، چطور به عزیزانمان خیانت می‌کنیم و چرا اوضاع هرگز آن‌طور که باید درست از آب در نمی‌آید. این رمان از دل آدم‌ها سخن می‌گوید و از دغدغه‌هایی حرف می‌زند که ما را وادار می‌کنند تا هر کاری در حق خودمان و دیگران بکنیم. روزنامه نیویورک تایمز در تمجید از رمان آزادی می‌گوید: «این کتاب یک شاهکار است. رمان آزادی مانند همه‌ی رمان‌های دیگر فقط یک قصه‌ی محسور‌کننده را بازگو نمی‌کند، بلکه با تلالو مداوم هوش اخلاقی زیاد نویسنده‌اش دنیایی را برای ما روشن می‌کند که تصور می‌کنیم خوب می‌شناسیم.» به گفته‌ی روزنامه گاردین این کتاب شگفت‌انگیز است. در آغاز غم‌انگیز و سپس اعتیاد‌آور است. و بعد با رضایت‌خاطر فزاینده‌ای شما را مجاب می‌کند که این رمان نسبت به سایر رمان‌های معاصرش در سطح بالاتری قرار دارد.

نام نویسنده : فلورانس اسکاول شین

نام مترجم : گیتی خوشدل

خانم فلورانس اسکاول شین در ۲۴ سپتامبر ۱۸۷۱ در یکی ار خانواده های قدیمی فیلادلفیایی در کامدون نیوجرسی به دنیا آمد. سالیان متمادی در مقام هنرمند( نقاش)، مشاور امور، متافیزیسین و خطیب، نامی بلند آوازه داشت. وی سالیان بسیار در نیویورک به تدریس علوم مابعدالطبیعه پرداخت.افراد زیادی در جلسات درس او شرکت می کردند و او از طریق پیامهای معنوی خود را به گروه بیشماری می رساند.

کتاب های او نه تنها در امریکا، بلکه در دیگر کشورها نیز از محبوبیت خاصی برخوردار شدند و در اکثر کشورها و حتی روستاها و مناطق دور افتاده مخاطبان زیادی به هم زدند. بزرگ ترین علل موفقیت او این بود که همواره سعی می کرد خودش باشد. ساده، صمیمی،مهربان و شوخ طبع. هرگز به دنبال این نبود که با کلام ادیبانه، خشک و رسمی به زور در روح دیگران نفوذ کند. بنابر این، محبوب هزاران نفر از افرادی بود که نتوانسته بودند به شیوه های متداول و مرسوم قدیمی پیام معنویت را در یابند.

با وجود این که عمیقا مذهبی بود ولی رفتار بسیار ساده ای داشت و روحانی بودنش از برخوردهایش با مسائل قابل تشخیص بود. در تدریس هرگز تمایل به استفاده از روش های فنی و دانشگاهی نداشت و همواره از مثال های ملموس، عملی و روزمرۀ زندگی استفاده می کرد.

اسکاول شین پیش از آن که معلم حقیقت شود، به تصویر گری کتاب ها می پرداخت. گرچه او درسال ۱۹۴۰ درگذشت، ولی کتاب هایش هنوز الهام بخش، محرک و ماندگار در نزد کسانی است که در فراگرفتن این علوم تلاش می کنند.

در بخشی از کتاب اینگونه آمده است: «وفور نعمت همواره بر سر راه انسان است. اما از طریق آرزو، ایمان، یا کلام به زبان آمده، می‌تواند نمایان شود. خداوند آشکارا گفته است که نخستین حرکت را انسان باید انجام دهد. بخواهید که به شما داده خواهد شد. بطلبید که خواهید یافت. بکوبید که برای شما باز کرده خواهد شد...»

نام نویسنده : دنیل کلاک و ریموند مارتین

نام مترجم : حمیده بحرینی

نویسندگان این کتاب در زمانه‌ای که بشر بسیار قدرتمندتر و ذهنش بسیار انباشته‌تر از دوران سقراط است ما را به شیوه سقراطی به عرصه داشته‌ها و دانش‌هایمان می‌برند تا در پایان راه، «نمی‌دانم» سقراط را بر زبانمان جاری سازند. «نمی‌دانم» که بیان آنان اصل حکمت است. آنان از ما درباره چیزهایی می‌پرسند که بدیهی و روشن می‌پنداریم و هر سوالی را درباره آن‌ها احمقانه و دور از خرد. آنان از مکان می‌پرسند و از جایی که ایستاده‌ایم و از زمان و «آن»‌ی که بسرمی‌بریم و اینکه کیستیم، و وقتی از «من»، «مکان من»، «زمان من» و ...سخن می‌گوییم در واقع از چه سخن می‌گوییم؟ آیا واقعا مختاریم؟ اگر آری چقدر و تا کجا؟ و اصلا کدام کار ما مختارانه است؟ آیا دانش ما معتبر است و به حقیقت راه می‌برد؟

نویسنده‌ی کانادایی، متولد دِنمان ایسلند در غرب بریتیش کلمبیا. از مدرسه‌ی رقص فارغ‌التحصیل شد و اولین رمانش را سال ۲۰۰۹ منتشر کرد؛آخرین شب در مونترال. «ایستگاه یازده» چهارمین رمان اوست که سال ۲۰۱۵ برنده‌ی جایزه‌ی آرتور سی کلارک انگلستان و جایزه‌ی کتاب تورنتو شد و نامزد جایزه‌ی ملی کتاب امریکا و جایزه‌ی پن/فاکنر بود. —————————————————————- آن‌ها مقابل کسانی بازی می‌کردند که زندگی سختی را می‌گذراندند. همه‌ی وقت‌شان صرف این می‌شد که برای زنده‌ماندن بجنگند. تعدادی از بازیگرها معتقد بودند اگر آن‌ها لباس‌هایی شبیه به تماشاگران‌شان بپوشند شکسپیر برای آن‌ها قابل فهم‌تر خواهد بود اما کیستن فکر می‌کرد تایتانیا را حتماً باید در لباس عروس و هملت را باید با لباس مخصوص خودش دید و این به نمایش معنا می‌دهد.

سان تزو

احمدرضا رسولی

کتاب هنر جنگ؛ نوشته سان تزو (SUN TZU) قدیمی ترین کتاب استراتژی جنگیدن در دنیاست. تا به امروز همچنان یکی از مهم ترین کتاب های استراتژی جهان است. طوری که از مطالب آن هم در جنگ ها بهره برده می شود و هم در مسائل شخصی در زندگی و به طور وسیعی در حوزه های کسب و کار.

سان تزو، تقریباً هم دوره کنفسیوس و کوروش، یک فرمانده نظامی چینی بوده است. هنر جنگ را می‌توان به عنوان نمونه? بسیار خوبی از آموزه‌های جنگ نامتقارن یا حداقل تعریف مشخص و واضح از «جنگ نامتقارن» در دوران کهن تلقی نمود. اولین نکته‌ای که سان تزو روشن می‌کند این است که نامتقارن‌ها را می‌توان در ابعاد و حوزه‌های مختلفی یافت یا خلق نمود.

این کتاب نخستین بار در سال 1997 به زبان فرانسوی ترجمه و سپس نسخه های مختلفی از آن به زبان انگلیسی به چاپ رسیده است. دیری نپایید که کتاب هنر جنگ توانست خود را در بین پرفروش ترین کتاب های دنیا جای دهد و سپس به تمام زبان های زنده دنیا ترجمه گردیده است.

هنر جنگ (The Art of War) را می توان نمونه مهمی از آموزه های جنگ نامتقارن در دروان باستان به حساب آورد. از نظر سان تزو، جنگ رقابتی چندسطحی و چند بعدی است که عملیات نظامی و جنگ واقعی تنها بخشی از آن است، ولی همه آن نیست و معتقد است جنگ وسیع تر از میدان کارزار می باشد.

نکاتی در مورد سان تزو در ابتدا وو تزو هسو، ضمن معرفی سان تزو به هولو سفارشاتی درباره او کرده است.

سان تزو از بومیان وو بوده است.

تزو در حال گذراندن دوره بازنشستگی خود بوده و حتی معاصرانش نیز از توانایی جنگاوری وی بی‌اطلاع بودند.

تفسیر دیگری از هنر جنگ سان تزو سون هسینگ یین در مقدمه کتاب خود می‌گوید: «در دوره سلسله چن و هان، فرماندهان نظامی از هنر جنگ سان تزو بسیار استفاده می‌کردند؛ اما آن‌ها آن را اثری اسرارآمیز تلقی می‌کردند و مایل نبودند این کتاب را به نفع نسل‌های بعد به یادگار بگذارند.»

وی وو اولین کسی بود که تفاسیری درباره آن نوشت. این نوشته‌ها و تفاسیر بسیار مبهم‌اند و از آن زمان به بعد هم تعداد ویراست‌های منتشرشده درباره آن، به‌ویژه در سلسله تانگ و سونگ، زیاد است.

در اواسط دوره سونگ، زمانی‌که همه مفسران اصلی اثر سان تزو وجود داشتند، چی تیئن پائو کتابی منتشر کرد که از آن استقبال شد. این اثر حاوی هنر جنگ؛ نوشته‌ی سان تزو به همراه مجموعه‌ای از تفاسیر نوشته‌شده 10 نویسنده بود.

در متن دیگری نیز چوفو از تا هسینگ مطرح کرده که سان تزو از حامیانی در میان محققان آن دوره برخوردار بوده است؛ اما سون هسینگ یین می‌گوید: «برخی از این تصورات دلایل خاصی داشته و در برخی دیگر از آن‌ها دلایلی وجود نداشته است.»

استراتژی سان تزو هنر جنگیدن موضوعی بسیار مهم و حیاتی است.

در میدان نبرد، برای هر عملیات جنگی، هزار ارابه سنگین و سریع و صدهزار سرباز زره‌پوش با آمادگی کامل برای انتقال نفرات تا هزاران لی وجود دارد.

به‌طور کلی، بهترین سیاست در جنگ این است که کشور تسخیرشده به صورت کامل و دست‌نخورده تصرف شود؛ نه اینکه مملکت نابود و ویران شود. باز‌پس‌گیری کل یک ارتش بهتر از نابودی آن است، همان‌طورکه تسخیر یک دولت، یک گروهان یا یک ارتش بسیار بهتر از ازبین‌بردن آن‌هاست.

جنگاوران خوب و کهنه‌کار در ابتدا باید خود را در میان دشمن ضعیف و شکننده نشان دهند؛ سپس در فرصت مناسب دشمن را مغلوب کنند.

اصول کنترل ارتشی بزرگ، با نفراتی زیاد، همانند کنترل چند نفر محدود است؛ تفاوت آن فقط در چگونگی تقسیم‌بندی آن‌هاست.

هرکسی که ابتدا، جنگ را شروع می‌کند و منتظر دشمن می‌ماند از آمادگی بیشتری برخوردار است و در موضع قدرت قرار دارد. کسی که بعد از او وارد میدان جنگ می‌شود برای جنگیدن عجله دارد؛ بنابراین خسته است.

در طول جنگ فرمان‌ها را پادشاه به فرمانده ابلاغ می‌کند.

در هنگام جنگ، فرمانده باید فرمان جمع‌آوری ارتش و متمرکز‌شدن بر دشمن را از شخص حاکم دریافت کند.

زمانی‌که ارتش اردو زد و علامت‌های دشمن مشاهده شد، باید به‌سرعت از کوه‌ها عبور کنید و در نزدیکی دره‌ها پناه بگیرید.

زمانی‌که ارتش اردو زد و علامت‌های دشمن مشاهده شد، باید به‌سرعت از کوه‌ها عبور کنید و در نزدیکی دره‌ها پناه بگیرید.

موقعیت زمین از دید سان تزو سان تزو ‌می‌گوید: «شش نوع زمین را به شرح زیر می‌توان تشخیص داد: الف) زمین دردسترس (سهل‌الوصول) (می یائوچن ‌می‌گوید: «منظور زمینی است که مجهز به جاده‌های فراوان باشد و امکان برقراری ارتباط با مناطق گوناگون را داشته باشد.») ب) زمین گرفتار‌کننده (زمینی که موقعیت تله را فراهم ‌می‌کند و شبیه تور است.) ج) زمین وقت‌گذران (زمینی که به شما اجازه می‌دهد تأخیر کنید.) د) زمینی با گذرگاه‌های تنگ و باریک ه) زمینی با بلندی‌های شیب‌دار و) زمین‌هایی که از دشمن دور هستند.

برای استفاده از زمین، این موقعیت را به 9 دسته طبقه‌بندی می‌کنند که عبارت‌اند از: 1 زمین پراکنده، 2 زمین مرزی، 3 زمین منازعه، 4 زمین باز یا ارتباطی، 5 زمین متقاطع، 6 زمین خطرناک، 7 زمین سخت، 8 زمین محصور‌شده، 9 زمین مرگ‌بار.

سان تزو می‌گوید: «به پنج طریق می‌توان با آتش به دشمن حمله کرد: الف) سوزاندن سربازان دشمن در اردوگاهشان ب) سوزاندن ذخایر آن‌ها ج) سوزاندن اسباب و لوازمشان د) سوزاندن زرادخانه و انبار مهمات آن‌ها ه) پرتاب مواد آتش‌زا در میان افراد دشمن.»

هنگامی‌که یک ارتش صدهزار نفری برای لشکرکشی به مناطق دوردست فرستاده می‌شود، خسارات سنگینی به مردم تحمیل می‌شود و منابع دولتی از بین می‌رود. در این شرایط، هزینه روزانه‌ای که مردم و دولت می‌پردازند، حدود هزار اونس نقره است. در داخل و خارج منطقه آشوب‌هایی به‌وقوع خواهد پیوست، مردم در اثر این هرج‌ومرج‌ها خسته خواهند شد و کارهایشان مختل می‌شود؛ حتی رقمی بالغ بر هفتاد هزار خانوار نیز بیکار خواهند شد.

طباطبایی در این مجموعه سعی در تدوین تاریخ اندیشه در ایران ِ دوران جدید، از صفویه بدین سوی، دارد. او هدف خود را از تألیف این اثر چنین بیان می‌دارد: «این ایران، که مبنای هویت تاریخی ماست، چیست؟ آیا می‌توان این ایران را به عنوان Objekt - به معنای موضوع یک علم - مورد بررسی قرار داد؟ و دربارهٔ آن نظریه‌پردازی کرد؟ و سرانجام آیا می‌توان این ایران ِ موضوع تأمل فلسفی را به تاریخ جهانی پیوند زد؟»