در این خاطرات به‌یادماندنی و تأثیرگذار، آریانا نویمان به کاوش در اسرار گذشته پدرش می‌پردازد: سال‌هایی که در برلین جنگ‌زده، در دیدرس آشکار اما پنهان سپری شدند، نابودی ده‌ها نفر از اعضای خانواده در هولوکاست، و انتخاب شجاعانه برای ساختن دوباره زندگی.

در سال ۱۹۴۱، اولین عضو خانواده نویمان توسط نازی‌ها دستگیر شد؛ او در چکسلواکی تحت اشغال آلمان به جرم شنا در بخشی از رودخانه که برای یهودیان ممنوع بود، بازداشت شد و به آشویتس فرستاده شد. هجده روز بعد، شماره زندانی او در دفتر ثبت مرگ اردوگاه درج گردید.

از سی‌وچهار نفر از اعضای خانواده نویمان، بیست‌وپنج نفر توسط نازی‌ها به قتل رسیدند. یکی از بازماندگان، هانس نویمان، پدر آریانا بود که برای فرار از دام مرگبار آلمان‌ها، به برلین سفر کرد و در دیدرس گشتاپو، به‌صورت مخفیانه زندگی کرد. آنچه هانس تجربه کرد چنان ناگفتنی بود که وقتی بعدها در ونزوئلا امپراتوری صنعتی خود را بنا کرد، نتوانست خود را به سخن گفتن درباره آن وادار کند. تنها چیزی که دخترش، آریانا، می‌دانست این بود که اتفاقی وحشتناک رخ داده است.

پس از مرگ هانس، او جعبه کوچکی پر از نامه‌ها، یادداشت‌های روزانه و یادگارهای دیگر برای آریانا به جا گذاشت. ده سال بعد، آریانا بالاخره شجاعت یافت تا نامه‌ها را ترجمه کند و خواندن آن‌ها را آغاز کرد. آنچه کشف کرد، او را به جست‌وجویی جهانی سوق داد که تصاویری ماندگار از خانواده‌ای عاشق، در جست‌وجوی معنا و تلاش برای بقا در میان بدترین تصورات ممکن به ارمغان آورد.

«وقتی زمان ایستاد» داستانی کارآگاهی نفس‌گیر و خاطرات خانوادگی حماسی است که نزدیک به نود سال را در بر می‌گیرد و اقیانوس‌ها را می‌پیماید. نویمان هر یک از خویشاوندان را به شکلی زنده و ملموس به تصویر می‌کشد. او با کشف داستان پدرش پس از سال‌ها، نه‌تنها به تاریخ خود عمق و ظرافت می‌بخشد، بلکه حقایقی تأمل‌برانگیز و رهایی‌بخش درباره رشته‌های انسانیتی را که همه ما را به هم پیوند می‌دهد، آشکار می‌سازد.