هاروکی موراکامی

ترجمه: مهدی غبرایی

هاروکی موراکامی (به ژاپنی: 村上春樹) (زاده ۱۲ ژانویه ۱۹۴۹) نویسنده برجسته ژاپنی و خالق رمان کافکا در کرانه و مجموعه داستان بعد از زلزلهاست. داستان‌های او اغلب نهیلیستی و سوررئالیستی و دارای تم تنهایی و ازخودبیگانگی است.

ردپا گتسبی بزرگ اسکات فیتز جرالد (رمان محبوب راوی و نویسنده) و ناطوردشت سلینجر (رمان دلخواه نویسنده که خود به زبان ژاپنی ترجمه‌اش کرده) و بسیاری رمان‌های جذاب قرن نوزده و بیست در این رمان موراکامی نیز - بیش از رمان‌های دیگر - پیداست. در این داستان سرشار از حسرت و فقدان (که مایه مکرر آثار موراکامی است) به‌رغم داستان سرراست و کلاسیک آن، همه شخصیت‌ها به نوعی آسیب روانی دیده، یا غیر عادیند و بدتر از همه نائوکو است که... اما روایت چنان آکنده از عشق به زندگی و تلاش برای به دست آوردن سهم خود از آن و امید به آینده است که بی‌جهت محبوب جوانان نشده و چهار میلیون نسخه به چاپ نرسیده. تورو واتانابه، راوی داستان، شعار به نقل از دوستش، ناگازاوا، این است: «به حال خود دل‌سوزان. فقط عوضی‌ها این کار را می‌کنند.»، یا پس از فقدان‌ها و نامرادی‌ها می‌گوید: «...اما من زندگی را انتخاب کرده‌ام.» زیبایی‌های رمان در این نکات خلاصه نمی‌شود، بلکه مالامال از ستایش طبیعت و خیر و خوبی است.

نام نویسنده : جورج الیوت

نام مترجم : رضا رضایی

جرج الیوت (به انگلیسی: George Eliot) (نام واقعی: ماری آن، ماریان، کراس و نِ اوانز) (زاده ۲۲ نوامبر ۱۸۱۹ در چیلور کتون در وارویکشایر انگلستان - درگذشته ۲۲ دسامبر ۱۸۸۰ درلندن) رمان‌نویس انگلیسی دوران ویکتوریا و ایجاد کنندهٔ روش آنالیز روانشناسی شخصیت‌های رمان‌ها مدرن است. آثار معروف او آدام بد (۱۸۵۹)، آسیابی بر رودخانه (۱۸۶۰)، سیلاس مارنر(۱۸۶۱)، میدل‌مارچ (۱۸۷۱–۷۲) و دانیل دروندا (۱۸۷۶) می‌باشند.

ماری آن ایوانس نام مستعار مردانهٔ جورج الیوت را برای خود انتخاب کرد تا اطمینان یابد آثارش مورد توجه جدی مخاطبان قرار می‌گیرند. اگرچه نویسندگان زن در آن زمان آزادانه نام اصلی‌شان را در آثار خود می‌نوشتند؛ اما او می‌خواست تا تنها یک نویسندهٔ داستان‌های عاشقانه نباشد.

وی از پدری نجار و بنا متولد شد. وی فرزند سوم خانواده بود. اولین اثر ادبی مهم او در سن ۴۳ سالگی (۱۸۶۲) منتشر شد، که ترجمهٔ «زندگی مسیح»، اثر «دیوید استرائوس» بود. او یکی از برجسته‌ترین نویسندگان عصر ویکتوریا است و آثارش که داستان آن‌ها بیش‌تر در انگلستان به وقوع می‌پیوندند، به‌خاطر دیدگاه‌های رئالیسم و روان‌شناختی شهرت دارند.

در سال ۱۸۶۴ «آموس بورتون»، اولین قسمت از داستان‌های «صحنه‌های زندگی روحانی»، را در مجلهٔ «بلک‌وود» منتشر کرد. اولین رمان کاملش در سال ۱۸۵۹ به‌نام «آدام بید» به‌چاپ رسید، که مورد استقبال فراوان و البته کنجکاوی مردم قرار گرفت.

بعد از موفقیت رمان «آدام بید» تا ۱۵ سال بعد از آن به نوشتن رمان‌های محبوب ادامه داد. در همان سال رمان «آسیاب رودخانهٔ فلاس» را نوشت و آن را به همسرش «جورج هنری لیوس» تقدیم کرد. آخرین رمان جورج الیوت در سال ۱۸۷۳ به‌نام «دانیل دروندا» منتشر شد. این نویسنده روز ۲۲ دسامبر ۱۸۸۰ بعد از دو سال درگیری با بیماری کلیوی در سن ۶۱ سالگی درگذشت.

معروف‌ترین رمان الیوت «میدل‌مارچ» (۱۸۷۱–۱۸۷۲) است که نقطهٔ عطفی در تاریخ رمان محسوب می‌شود. بعد از «جین آستین»، هیچ نویسنده‌ای به اندازهٔ الیوت در آثارش صریحاً به بیان مشکلات اجتماعی و انتقادهای سیاسی نپرداخت. رمان‌های «افسانهٔ جوبال» و «فلیکس هالت افراطی» منحصراً آثار سیاسی او هستند. این نویسنده در عرصهٔ تاریخ نیز دست به‌قلم بود و رمان تاریخی «رومولا» را که در آن فلورانس قرن پانزدهم را به‌تصویر کشیده است، نوشت.

الیوت اگرچه به‌دلیل حجم فروش کتاب‌هایش چندان موفق نبود، اما هنوز هم از لحاظ سبک نوشتاری مورد احترام ادبیات‌دوستان است. او هفت رمان و ۱۱ کتاب شعر از خود به‌جا گذاشته است.

آثار معروف او «آدام بید» (۱۸۵۹)، «آسیاب رودخانهٔ فلاس» (۱۸۶۰)، «سیلاس مارنر» (۱۸۶۱)، «میدل‌مارچ» (۲–۱۸۷۱) و «دانیل دروندا» (۱۸۷۶) هستند.

در سلسله زمان نویسان بزرگ انگلیسی در قرن نوزدهم،که از جین آستین و خواهران برونته آغاز میشود و به چارلز دیکنز و تاماس هاردی میرسد.جورج الیوت به سبب مهارت و ژرف بینی اش در توصیف انگیزه ها مقام منحصر به فردی دارد،به طوری که بسیاری از نقادان مدرن او را بزرگ ترین رمان نویس انگلیسی قرن نوزدهم می دانند.

ادام بید رمانی است درباره آدم های معمولی که زندگی ساده ای دارند و روابط آن ها نیز در محیط کوچک شان ساده می نماید،اما آیا این نظم عادی ادامه میابد؟تقدیر چه ها در آستین دارد؟ضربه سرنوشت چه گونه فرود می آید؟

درباره آدام بید: آدام بید اولین رمان بلند جورج الیوت است که در سال ۱۸۵۹ به چاپ رسید. ایده ی داستان بر گرفته از شرح حالی است که عمه اش الیزابت اوانس، مبلغ فرقه ی متدیست، برای او باز گو می کند. شرح حالی مربوط به شبی است که او در سلول زندانیان محکوم به اعدام در ناتینگهام به همراه دختری که به جرم قتل دخترش در انتظار اعدام است سپری کرده است. این رمان به طور استثنایی توسط منتقدان زمان خودش مورد استقبال قرار گرفت که تصویر سازی زندگی روستایی و بررسی شخصیت ها ، به ویژه همسر مارتین، خانم پویستر، را مورد تحسین قرار دادند.

خلاصه داستان: آدام بید که در دهکده ی هی اسلوپ به نجاری می پردازد، عاشق هتی سورل، دختر خواهر مزرعه داری به نام مارتین پویستر است. هتی مجذوب اشراف زاده ای به نام آرتور دونی ثورن می شود و غرورش به اندازه ای است که بتواند رویای همسر ارباب شدن را در سر بپروراند. آدام لاس زنی آرتور را با نگرانی فزاینده می بیند و تمامی تلایش هایش جهت مداخله بی ثمر است. آرتور هتی را اغوا می کند و سپس او را ترک می کند. هنگامی که هتی، دل شکسته از بی وفایی آرتور، موافقتش را به ازدواج با آدام اظهار می کند، آدام مزد وفاداری اش نسبت به هتی را می گیرد. اما هتی خود را بار دار می یابد و در تلاشی بی ثمر جهت یافتن معشوقش، از خانه می گریزد. در غم ترک هتی، همدم آدام دختر جوانی به نام دینا موریس، مبلغ فرقه ی متدیست، می شود که برادر آدام به نام سث نومیدانه عاشق اوست. هتی نگون بخت که موفق به یافتن آرتور دونی ثورن نمی شود، متهم به جرم قتل فرزندش می شود و سپس محکوم می شود. دینا تسلی بخشش می شود و انتهای رمان چگونگی مواجهه شدن هتی، به کمک دینا، را با مراحل اثبات بی گناهی اش توصیف می کند. اما مجازات هنی به تعویق می افتد و در نهایت محکومیتش به تبعید تخفیف می یابد. بعدها آدام با دینا ازدواج می کند.

تم غالب این داستان «تبعیض نژادی» و معضلات جامعه‌ی آمریکا با این پدیده است. داستان، روایت زندگی پسر یکی از سیاهان ثروتمند در آمریکای شمالی است. در خانواده‌ای که مدام میان پدر و مادر مشاجره هست و خواهرانش، توسط والدین از معاشرت با سایر پسرهای سیاه طبقه متوسط منع شده‌اند. دوستش در گروهی عضویت دارد که دست به قتل سفیدپوستان می‌زنند. قهرمان داستان در این بحبوحه به دنبال هویت و زندگی خود به عنوان یک سیاه آمریکایی است.

تونی موریسون در لورن اهایو به دنیا آمده؛ او اکنون گاه در شهرستان راکلند، ایالت نیویورک و گاه در پرینستن در ایالت نیوجرسی زندگی می کند. او استاد گروه علوم انسانی رابرت. اف. گهین در دانشگاه پرینستن است. برخی از دیگر رمان های او عبارتند از: سولا، کودک قیرگون، دلبند (برنده جایزه ادبیات داستانی پولیتزر در سال ۱۹۸۸)، جاز، آبی ترین چشم و بهشت. تونی موریسون در سال ۱۹۹۳ برنده جایزه ادبی نوبل شد. سرود سلیمان، برنده جایزه ادبیات داستانی حلقه ملی منتقدان کتاب در سال ۱۹۷۸ بوده است.

• نویسنده : فئودور داستایوسکی
• مترجم : رحمت الهی

یادداشت های زیرزمین تراوشات روح ناآرام مردی است که خود را مریض می پندارد و به دلیل عصیان روحی و رفتارهای ناهنجار عصبی قادر به ایجاد تعامل با دیگران نیست.

از این رو در زیرزمین تنهایی خویش و در کنج عزلت با واگویی اندیشه های خود به محاجه با روح خویش می پردازد.

یادداشت ها از دو قسمت تشکیل شده اند.

در قسمت اول که تاریکی نام دارد این مرد خود و نحوه جهان بینی اش را شرح می دهد در قسمت دوم با عنوان (بر برف غمناک) یادداشت هایی را درباره حوادث و پیشامدهای زندگی او می خوانیم آنچه که در این اثر بیش از هرچیز نظر جلب میکند دقت نظر و تبحر استادانه ای است که داستایوسکی در ورود به زوایای پنهان روح قهرمان داستان و واکاوی کنه ضمیر وی نشان می دهد.

فئودور میخائیلویچ داستایوسکی داستان نویس روسی و از بزرگترین نویسندگان اروپا در قرن نوزدهم است. در ۱۸۲۱ به دنیا آمد. در ۱۸۴۹ به جرم فعالیت علیه تزار به اعدام محکوم شد، اما هنگامی که در صف تیرباران در انتظار مرگ بود به فرمان تزار از اعدام نجات یافت. وی پس از آزادی از زندان به ادبیات روی آورد و به خلق آثاری پرداخت که در ادبیات جهان به جاودانگی رسیدند. معروف ترین آثار او عبارتند از: ابله، جنایت و مکافات، برادران کارامازوف، قمارباز، و...

داستایوسکی در فوریه ۱۸۸۱ درگذشت.

داگلاس آدامز

مترجم: آرش سرکوهی

آدامز در رمان راهنمای کهکشان برای اتو‌استاپ‌زن‌ها ژانر داستان‌های علمی ـ تخیلی را در ساختاری مستحکم و پیرنگی پُر‌کشش و جذاب، با طنزی عمیق، چند‌پهلو، پُرمعنا و هنرمندانه و زبانی روان تلفیق و اثری بدیع و بی‌همتا خلق کرد.

می‌دونی، آرمان‌گرایی چیز خوبیه. صداقت علمی و پای‌بندی به حقیقت در تحقیقات هم درسته. این‌ها همه‌ش سر‌جای خودشون معتبر و محترمن. جست‌و‌جوی حقیقت به هر بهایی، این هم خیلی شیکه و چی بهتر از این! اما، البته می‌بخشید ها، زمانی می‌رسه و آدم گاهی تو یه موقعیتی گیر می‌کنه که به این نتیجه می‌رسه که حقیقت محض علمی، اگه اصلاً وجود داشته‌ باشه، اینه که به احتمال بسیار زیاد یه گله ابله دیوونه جهان چند‌بُعدی و بی‌نهایت ما رو اداره می‌کنن. اون‌ وقت آدم دو راه بیشتر نداره: یا دوباره ده میلیون سال علاف بشه تا آخرسر برسه به همین جواب، یا پول رو بر‌داره و بزنه به‌چاک. من که انتخابم روشن و مشخصه…

نام نویسنده : هرمان ملویل

نام مترجم : صالح حسینی

موبی‌دیک یا وال سفید (به انگلیسی: Moby-Dick) رمان مشهوریاز هرمان ملویل نویسنده آمریکایی است که در سال ۱۸۵۱، در دوران رنسانس آمریکایی، منتشر شد. ملوان اسماعیل داستان جستجوی دیوانه‌وار اهب، ناخدای کشتی پکوئود را می‌گوید که به دنبال انتقام از موبی‌دیک، وال سفیدی که پیش‌تر کشتی‌اش را نابود کرده‌است و پایش را از زانو قطع کرده‌است، می‌باشد. کتاب تا زمان مرگ نویسندهٔ آن در سال ۱۸۹۱ یک شکست تجاری بود امّا در قرن بیستم به عنوان یکی از بهترین رمان‌های آمریکایی شهرت یافت. ویلیام فاکنر اعتراف می‌کند که آرزویش این بوده که این کتاب نوشتهٔ او می‌بود. «اسماعیل خطابم کنید(Call me Ishmael)» در میان ادبیات جهان معروف‌ترین عبارت آغازکنندهٔ رمان است.این کتاب در فهرست صد کتاب برتر تاریخ به انتخاب گاردین قرار گرفته و دی‌اچ لارنس آن را یکی از شگفت‌آورترین کتابهای دنیا و بهترین کتاب در مورد دریا خوانده‌است. این کتاب یک سال و نیم طول کشیده‌است تا به رشتهٔ تحریر دربیاید و تجربیات شخصی ملویل را در دریا و خواندن ادبیات والگیران را تصویر می‌کند. ادبیات الهام بخش او ویلیام شکسپیر و انجیل بوده است. توصیف‌های جزئی و واقع‌گرایانهٔ ملویل از شکار نهنگ و خارج کردن روغن از آن، به آن صورت است که می‌توان حضور در کشتی میان خدمه با فرهنگ‌های مختلف را حس کرد که با کاوش در پایگاه اجتماعی، خیر و شر و وجود خدا مخلوط گشته‌است. این کتاب را ملویل «به نشانهٔ ستایش نبوغ ناتانیل هاوثورن» به او تقدیم می‌کند. کتاب ابتدا تحت عنوان نهنگ در اکتبر ۱۸۵۱ در لندن منتشر شد و سپس در نوامبر با عنوانی دیگر در نیویورک به چاپ رسید. در میان این دو ویرایش صدها تفاوت که بیشترشان بی‌اهمیت و برخی مهم هستند به چشم می‌خورد. ناشر لندنی برخی عبارات حساس را سانسور کرده و یا تغییر داده‌است و ملویل نیز اصلاحاتی مانند تغییر ناگهانی عنوان در نسخهٔ چاپ نیویورک در رمان به وجود آورده‌است. نهنگ به هر حال بدون هیچ خط ربطی در هر دو نسخه موبی‌دیک خوانده می‌شود. در هنگام حیات ملویل تنها ۳۲۰۰۰ نسخه از رمان به فروش رسید.

"موبی دیک" داستان جوانی به نام اسماعیل است که به شدت علاقه‌‏مند به صید نهنگ است. او از شهر خود مهاجرت می‏‌کند تا بتواند به یکی از کشتی‏‌های معروفی که عازم سفری طولانی برای شکار نهنگ است بپیوندد. پس از مدتی موفق می‏‌شود تا در کشتی پکوئود استخدام شود و عازم سفر دریایی شود. اما او و دیگر دریابانان پس از گذشت زمانی نه چندان کوتاه متوجه می‌‎‏شوند که قربانی انتقام‏‌جویی شخصی اهب، ناخدای کشتی شده‌‏اند. اهب که در طول یکی از سفرهای قبلی یک پایش توسط غول‏‌پیکرترین نهنگ اقیانوس آرام (موبی دیک) قطع شده بود عازم این سفر برای انتقام از موبی دیک شده است.

در فاصله میان ماجراهایی که در دریا و طی شکار نهنگ اتفاق می‌افتد، مدام خط اصلی روایت قطع می‌شود و اسماعیل بحث‏‌های علمی و مذهبی و فلسفی مطرح می‌کند. به همان اندازه که ماجراها و روابط بین شخصیت‏‌ها در موبی دیک پیچیده است، زبان این اثر تو در تو و چندلایه است. نکته اینجاست که موبی دیک می‌بایست در واقع تمثیلی باشد از آمریکا و به همین دلیل هم تقریبا همه ملیت‏‌هایی که در آن زمان از اروپا به ینگه دنیا مهاجرت کرده بودند، در این رمان نمایندگانی دارند. از اقوام اروپایی تا خاور دور و حتی ترک‌ها و عرب‌ها.

موبی دیک را از تاثیرگذارترین رمان‏‌های آمریکایی دانسته و هرمان ملویل را از پیشگامان سمبولیسم کافکایی می‌شمرند.

هر چه طول عمر بیشتر باشد، باز هم انسان تصور می‌کند کارهای بسیاری را هنوز انجام نداده است و باید فرصت بیشتری اعطا شود تا مسئولیت‌ها را به انجام برساند. ...و ماجرای پدر سالار نیز، این گونه است. به راستی کسی نمی‌دانست و نمی‌داند او چند سال زندگی و چند سال فرمانروایی کرد. عده‌ای بر این باور بودند که او ۳ بار ظهور ستاره دنباله‌دار را که در هر سده یک بار پدیدار می‌شود، دیده است، ولی نه تنها شخص پدر سالار، که همه مردم کشورش، فقدان او را دور از انصاف می‌دانستند. او ناجی کشور بود و تا آخرین لحظات زندگی کوشید حرمت چنین لقبی را پاس دارد و وجاهت ملی خود را حفظ کند. هر چند قدرت‌های بزرگ منطقه‌ای از هجوم‌های متوالی و استفاده از ترفندهای گوناگون را در برنامه داشتند و در مواردی او را به استیصال کشاندند، ولی موفقیت چندانی، جز انتقال دریا، به دست نیاوردند.

سگ‏‌هاى سیاه در دایره‌‏هایى تودرتو ساخته مى‏‌شود: عشق، شور و سرمستى معنوى، کشف حقیقت شخصى و یافتن توضیح براى کائناتى که «به سرنوشت پرولتاریا اهمیتى نمى‏‌دهد»، عقل و توضیح مادى جهان، سیاست و جزم‏‌اندیشى و فروپاشى «هر آن‌چه سخت و استوار است»، از دیوار بلند برلین تا دیوارهاى بلندى که شرق و غرب روح آدمى را به دو نیم مى‏‌کند و نیمه‏‌هاى پیداشده را در پس ِ پشت ویرانه‏‌هاى خود گم.

سگ‏‌هاى سیاه نه‏‌فقط در زمینه هم‏‌آمیزى درون‌مایه‏‌هاى ناظر بر مفاهیم و جهان‏‌هاى گوناگون و متضاد استادانه است که در تلفیق و ترکیب شکل‏‌هاى مدرن روایت رمان، از انواع قصه‏‌گویى تا تأملات متفکرانه و خودگویه‏‌هاى عاطفى، نیز ساختارى ظریف و هنرمندانه دارد. رمانى که جا و مجال مى‏‌دهد به خواندن چندباره.