تازه ها
سایه باد
مردم مشوش
این رمان حکایتی پرپیچ‌وتاب است از لحظات حساس و سرنوشت‌ساز؛ از اینکه چطور ما آدم‌ها نقش‌هایی را می‌پذیرم که از ما انتظار می‌رود و چطور این نقش‌ها شخصیت ما را شکل میدهند. در این داستان با گروگانگیری مواجهیم که خودش هم نمی‌داند باید چه کند، گروگان‌هایی که پیتزا سفارش میدهند و تقاضای آتش‌بازی می‌کنند و پلیس‌هایی که با دیگر پلیس‌ها فرق دارند. درنهایت، وقتی پلیس به آپارتمان محل گروگانگیری حمله می‌کند، از گروگانگیر خبری نیست و حالا باید این معمای پیچیده حل شود که آغاز و فرجام ماجرا چگونه رقم خورده است. زندگی شخصیت‌های مختلف رمان روایت می‌شود و رازها برملا. و البته باز هم یک پایان خوش در انتظار است...
نقشی در مه
شاهنامه فردوسی (۹جلدی)
محمد نوری عثمانوف، و دیگران، زیرنظر مهدی قریب، با همکاری دانشگاه خاورشناسی مسکو
این اثر حاصل کوشش مستمر و تجارب بیش از یک دهه تلاشگران و رهپویان دونحلۀ شاخص شاهنامه‌شناسی یعنی بنیاد شاهنامۀ فردوسی و دانشگاه خاورشناسی مسکو با ویراستاری مهدی قریب است که از سوی مصححان روسی پروفسور محمد نوری عثمانوف و زنده یاد رستم علی اف به سروش پیشنهاد و آماده نشر شد.
توضیح الملل ترجمه الملل و النحل
جنگ بین المللی
ظرایف و طرایف
تاریخ ایران از دوران باستان تا پایان سده هجدهم
خاکهای ایران
هجرت اندیشه اجتماعی
ابوسعید ابوالخیر (حقیقت و افسانه)
انقراض سلسله صفویه و ایام استیلای افاغنه در ایران
شاهنامه (۲جلدی)
تاریخ جهانگشای جوینی
تاریخ بلعمی
لباب الالباب
ده شب (شبهای شاعران و نویسندگان در انجمن فرهنگی ایران – آلمان)
شبهای شعر گوته یک رویداد فرهنگی سالانه در تهرانِ دههٔ ۱۳۵۰ بود که واپسین دوره‌اش از ۱۸ تا ۲۷ مهر ۱۳۵۶ برگزار و مشهور شد. در سال ۱۳۵۶ کانون نویسندگان ایران با همکاری انجمن روابط فرهنگی ایران و آلمان، انستیتو گوته، به مدت ده شب، مراسم شعرخوانی و سخنرانی در باغ انجمن فرهنگی روابط ایران-آلمان برگزار کردند. در این ده شب که به «شبهای شعر گوته» معروف شد، بیش از شصت نویسنده و شاعر با گرایش‌های مختلف ولی عمدتاً چپ علیه «فضای اختناق و سانسور حاکم» شعر خواندند و سخنرانی کردند.
بر قله های ناامیدی
امیل چوران (رومانیایی: Emil Cioran؛ زاده ۸ آوریل ۱۹۱۱ درگذشته ۲۰ ژوئن ۱۹۹۵) فیلسوف و جستارنویس اهل رومانی بود. تحصیلاتش را در دانشگاه بخارست آغاز کرد و همان‌جا بااوژن یونسکو و میرچا الیاده آشنا شد که به دوستی تا پایان عمر انجامید. در ۱۹۳۳ برای ادامه تحصیل به برلین رفت و در آن دوران بیشتر از فلاسفه ای چون نیچه، شوپنهاور، کی‌یرکگور و کانت تأثیر گرفت. از او آثاری به زبان رومانیایی و فرانسوی به جا مانده‌است. در آثار او موضوعاتی چون نیهیلیسم، پوچی، مرگ و خودکشی، یاس، بدبینی، رنج و عذاب محوریت دارند. از آثار اولیهٔ او میتوان به "بر قله‌های ناامیدی" اشاره کرد که به رومانیایی منتشر شد و بسیار مورد استقبال قرار گرفت. از اولین آثار او به زبان فرانسه با عنوان " تاریخچه مختصر زوال(۱۹۴۹) " جایزه معتبر Rivarol را در سال ۱۹۵۰ از آن خود کرد، اما چوران پس از آن از پذیرش هر جایزه ای، سر باز زد. با این حال از آن پس آثارش را فقط به زبان فرانسه منتشر کرد. او در دوران نوجوانی به مدت چند سال دچار بی خوابی و شدیداً تحت تأثیر مسئله مرگ بود که اولین اثرش "بر قله‌های نا امیدی " را در اوج این تأثر نگاشت.
تحلیل گفتمان انتقادی
اگر خورشید بمیرد
اوریانا فالاچی مصاحبه گر سیاسی، روزنامه نگار و نویسنده مشهور ایتالیایی بود که در ۷۷ سالگی درگذشت. او این کتاب را به نحوی نگارش کرده است که خواننده با خواندن آن احساس می کند که درون داستان قرار گرفته است.
در این کتاب اوریانا درباره سفرش به آمریکا می گوید، او به آمریکا رفته بود تا درباره ی سفر به کره ی ماه تحقیق کند. در آن زمان هنوز اطلاعات دقیق و کاملی از ماه وجود نداشته است، او طی این سفر با چندین فضانورد مصاحبه می کند، و تمامی مصاحبه ها را در این کتاب به قلم آورده است. این کتاب باعث می شود که سوالات جالبی از فضا برای خواننده بوجود بیاید و خواننده غرق در اندیشه هایش شود.
اگر به مسائل مربوط به فضا و فضانوردی علاقمند هستید ما این کتاب منحصر به فرد را به شما پیشنهاد می کنیم. مترجم این کتاب هم در ابتدای کتاب چنین می نویسد:
تقدیم به پدرم که نمی خواهد به ماه برود، می گوید در ماه، نه گل هست، نه ماهی و نه پرنده.
تقدیم به تئودور فریمن، که در حین پرواز به خاطر یک غاز کشته شد.
تقدیم به دوستان فضانوردم که می خواهند به ماه بروند، چون خورشید ممکن است بمیرد.
تربیت اروپایی
تاریخ شاهنشاهی هخامنشی
چرم ساغری
درآمدی بر مدرسه مهرورز خلاق / الگویی از یک مدرسه مدرن به سبک ایرانی
۱۰۰۱ کتابی که قبل از مرگ باید خواند!
تبصره ۲۲
داستان‌های جوزف هلر نیز مانند هاکس با واکنش به جنگ جهانی دوم آغاز شد، و تبصره ۲۲ او یکی از قدرتمندترین رمان‌های اوایل دهه‌ی ۱۹۶۰ بود که توجه‌های بسیاری را جلب کرد. هلر نوشتن این رمان را در سال ۱۹۵۳ آغاز کرد، اما کتاب در سال ۱۹۶۱ منتشر شد و تصویری که از یک گروه از خلبانان آمریکایی در ایتالیای فاسد و تاریک زمان جنگ ارائه کرد که مأموریت‌های بمباران بی‌شماری را بدون دلیلی روشن انجام می‌دادند، روحیه‌ی انتقادی مردم را در زمان کندی برانگیخت. پوچ‌گرایی طعنه‌آمیز در داستان آمریکایی تازگی نداشت ـ در آثار ملویل، آثار متأخرتر تواین و ناتاناییل وست دیده می‌شود ـ اما صدای هلر واکنشی مستقیم به جهانی تحت سیطره‌ی نهادها و دستگاه‌های نظامی در نتیجه‌ی جنگ سرد در آمریکا بود. جنگ مدرن صورتی از سرمایه‌داری سازمانی است و طبق قاعده‌ی «تبصره ۲۲» اداره می‌شود؛ انحراف اساسی هر نوع منطق برای حفظ یک نظام. طبق قاعده‌ی تبصره ۲۲ نیروی هوایی آمریکا، اگر کسی می‌خواهد از رزم معاف شود، باید ابتدا عدم سلامت روانی‌اش احراز شود؛ اما چون کسی که می‌خواهد از رزم معاف شود، عاقل است، نمی‌تواند معاف شود. این دنیا جایی است که سلامت عقل برابر دیوانگی و دیوانگی معادل عقلانیت است، انسان‌ها مکانیکی هستند و ماشین‌ها انسان، و این ترکیب بی‌معنی مایه‌ی طنز سیاه و ساختار این کتاب را فراهم می‌کند. در دنیایی که انسان در بند سازمان ماشین جنگ است و یک نظام فناورانه‌ی فاسد بدون ایدئولوژی خاص در برابر نظام دیگری از همین دست می‌جنگد، تنها واکنش می‌تواند درد، آنارشی طعنه‌آمیز و طنزی پوچ‌گرا باشد. دلیلی منطقی وجود ندارد؛ جنگ تنها برای فناوری و نظام‌ها است، نه برای اخلاق یا فرهنگ. دشمنان نیروهایی مرگ‌آفرین هستند که شاید بتوان از دست‌شان گریخت، شاید هم نه؛ مرگ بدون هدف همه جا سایه انداخته است؛ نیروهای ارتش هیولاهایی هستند که برای اجرای چشم و گوش بسته‌ی فرمانها برنامه‌ریزی شده‌اند. هوش آدمی به کلی فراموش شده یا کنار گذاشته شده است، زیرا «انسان بی‌روح، زباله است». بقا، هنری است که قهرمان کتاب، سروان یوساریان، در پی آن است. او با خود فکر می‌کند: «الآن پنجاه یا شصت کشور در این جنگ هستند، مطمئناً همه‌ی این کشورها ارزش ندارند آدم جانش را فدا کند.»
مانند بسیاری از رمان‌های دهه‌ی ۱۹۶۰، کتاب تبصره ۲۲ کتابی درباره‌ی تغییر سرشت سازمان‌یافته‌ی انسان‌ها توسط جامعه، دستگاه نظامی، سرمایه‌داری و مرگ است و لحن قصه‌گویی آن نیز باید از سرشت اولیه‌ی خود جدا و دور شود، زیرا کمدی سیاه این کتاب جهانی خلق می‌کند کهدر آن چیزها و انسان‌ها از شخصیت خود تهی شده‌اند، عناصر سورئال بر عناصر واقعی غلبه می‌کنند و آدمی چیزی بیش از کارکرد نقش پوچ خود نیست. اما کمدی نیز در این میان اسباب رهایی را فراهم می‌کند، زیرا برخورد با پوچی همراه با نوعی قبول درد است که در طنزهای یهودیان نیز دیده می‌شود و هلر تأثیر بسیاری از آن پذیرفته است. این رمان فهرست بی‌نظیری از شخصیت‌های کمدی دارد: میلو میندِربندِر، کلاهبردار و کارآفرینی که نیازهای هر دو طرف جنگ را تأمین می‌کند و به آنها سلاح می‌فروشد؛ میجر میجر، که فقط زمانی که در دفتر کارش حضور ندارد، به افراد وقت ملاقات می‌دهد، و به درجه‌ی سرگردی ارتقا می‌یابد؛ سروان شایسکف، که آرزوی سازماندهی یک رژه‌ی بی‌نقص را دارد و برای این کار، پروتزهایی را به بدن افرادش وصل می‌کند؛ و مسئول دفتر پست، سرباز سابق، وینترگرین که گرداننده‌ی واقعی جنگ است. در این دنیا، دیوانگی مسری است و درد و تراژدی همه‌گیر شده است. وقتی یوساریان به رم، شهر ابدی، می‌آید، تنها دردهای بی‌پایان و آشفتگی آن را ابدی می‌بیند، زیرا جهان نیز مانند تبصره ۲۲، با رنج‌هایی بی‌دلیل آفریده شده است. به این ترتیب، بقا نیازمند همین میزان پوچی و دستکاری شخصی و مجدد زبان دستکاری‌شده است. یوساریان تصمیم می‌گیرد یا برای همیشه زنده بماند، یا جانش را در این راه بدهد. افرادی هستند که قصد کشتن او را دارند، او از این وضع گله‌مند است و قدرت اثبات آن را نیز دارد، زیرا «هر بار که با هواپیما پرواز می‌کرد تا بر روی افرادی که نمی‌شناسد، بمب بریزد، این غریبه‌ها به طرف او شلیک می‌کردند». بدگمانی‌های مستدل در نهایت او را وادار می‌کنند برای بقا تصمیم به ترک ارتش بگیرد، اما این کار نیز یک احتمال پوچ است.
سرخ و سیاه
نام نویسنده : استاندال
نام مترجم : مهدی سحابی
استاندال رمان را به آینه ای تشبیه کرده که در جاده ای در حرکت است. گاهی آبی آسمان ها را منعکس می کند و گاهی گل و لای و چاله های جاده را... سرخ و سیاه، شاهکار او، به بهترین وجه نشان دهنده ی این نقش رمان است. آنچه در این اثر زیربنایی ادبیات غرب ترسیم می شود فقط سرگذشت جوانی از آغاز قرن نوزدهم فرانسه در گرماگرم توفان هایی سیاسی و اجتماعی نیست، بلکه انسانی غوطه ور در تاریخ است. سرخ و سیاه شاید اولین کتابی است که شخصیتی از توده ی مردم را در یک چشم انداز پهناور تاریخی، همراه با کاووش عمیق روانی مطرح می کند. از همین روست که ژولین سورل، قهرمان کتاب، از یک نوجوان جاه طلب روستازاده به یک شخصیت نمونه ادبیات جهانی بدل شده است. همچنان که اسلوب و خواست استاندال است. سرگذشت این جوان بر زمینه ای تاریخی ترسیم می شود که دقت و موشکافی نویسنده، و پایبندی اش به کمال واقعگرایی، آن را به وقایع نگاری نیمه مستند تاریخی شبیه می سازد.
استاندال نویسنده‌ای است رئالیست و توانا که سبکی بسیار خشک و عاری از تکلف دارد. رومانتیک‌های هم عصر او به هیچ وجه پی به زندگی پر احساسی که در بین آثار او موج می‌زد نمی‌بردند و او را نویسنده‌ای بی ارج می‌دانستند، ولی او علی‌رغم قضاوت احمقانه و ناشی از تعصب آنان همچنان به نوشتن ادامه می‌داد. خودش می‌گفت: «من برای مُشتی خواص می‌نویسم، حرفهای مرا در سال ۱۸۸۰ خواهند فهمید.» اتفاقاً همین‌طور هم شد زیرا در آن ایام (تقریباً سال ۱۸۸۰) پی بردند که این نویسنده توانا چه حساسیت و روشن بینی عجیبی داشته و چگونه از دنیا و مافی‌ها - یعنی از عالم خارج - بریده و به سیر و سیاحت درون انسان پرداخته و در تجزیه و تحلیل روان آدمی حتی از جزئیات نیز غافل نبوده و در این راه وظیفه‌ای خطیر را به نحوی احسن انجام داده و به حق لقب «کاونده قلب آدمی» برازنده اوست. استاندال یکی از نظریه پردازان ادبی و هنری قرن ۱۸ و ۱۹ اروپا نیز می‌باشد. علت جاودانی شدن رمان‌های محدود او را صداقت خاص ادبی و هنری اش می‌دانند. او خود می‌گوید: «نویسنده بزرگ باید از صفر شروع کند و خوانندگان خاص خود را بیابد.»
لولیتا
لولیتا از آثار کلاسیک و شاهکارهای ادبیات داستانی قرن بیستم محسوب می‌شود و در رتبه چهارم بهترین رمان انگلیسی زبان کتابخانه مدرن قرار گرفته است.
شهرت داستان در فرهنگ عمومی موجب شده تا نام «لولیتا» به لقبی برای دختران زودبالغ و سکسی تبدیل شود.
این کتاب برای اولین بار در سال ۱۹۵۵ در پاریس توسط «Olympia Press» به چاپ رسید. استنلی کوبریک، در سال ۱۹۶۲، و آدریان لین در سال ۱۹۹۷، دو فیلم با اقتباس از این رمان ساختند. این رمان همچنین چندین بار دستمایه نمایش‌های روی صحنه بوده‌است.
هرگز رهایم مکن
مترجم:سهیل سمی
کازئو ایشی‌گورو (Kazuo Ishiguro) (زاده ۸ نوامبر ۱۹۵۴ در ناگازاکی) نویسندهٔ انگلیسی ژاپنی‌تبار است که خانواده‌اش وقتی پنج‌ساله بود به انگلستان مهاجرت کردند. ایشی‌گورو مدرک کارشناسی خود را در زبان انگلیسی و فلسفه از دانشگاه کنت در سال ۱۹۷۸ و مدرک کارشناسی ارشدش را در رشته نویسندگی خلاقانه در سال ۱۹۸۰ از دانشگاه انگلیای شرقی دریافت کرده‌است.
او یکی از شناخته‌شده‌ترین نویسندگان معاصر انگلستان است و در سال ۱۹۸۶ برای کتاب هنرمندی از جهان شناور برندهٔ جایزهٔ وایت‌برِد و در سال ۱۹۸۹برای کتاب بازماندهٔ روز برندهٔ جایزهٔ بوکر شد. از بین آثار او کتابهای وقتی یتیم بودیم و هرگز ترکم مکن نیز به فهرست نهایی جایزهٔ بوکر راه یافتند. در سال ۲۰۰۸، مجله تایمز او را در رده ۳۲ در بین ۵۰ نویسنده برتر انگلیسی از سال ۱۹۴۵ قرار داده‌است.ایشی‌گورو در سال ۲۰۱۷ برنده جایزه نوبل ادبیات شد.
کازوئو ایشی‌گورو، نامزد جایزه بوکر، در اثر خود داستان عشق، از دست‌رفتگی و حقایق نهانی را روایت می‌کند. از همین روست که هرگز ترکم مکن خیلی زود جایش را میان بهترین آثار او باز می‌کند. رمان تکان‌دهنده‌ای است آکنده از احساس شکنندگی انسان معاصر، خاطرات به‌یاد ماندنی شخصیت‌هایی که رفته‌رفته به حقیقت دوران کودکی به ظاهر شاد و نیز آینده خود پی می‌برند. آنها پس از سال‌ها درمی‌یابند که چرا موسسه «هیلشم» آنان را از کودکی پناه داده است. حالا که در در و دشت رانندگی می‌کنم، هنوز چیزهایی را می‌بینم که مرا یاد هیلشم می‌اندازد. شاید از کنج مزرعه‌ای مه‌آلود بگذرم یا قسمتی از خانه بزرگی را همچنان که از دامنه تپه‌ای پایین می‌آیم، یا حتی دسته‌ای سپیدار را با ترتیب خاصی در کمرکش تپه‌ای ببینم و با خود بگویم: «شاید همین باشد! پیدایش کردم!»
مادر
آلکسی ماکسیموویچ پِشکوف (به روسی: Алексей Максимович Пешков)
(۲۸ مارچ ۱۸۶۸-۱۸ ژوئن ۱۹۳۶) که با نام ماکسیم گورکی شناخته می‌شود نویسندهٔ اهل روسیه و شوروی ، از بنیانگذاران سبک ادبی واقع گرایی سوسیالیستی و فعال سیاسی بود. او پنج بار کاندید جایزهٔ نوبل ادبیات شد.
پیش از موفقیت در حرفهٔ نویسندگی به مدت پانزده سال در اقصی نقاط امپراتوری روسیه چرخید و به کرات شغل عوض کرد.اثرات این تجربیات بعدها در نوشته‌های او مشهود بودند.معروف‌ترین آثار گورکی عبارتند از : در اعماق (۱۹۰۲) ،مادر، بیست وشش مرد ویک دختر ،آوای مرغ طوفان ،کودکی من، ولگردها و فرزندان خورشید .
او با دو نویسنده معروف روسی لئو تولستوی و آنتون چخوف در ارتباط بود و در خاطراتش به آنها اشاره کرده‌است.
گورکی عضو فعال جنبش سوسیال دموکرات مارکسیستی بود و علناً با حکومت تزارمخالفت می‌کرد. برای مدتی نیز با ولادیمیر لنین و الکساندر بوگدانف از شاخهٔ بلشویکیحزب همراه بود ولی بعدها به منتقد تند لنین تبدیل شد و اورا شخصی توصیف نمود ،بیش از حد جاه طلب ، بیرحم و تشنهٔ قدرت که هیچ مخالفتی را بر نمی‌تابید.
ماکسیم گورکی بخش عمده‌ای از عمرش را هم در دوران تزاری و هم بعدها در دروان شوروی ،در تبعید خارج از روسیه گذراند . در ۱۹۳۲ او با دعوت شخص استالین به اتحاد جماهیر بازگشت و در ژوئن ۱۹۳۶ در آنجا در گذشت.
هر روز در دود و بوی روغن آکنده در فضای شهرک کارگری، سوت کارخانه می‌‌غرید و می‌لرزید، و آدمهایی اخمو با عضلاتی هنوز خسته، همچون سوسک‌های وحشت‌زده، به شتاب از کلبه‌های کوچک خاکی رنگ بیرون می‌پریدند...
گهواره ی گربه
«کورت وانی‌گات جونیور» علمی- تخیلی نویس است، اما آنچه بیش از هرچیزی در کارهایش به چشم می‌خورد، نگاه انتقادی او به نظام حکومتی امریکا و طنز سیاهش برای نشان دادن شرایط جامعه‌ای است که در آن زندگی می‌کند. در گهواره گربه همه چیز از جایی شروع می‌شود که نویسنده‌ای می‌خواهد کتابی درباره وقایع روز پرتاب بمب اتمی بر روی هیروشیما بنویسد و می‌خواهد در کتاب بر انسان تأکید کند نه بر جنبه‌های تکنیکی بمب، و در مسیر جمع‌آوری اطلاعات برای این کتاب است که امریکای وانی‌گات را می‌بینیم.
والدن (گالینگور)(خشتی)
سید علی رضا بهشتی شیرازی
والدن که اولین بار با نام والدن؛ یا زندگی در جنگل (به انگلیسی: Walden; or, Life in the Woods) منتشر شد، نام کتابی است که هنری دیوید ثورو در سال ۱۸۵۴ میلادی منتشر کرد.
ثورو به مدت دو سال و دو ماه و دو روز در کلبه‌ای چوبی کنار دریاچه والدن در کنکورد، ماساچوست زندگی کرد. او این کلبه را بدست خود در زمین‌های دوستش، رالف والدو امرسون، ساخت. ثورو در کتابش از این دو سال می‌گوید و اینکه چگونه با الهام‌گیری از طبیعت به تعمق در اجتماع و روابط میان انسان‌ها پرداخته‌است. رسیدن به زندگی ساده و خودکفایی از دیگر اهداف ثورو در انجام این آزمایش بوده‌است. این تجربه ثورو از فلسفهٔتعالی‌گرایی سرچشمه گرفته که از موضوعات بنیادین دوران رومانتیسم آمریکایی بوده‌است. همان‌طور که ثورو در کتابش بیان کرده، این کلبه در سه مایلی شهر زادگاهش قرار داشته‌است.
استاد و مارگریتا
میخائیل بولگاکف
ترجمه: بهمن فرزانه
مُرشد و مارگاریتا (نام روسی:Мастер и Маргарита) رمانی روسی نوشته میخائیل بولگاکف است. به باور بسیاری این اثر در شمار بزرگترین آثارادبیات روسیه (شوروی) در سده بیستم است. بیش از صد کتاب و مقاله درباره این کتاب نگاشته شده است.
بولگاکف نوشتن این رمان را در سال ۱۹۲۸ آغاز کرد و اولین نسخه خطی آن را دو سال بعد به دست خود آتش زد. دلیل این کار احتمالاً ناامیدی به دلیل شرایط خفقان‌آور آن زمان اتحاد جماهیر شوروی بوده‌است. در سال ۱۹۳۱ بولگاکف دوباره کار بر روی این رمان را آغاز کرد و پیش‌نویس دوم در سال ۱۹۳۵ به پایان رسید. کار بر روی سومین پیش‌نویس نیز در سال ۱۹۳۷ به پایان رسید و بولگاکف با کمک گرفتن ار همسرش، به دلیل بیماری، کار بر روی نسخه چهارم پیش‌نویس را تا چهار هفته پیش از مرگش در سال ۱۹۴۰ ادامه داد.
مرشد و مارگاریتا در نهایت در سال ۱۹۴۱ توسط همسر بولگاکف به پایان رسید، اما در زمان استالین اجازه چاپ به این اثر داده نشد و سرانجام در سال۱۹۶۵ با حذف ۲۵ صفحه و تغییر برخی نام‌ها و مکان‌های ذکر شده در تیراژ محدودی به چاپ رسید که با استقبال شدید مردم مواجه شد. نسخه‌های آن یک‌شبه به فروش رفت و کتاب با قیمتی نزدیک به صد برابر قیمت روی جلد به کالایی در بازار سیاه تبدیل شد.
رمان از سه داستان موازی تشکیل شده‌است که در نهایت یکپارچه می‌شوند: سفر شیطان به مسکو، داستان پونتیوس پیلاطس و به صلیب کشیده شدنمسیح و عشق مرشد و مارگریتا.
این رمان ساختاری پیچیده دارد. در این اثر واقعیت و خیال و رئال و سورئال در هم تنیده شده‌اند. میتوان گفت نوعی رئالیسم جادویی روسی است. رمان که بن‌مایه‌های فلسفی و اجتماعی دارد با پس‌زمینه‌ای سیاسی که به شکلی رقیق و غیرمستقیم یادآور دوران خفقان استالینیسم است به بیانی بسیار ظریف و هنرمندانه و گاه شاعرانه مسائل مختلف جامعه روسی را مطرح می‌کند و در سطح فلسفی‌اش گرفتاری‌ها و بحران‌های انسان معاصر را گوشزد می‌کند.
در این اثر سه داستان شکل می‌گیرد و پا به پای هم پیش می‌رود و گاه این سه در هم تنیده می‌شوند و دوباره باز می‌شوند تا سرانجام به نقطه‌ای یگانه می‌رسند و با هم یکی می‌شوند.
یکی داستان سفر شیطان به مسکو در چهره یک پروفسور خارجی به عنوان استاد جادوی سیاه به نام ولند به همراه گروه کوچک سه نفره‌اش: عزازیل، بهیموت و کروویف. دوم داستان پونتیوس پیلاطس و مصلوب شدن عیسی مسیح در اورشلیم بر سر جلجتا و سوم داستان دلدادگی رمان‌نویسی بی‌نام موسوم به مرشد و ماجرای عشق پاک و آسمانی‌اش به زنی به نام مارگریتا.
در این اثر، بولگاکف تنهایی ژرف انسان معاصر در دنیای سکولار و خالی از اسطوره و معنویت معاصر را گوشزد می‌کند. دنیایی که مردمش دلباخته و تشنه معجزه و جادو و چشم‌بندی‌اند و گویی خسته از فضای تکنیک‌زده و صنعتی معاصر با ذهنی انباشته از خرافه منتظر ظهور یک منجی یا چشم به راه جادوگران افسانه‌ای‌اند و هنوز هم چون اجدادشان محو تماشای حرکاتی جادویی و نامتعارف‌اند و هنوز هم علم و مدرنیته را باور نکرده‌اند و آن را به چیزی نمی‌گیرند.
سیزده سال طول کشید تا این متن از دل شعله های آتش وارهیده و به شاهکاری در دوره خود بدل شود. رمانی که بولگاکف در طول ۱۲-۱۳ سال آخر عمر خود به نگارش آن مشغول بود و بعد از چاپ، تمام نسخه‌های توزیع شده در شوروی یک‌شبه تمام شد و کتاب در بازارهای سیاه به نزدیک صدبرابر قیمت روی جلد به فروش رفت! درباره این رمان شگفت انگیز که اصلاً شباهتی به رمان های روسی ندارد بیش از صد کتاب و مقاله به زبانهای مختلف نوشته شده است.
فصلی که مربوط به تئاتر واریته مسکو می‌شود و نمایش حیرت‌انگیز و باورنکردنی ولند در مقابل چشم حاضران به خوبی این معنا را باز می‌کند و یادآور داستان مارگیر بغدادی در مثنوی معنوی مولوی است که مار عظیم یخ‌زده‌ای را از کوهستان کشان‌کشان برای معرکه‌گیری به پیش خلق می‌آورد:
مارگیر از بهر حیرانی خلق / مار گیرد اینت نادانی خلق
آدمی کوهی ست چون مفتون شود / کوه اندر مار حیران چون شود
صد هزاران مار و که حیران اوست / او چرا حیران شدست و مار دوست
اگر چه در این‌جا بولگاکف از سویی گوشه چشمی به نقد مدرنیته و عوارض منفی آن دارد از سوی دیگر اما همچون مولوی روانشناسی انسان را در تمام ادوار تاریخ باز می‌نماید که آدمی همیشه دلباخته ناشناخته‌ها و حیرانی‌هاست و شاید علت اقبال عامه مردم به دین هم حیرت‌افزایی و رازآلوده بودن ادیان است که بر پایه اسطوره‌های مذهبی شکل گرفته‌اند. همین است که مولانا می‌گوید: جز که حیرانی نباشد کار دین. هر چه غیرمتعارف و خلاف عقل و منطق و قانون طبیعت باشد بیشتر نظر او را به خود جلب می‌کند و از او دلربایی می‌کند و مردم هر چه عوام‌تر، نسبت به این مسائل تشنه‌تر و شیفته‌تر. بی‌خود نیست که در قرن بیست و یکم هنوز هم در گوشه و کنار جهان این همه مذهب و آیین و مکتب عرفانی و جادوگری از سرخ‌پوستی و مکزیکی و مجاری گرفته تا هندی و برهمایی و غیره پراکنده است و این همه بتکده و معبد و شیخ و مرشد و خانقاه و کاهن و ... وجود دارد.
از سوی دیگر نگاه ژرف و تیزبین و چند لایه بولگاکف روشنفکران علم‌زده و سطحی‌نگر لاییک را هم از یاد نمی‌برد. تیغ تیز و بران نقد او همه چیز و همه کس را شامل می‌شود. او چنان بلای وحشت‌انگیز و تمسخرباری بر سر برلیوز به عنوان یکی از این روشنفکران و یکی از شخصیت‌های اصلی داستان می‌آورد که شگفتی‌آور است. دو ماجرا نشان‌دهنده تسویه‌حساب نویسنده با این روشنفکران و این محافل است. یکی ماجرای کشته شدن برلیوز و قطع شدن سر او در زیر ریل‌های قطار برقی که از فرازهای جان‌دار این رمان است. مرگ او آنقدر تکان‌دهنده و حیرت‌آور است و این بیان هنرمندانه و تصویرگرایانه آنقدر پرقدرت و نیرومند است که اثر وحشت‌آورش تا انتهای داستان بی‌وقفه ادامه دارد و از یاد نمی‌رود. ماجرای دیگر به آتش کشیده شدن گریبایدف، خانه هنر مسکو است.
مرشد که در واقع برابرنهاد خود نویسنده یعنی بولگاکف است و زندگی‌اش را یکی از همین نویسندگان رسمی و مافیایی به نام لاتونسکی به تباهی و ویرانی کشیده و تقدیری شبیه عیسی مسیح دارد، روایتگر اصلی داستان مصلوب شدن عیسی است. او که گویی تجسم ظهور مسیح در این دنیای دیوانه وحشی و صنعتی و خالی از معنویت است و می‌تواند نماینده هر هنرمند اصیل و آگاه و متعهد و دردمندی باشد، بزدومنی رنجور و فناشده را دستگیر می‌شود و راه را به او نشان می‌دهد و خود می‌رود. در این اثر زیبا، بولگاکف راه رهایی و نجات از این دنیای وانفسای خالی از معنویت و آکنده از خرافه به عنوان بدیل معنویت را پناه آوردن به دامن پرمهر و معنوی هنر می‌داند و داستایوسکیوار تنها ایمان و عشقی پرسوز و واقعی را چاره‌گر می‌داند؛ و شاید مفهوم اسطوره نجات‌دهنده موعود، که در تمام ادیان به شکلی بیان می‌شود، همین باشد. تنها عشق و ایمان می‌تواند انسان را نجات دهد، اما نه ایمان مذهبی و کلیشه‌ای و قشری.
نکته ظریف و پارادوکسیکال این‌جاست که بولگاکف رندانه به آن اشاره می‌کند و آن اینکه راهنما و هدایت‌گر مرشد و مارگریتا خود ابلیس است در چهره ولند و گروهش، نه خدا و نه عیسی. این ابلیس است که راه رهایی را به مرشد و مارگریتا نشان می‌دهد و آنها را به آرامش ابدی می‌رساند.
- کتاب مرشد و مارگریتا تاثیر زیادی از کتاب فاوست گوته گرفته است.
- کتاب آیات شیطانی از سلمان رشدی را وامدار این اثر می‌دانند.
اپرای شناور
نام نویسنده : جان بارت
نام مترجم : سهیل سمی
جان بارت (انگلیسی: John Barth؛ زادهٔ ۲۷ مهٔ ۱۹۳۰) نویسنده، و رمان‌نویس اهل ایالات متحده آمریکا است. وی که آثارش در گونه پسانوگرایی و فراداستان طبقه‌بندی می‌شود، برنده جوایزی همچون جایزه کتاب ملی و جایزه پن/ مالامود شده است.
جان بارت، رمان‌نویس آمریکایی متولد ۱۹۳۰، بخاطر رمان‌های تجربی‌اش معروف است. او اپرای شناور را در بیست و شش سالگی نوشت؛ رمانی بسیار فنی و سنت‌شکن که فاصله دو نقطه از زندگی قهرمانش را روایت می‌کند، یعنی از زمانی که قهرمان اثر تصمیم به خودکشی می‌گیرد تا هنگامی که منصرف می‌شود. اما انتخاب زندگی از جانب این قهرمان نشانه شادی و نشاط نیست. در دنیایی که "بارت" در دهه‌های میانه قرن بیستم آمریکا می‌شناسد، آنچه باعث انصراف از خودکشی می‌شود، نه زندگی، که پوچی مرگ است. "اپرای شناور" بخشی از نام قایقی تفریحی است که در گذشته در بخش‌های مدخیز آب‌های ویرجینیا و مریلند رفت و آمد می‌کرد... و بخشی از ماجراهای این کتاب بر عرشه همین قایق رخ می‌دهد. مترجم کتاب ــ سهیل سمّی ــ پیش از این آثاری از مارگارت اتوود (سرگذشت ندیمه، اوریکس و کریک)، کازوئو ایشی‌گورو (هرگز رهایم مکن و تسلی‌ناپذیر) و... را ترجمه کرده است.
شوهر دلخواه (۴ جلدی)
ویکرام ست
ترجمه: مهدی غبرایی
ویکرام ست، نویسنده و شاعر هندی مقیم انگلستان، «شوهر دلخواه» را در سال ۱۹۹۴ با نام اصلی « A Suitable Boy» در ۱۴۸۸ صفحه منتشر کرده است. این دومین رمان این نویسنده است.
غبرایی «شوهر دلخواه» را رمانی تاریخی از وقایع و آشوب‌های هندوستان بعد از استقلال دانست و درباره آن توضیح داد: داستان این رمان یک سال بعد از استقلال هند اتفاق می‌افتد. نویسنده داستان دختری دم‌بخت به نام «لاتا» را تعریف می‌کند که مادرش به ازدواج او اصرار دارد و چهار خواستگار دخترش را می‌سنجد. اما این پوسته ظاهری تنها بهانه‌ای است برای نقل وقایع تاریخی.
نویسنده به خانواده‌های شخصیت‌های داستان سرک می‌کشد و ضمن آن جنبش‌های کارگری، دعواهای مجلس، اختلافات فرقه‌ای و تمام مسائل اجتماعی هند بعد از انقلاب نرم و استقلال از انگلستان را می‌کاود.
ظهور، جنگ و سقوط امپراتوری کهکشانها (سه گانۀ بنیاد)
مترجم: حسن اصغری
آیزاک آسیموف، اسحاق عاصم‌اُف یا آیزاک اَزیموف (به روسی: Исаак Юдович Озимов، زاده ۲ ژانویه ۱۹۲۰ (۱۱ دی ۱۲۹۸) - درگذشته ۶ آوریل ۱۹۹۲ (۱۷ فروردین ۱۳۷۱)) نویسندهٔآمریکایی روسی‌تبارِ گونه‌های علمی، علمی–تخیلی، خیال‌پردازی، وحشت و دکتر در بیوشیمی بود. شهرت اصلی او بیشتر به خاطر سری بنیاد (در ایران سری امپراتوری کهکشانی) است.قوانین سه‌گانهٔ رباتیک وی از شهرت جهانی برخوردار است و دانشنامه بریتانیکا وی را واضع واژه رباتیک در زبان انگلیسی می‌شناسد. وی بیش از ۵۰۰ عنوان کتاب در تمام دسته‌های اصلی رده‌بندی دوی (به جز فلسفه) دارد و سیارک آسیموف ۵۰۲۰ به افتخار وی نامگذاری شده‌است. آسیموف، کلارک و هاین‌لاین به عنوان سه نویسندهٔ بزرگ گونهٔ علمی–تخیلی شناخته می‌شوند.
قوانین رباتیک
آسیموف با کمک ویراستار انتشارات دابل‌دی سه قانون برای رباتهای پوزیترونی خود تدوین کرد که به قوانین رباتیک آسیموف مشهور شدند. قوانینی که همه رباتها در آثار آسیموف (و حتی بسیاری جاهای دیگر، حتی گاهی در صنعت) ملزم به پیروی از آنها به طور غریزی هستند:
- یک ربات نباید با ارتکاب عملی یا خودداری از انجام عملی باعث آسیب‌دیدن یک انسان شود.
- یک ربات باید از فرمانهای انسان‌ها تبعیت کند مگر اینکه آن فرمانها در تعارض با قانون نخست باشد.
- تا هنگامی که قانون نخست یا دوم زیرپا گذاشته نشده‌است ربات باید وجود خود را حفظ کرده و در بقای خود بکوشد.
سگ های سیاه
سگهاى سیاه در دایرههایى تودرتو ساخته مىشود: عشق، شور و سرمستى معنوى، کشف حقیقت شخصى و یافتن توضیح براى کائناتى که «به سرنوشت پرولتاریا اهمیتى نمىدهد»، عقل و توضیح مادى جهان، سیاست و جزماندیشى و فروپاشى «هر آنچه سخت و استوار است»، از دیوار بلند برلین تا دیوارهاى بلندى که شرق و غرب روح آدمى را به دو نیم مىکند و نیمههاى پیداشده را در پس ِ پشت ویرانههاى خود گم.
سگهاى سیاه نهفقط در زمینه همآمیزى درونمایههاى ناظر بر مفاهیم و جهانهاى گوناگون و متضاد استادانه است که در تلفیق و ترکیب شکلهاى مدرن روایت رمان، از انواع قصهگویى تا تأملات متفکرانه و خودگویههاى عاطفى، نیز ساختارى ظریف و هنرمندانه دارد. رمانى که جا و مجال مىدهد به خواندن چندباره.
آماتورها
در این مجموعه ترجمه بیست داستان کوتاه، از "دونالد بارتلمی" نویسنده آمریکایی به طبع رسیده است. جهان داستان‌های بارتلمی، جهانی است که در آن، کلمات، تصاویر و آدم‌ها در برخورد با یکدیگر، از آداب معمول پیروی نمی‌کنند. جهانی که میان سرخوشی و سبکسری، بازی و فریب از سویی و افسردگی و بهت‌زدگی از سوی دیگر در تردید است.
آونگ فوکو
"آونگ فوکو" دومین رمان اومبرتو اکو که نخستین بار در سال ۱۹۸۸ منتشر شد، ماجراهای سه ویراستار است که زمان زیادی را با هم صرف بازبینی و ویرایش کتابهای یک موسسه انتشاراتی می‌کنند. این کتاب‌ها کار نویسندگان متفننی است که خودشان هزینه چاپ کتاب‌شان را میدهند. ویراستاران تصمیم می‌گیرند برای رفع کسالت کمی هم تفریح کنند و در این کار از حکایت خارق‌العاده‌ای که سال‌ها پیش از یک کلنل خوش سر و وضع ومشکوک شنیده‌اند الهام می‌گیرند؛ کلنل ادعا می کرده کتابی نوشته که در آن راز نیروی اسرارآمیزی را که عظیم‌تر از هر نیروی طبیعی دیگر است، برملا کرده. سه قهرمان کتاب به شوخی پاره‌هایی از آن دانش سری را که در کتابهای علوم خفیه یافت می‌شود، به صورت تصادفی وارد کامپیوتری استثنایی می‌کنند، کامپیوتری به نام "ابوالعفیه" که قادر است ارتباط میان همه داده‌ها ایجاد کند. سرانجام چیزی که این سه دوست را آن را نوعی بازی طولانی برای رفع کسالت می‌پنداشتند کم‌کم جدی می‌شود. "آونگ فوکو" سفری است باورنکردنی در اندیشه و تاریخ، حافظه و فانتزی، شاهکاری است مسحورکننده همانند دیگر آثار اومبرتو اکو، نوعی داستان پر ماجرای روشنفکرانه و شورانگیز و پر از اسرار که یادآور فیلم‌های "ایندیانا جونز" و رمان "کنت مونت کریستو" است.
شاهین مالت
شاهین مالت، رمانی جنایی است نوشته ی داشیل همت که برای اولین بار در سال ۱۹۲۹ انتشار یافت. البته گفتنی است داستان این کتاب در ابتدا به صورت مجموعه ای سریالی در مجله ی بلک مسک به چاپ رسید. سم اسپید توسط زنی آراسته به نام خانم واندرلی استخدام شده تا خواهر گمشده اش را که به همراه پسری به نام فلوید ترسبی فرار کرده، پیدا کند. اما رازی در مورد خانم واندرلی برملا می شود که همه چیز را تغییر می دهد و زمانی که همکار اسپید، در حال تعقیب ترسبی به قتل می رسد، او، خود را در مهلکه ای می یابد که در آن هم شکار است و هم شکارچی. آیا اسپید می تواند قبل از این که «مرد چاق» او را پیدا کند، نشانه ای از جواهرات ارزشمند به دست بیاورد؟
سایلاس مارنر(قصه‌ی مرد بافنده)
مترجم:
روزالده
شرح حال نقاشی به نام یوهان وراگوت با خلق و خوی همه هنرمندان پرآوازه، دمساز با عزلت و مانوس با غوغای درون. او در خلال وقایعی که در زندگی شخصی با آن روبه‌روست، به خودیابی راه می‌یابد و به عشق واقعی می‌رسد که از خود گذشتن و دوست را بر خویشتن مقدم دانستن است.
ارباب حلقه‌ها (۳)(بازگشت شاه)
نام نویسنده : جی.آر.آر.تالکین
نام مترجم : رضا علیزاده
بازگشت شاه سومین و آخرین جلد و نقطه اوج فرمانروای حلقه‌هاست. که به جنگ حلقه و حوادث پس از آن می‌پردازد.
روباه
اندوه بلژیک
در رمان «اندوه بلژیک» لویی، پسری ۱۱ ساله، شخصیت اصلی رمان، خاطراتش را از یک سال پیش از شروع جنگ جهانی دوم تا دو سال پس از پایان جنگ روایت می‌کند. این خاطره نگاری از روزگاری آغاز می‌شود که او در مدرسه شبانه روزی یک صومعه با سرپرستی راهبه‌ها زندگی و تحصیل می‌کند. با بالا گرفتن آتش جنگ، لویی به خانه بر می‌گردد و داستانش را با روایت خاطرات تک تک افراد خانواده پدری و مادری‌اش و ماجراهای همکاری تنگاتنگشان با نازی‌ها ادامه می دهد...
«اندوه بلژیک» مشهورترین و برجسته‌ترین اثر هوگو کلاوس در سال ۱۹۸۳ منتشر شد. این رمان بلافاصله بعد از انتشار در ردیف پرفروش ترین رمان‌های آلمان، هلند و بلژیک قرار گرفت و بار دیگر در سال ۲۰۰۸ پس از مرگ هوگو کلاوس به جمع کتابهای پرفروش اروپا پیوست. منتقدین ادبی اروپا، رمان اندوه بلژیک را یکی از شاهکارهای ادبی- تاریخی قلمداد کرده‌اند که بی‌تردید در کنار آثار کلاسیک ادبیات داستانی جهان ماندگار خواهد شد. از هوگو کلاوس بارها با جوایز معتبر ادبی بلژیک، فرانسه و هلند تقدیر شده است.
هوگو کلاوس (آنتورپ، ۲۰۰۸- بروژ، ۱۹۲۹) شاعر، نمایشنامه‌نویس، نقاش و سرشناس‌ترین نویسنده بلژیک در عرصه بین المللی، در طول زندگی پر بار خود هزاران شعر، ده‌ها نمایشنامه و بیش از ۲۰ رمان نوشته است. این نویسندهٔ بزرگ در آخرین سال‌های زندگی پر‌ثمرش به بیماری آلزایمر مبتلا شد و در سن ۷۸ سالگی درگذشت.
ستایش بین‌المللی از رمان «اندوه بلژیک» و نویسنده‌اش همچنان ادامه دارد. روزنامه دی‌تید (هلند) درباره این رمان نوشت: اندوه بلژیک یک رمان مهیج است با قلمی خیره‌کننده و طناز. روزنامه لوموند (فرانسه) نوشت: اندوه بلژیک، همه ویژگی‌های یک رمان کلاسیک را داراست. روزنامه فیگارو (فرانسه): نوشت: اندوه بلژیک، یک رمان بی‌مانند است که باید آن را خواند. روزنامه دی‌مورخن (بلژیک): اندوه بلژیک، یک رمان پرشکوه و جادویی است.
سرود کریسمس
نام نویسنده : چارلز دیکنز
نام مترجم : فرزانه طاهری
دیکنز سرود کریسمس را زمانی نوشت که بزرگداشت این ایام سالیان سال بود از رونق افتاده بود.این داستان پس از انتشار با استقبال کم نظیر در بریتانیا و در اندک مدتی در بسیاری از کشورهای دیگر روبه رو شد و نزدیک به دویست سال است که ذره ای از محبوبیتش کاسته نشده؛این را میتوان از تداوم اقتباس از این داستان به شکل های گوناگون دید،ایام کریسمس با سرود کریسمس گره خورده است.
دیکنز در این داستان همچون آثار دیگرش بشر دوستی عمیق خود را آشکار کرده است.او در تمام رندگی اش تلاش کرد تا با قلم شیوا و رسای خود وجدان عمومی جامعه را علیه شرایط اسفبار زیست تهیدستان به ویژه وضعیت غیر انسانی کودکان کار در بریتانیا بشوراند و با اقداماتش و فراهم آوردن امکان آموزش برای این کودکان وضعیت آن ها را بهبود بخشد،سرود کریسمس بزرگداشت روحی است که باید بر این ایام جشن وسرور حاکم باشد.
شهرهای بی نشان
ایتالو کالوینو
فرزام پروا
ایتالو کالوینو (به ایتالیایی: Italo Calvino) (زاده ۱۵ اکتبر ۱۹۲۳ - درگذشته ۱۹ سپتامبر ۱۹۸۵) نویسندهٔ رمان و داستان کوتاه ایتالیایی است. وی سبک ادبی خاص خود را داشت که میتوان آن را سورئال یا پست‌مدرن توصیف کرد. سه‌گانهٔ «نیاکان ما» (شامل شوالیه ناموجود، ویکنت شقه‌شده و بارون درخت‌نشین) و مجموعه داستان‌های کوتاه شهرهای نامرئی و شش یادداشت برای هزارهٔ بعدی از تحسین‌شده‌ترین آثار او هستند. وی را یکی از مهمترین نویسندگان ایتالیایی قرن بیستم می‌دانند.
سبک روایت و محتوای این کتاب، با سایر کتابهای کالوینو تفاوت جدی دارد. در این کتاب وارد دنیایی می شویم که نویسنده برایمان ساخته است. شهرهایی که او خلق می کند و هرگز وجود نداشته اند. داستان در زمان کوبلای خان روی می دهد. او علاقه دارد جهانگردان به نقاط مختلف امپراطوری بزرگش سفر کنند و از نقطه های مختلف قلمرو بی پایانش حکایت ها تعریف کنند. کالوینو در این کتاب، در قامت مارکوپولو ظاهر می شود و برای کوبلای خان ، حاکم مغول، از شهرهایی که دیده است تعریف می کند. شهرهایی که هرگز وجود نداشته اند. اما مارکو با داستان هر یک از آنها، بخشی از جهان، زندگی قلمرو کوبلای خان را به شکلی حکمت آمیز پیش چشم او ترسیم می کند. شهرهای کالوینو شبیه هیچ یک از شهرهایی که ما می شناسیم نیستند. اما همه ی آنها را گه ما می شناسیم، در خود منعکس کرده اند.
بیگانه
نام نویسنده : آلبر کامو
نام مترجم : لیلی گلستان
کامو در مقدمه‌ای بر این رمان می‌نویسد: دیرگاهی است که من رمان «بیگانه» را در یک جمله که گمان نمی‌کنم زیاد خلاف عرف باشد، خلاصه کرده‌ام: «در جامعهٔ ما هر کس که در تدفین مادر نگرید، خطر اعدام تهدیدش می‌کند.» منظور این است که فقط بگویم قهرمان داستان از آن رو محکوم به اعدام شد که در بازی معهود مشارکت نداشت. در این معنی از جامعه خود بیگانه است و از متن برکنار؛ در پیرامون زندگی شخصی، تنها و در جستجوی لذت‌های تن سرگردان. از این رو خوانندگان او را خودباخته‌ای یافته‌اند دستخوش امواج.
زندگی پی
- نویسنده : یان مارتل
- مترجم : گیتا گرکانی
زندگی پی (به انگلیسی: Life of Pi) نام کتابی است نوشته «یان مارتل» است که در ۲۰۰۱ در کانادا منتشر شد. زندگی پای کتابی درباره مذهب، ترس، طبیعت و سرسختی پایان ناپذیر انسان است. زندگی پی درباره پسر جوانی بنام پی پاتل، فرزند یک صاحب باغ وحش در هندوستان است. پی پاتل در شانزده سالگی همراه خانواده‌اش از هند به طرف کانادا کوچ می‌کند. خانواده پی در قسمت بار یک کشتی ژاپنی در کنار جانوران باغ‌وحش به سمت خانه جدید سفر می‌کنند. در میانه راه کشتی غرق می‌شود و پی خودش را در قایق نجاتی به همراه یک کفتار، یک اورانگوتان، یک گورخر زخمی و یک ببر بنگال دویست کیلو گرمی تنها می‌بیند. در هفته نخست سفر پی بر روی این قایق نجات تنها چیزی که بر همه چیز چیره است کشمکش برای زندگی ست. ادامه کتاب شرح ۲۲۷ روز گمشدگی پی، در دریا است. این کتاب، برنده جایزه بوکر شده و از روی آن دو فیلم نیز ساخته شد. فیلم زندگی پی نامزد ۱۱ جایزه اسکار شده است و اکثر منتقدان، آن را ستوده‌اند.
پرفروش‌ترین کتابهای ایران و جهان
راهنمای تفکر نقادانه (پرسیدن سوال‌های به‌جا)
نویسنده: ام نیل براون - استیورات ام کیلی مترجم / مصحح: کورش کامیاب
به گفته نویسندگان این کتاب، با خواندن و به کار بردن اصول درست سه جنبه در هر آدمی برای داشتنِ تفکر نقادانه، تقویت می‌شود. یکی آگاهی از پرسش‌های نقادانه‌ی وابسته به هم، دومی توانایی پرسیدن پرسش‌های نقادانه و البته در موقع مناسب و سوم استفاده‌ی فعالانه از این پرسش‌ها.
در تفکر دو شیوه مختلف وجود دارد؛ یکی روش اسفنجی است و دیگری روش غربالی. در روش اسفنجی همان گونه که از اسمش هم پیداست، شبیه رابطه آب و اسفنج است، یعنی جذب کردن، این روش یک روش رایج و متداول است و دو مزیت دارد، نخست اینکه مبنایی برای پیچیده فکر کردن می‌شود، چون داده‌های بسیاری از عالم وارد ذهن‌تان می‌شود و دیگر اینکه انرژی چندانی از آدمی نمی‌برد و سریع و آسان اتفاق می‌افتد.
نکته قابل توجه این است که جذب اطلاعات شروع خوبی است ولی کمکی به ما نمی‌کند که درباره قبول یا رد نظریه‌ای تصمیم بگیریم. اگر فرد کتابخوانی همواره به روش اسفنجی کتاب بخواند همواره به آخرین چیزی که خوانده است اعتقاد پیدا می‌کند. شبیه این را در کودکان، هنگامی که تازه زبان باز کرده‌اند، می‌توانیم ببینیم برای نمونه، از او میپرسی مامان و دوست داری یا بابا می‌گوید: بابا، بعد میپرسی بابا را دوست داری یا مامان می‌گوید: مامان. درواقع، باور او آخرین داده‌ای است که از جهان خارج جذب کرده است.
در روش غربال کردن وضعیت متفاوت است، نویسنده تلاش می‌کند با شما صحبت کند، شما هم تلاش کنید با او گفت‌وگو کنید ولو اینکه حضور نداشته باشد. این شیوه مبتنی بر یک رابطه دوسویه است. این دو روش یکدیگر را کامل می‌کنند.
هم‌‌هنگام که متنی را می‌خوانید پی‌درپی از خودتان بپرسید: آیا دارم داده‌ها را غربال می‌کنم؟ آیا از خودم پرسیده‌ام چرا نویسنده می‌خواهد که حرفهای او را باور کنم؟ آیا هنگامی که اشکالی از نویسنده به ذهنم رسیده است یادداشت کرده‌ام؟ آیا سخنان او را ارزیابی کرده‌ام؟ آیا درباره‌ی متنی که می‌خوانم به نتایجی رسیده‌ام که از آنِ خودم باشد؟
مزیت‌های پرسش های نقادانه این است که حتی اگر درباره‌ی موضوعی که درباره‌اش مطالعه می‌کنید کم بدانید باز هم می‌توانید پرسش‌های کاوشگرانه بپرسید.
مردان اندیشه: پدیدآورندگان فلسفه معاصر
برایان مگی (به انگلیسی: Bryan Magee) (متولد ۱۲ آوریل ۱۹۳۰) نویسنده، شاعر و سیاستمدار بریتانیایی است که به دلیل نگارش کتابهای همه فهم درباره فلسفه معروف است.
گفتار وکردار و زندگی روزانه ی ما تحت تاثیر اندیشه های مسلط در عصر ماست. بیشتر این اندیشه ها از فلاسفه مایه می گیرند.اما فلسفه اصولا چیست؟
و فیلسوفان واقعا چه می گویند؟
این کتاب شامل ۱۶ گفتگو با نامدارترین چهره های فلسفی معاصر است.وضوح و عدم تعقید در گفتارها چنان است که حتی خواننده عادی نیز می تواند با مهمترین مفاهیم فلسفه ی معاصر آشنا شود.نحوه ی ارائه مطالب یاداوری((دیالوگ))های افلاطون است وبه خواننده امکان می دهد تا با فلسفه در شکلی خلاق و زنده آشنا شود.گفتگوی اول با آیزایا برلین درباره ی این پرسش بنیادین است که ((فلسفه چیست؟)) و به دنبال آن مکاتب متنوع و متفاوت مارکسیسم و اگزیستانسیالیسم و فلسفه ی تحلیلی بررسی می شوند،و فیلسوفان سشناسی چون چومسکی و اپر وکوآین و مارکوزه و دیگران درباره ی نکات مهم و اصلی فلسفه ی خویش بحث می کنند.متفکران دقیق و نکته سنج به برخی از شاخه های فلسفه مانند فلسفه ی اخلاق، فلسفه ی سیاسی، فلسفه ی علم،فلسفه ی زبان و نسبت میان فلسفه و ادبیات می پردازند.
تأملات
- نویسنده : مارکوس اورلیوس
- مترجم : عرفان ثابتی
مارکوس آئورلیوس آنتونیوس (به لاتین: Marcus Aurelius Antoninus) از امپراتوران بزرگ روم است.او یکی از «پنج امپراتور خوب» و یک فیلسوف رواقی است. وی در ۲۶ آوریل سال ۱۲۱ میلادی زاده‌شد. مارک اورل در ۱۷ مارس ۱۸۰ میلادی به بیماریتیفوس درگذشت.
مارکوس آئورلیوس نقش برجسته‌ای در آخرین دوره جنگ‌های رم علیه پارتها داشت. او کتاب تاملات (به انگلیسی: Meditations) را در میان سال های ۱۷۰ تا ۱۸۰ در حالی که روم درحال جنگ بود، تالیف کرد
کتاب تأملات حاصل اندیشه‌ها و تفکرات یکی از نامدارترین فیلسوفان مکتب رواقی در باب مسائل بنیادین حیات آدمی است. مارکوس اورلیوس در این اثر می‌کوشد از منظری خودکاوانه، خواننده را در بصیرت‌هایی که از تأمل در مضامینی چون محدودیت‌های حیات آدمی، ناپایداری امور، قانون عقلانی حاکم بر چیزها، کردار درست در راه زندگی و معرفت به نفس حاصل کرده است شریک سازد و او را به پیمودن طریق خودشناسی ترغیب کند.
برهنه ها و مرده ها (۲جلدی)
کتاب برهنه ها و مرده ها که یکی از برترین رمان های برآمده از دل جنگ جهانی دوم به حساب می آید، از همان ابتدا مورد تحسین و تمجید منتقدین، و در زمره ی آثار برتر آمریکایی قرار گرفت. داستان کتاب برهنه ها و مرده ها که بسیار شجاعانه و جزئی نگرانه نگاشته شده، جوخه ای از سربازان پیاده نظام را دنبال می کند که برای به دست آوردن جزیره ی آنوپوپئی که در تملک ژاپنی ها قرار دارد، در جنگ و نبرد هستند. این رمان درخشان که برای اولین بار در سال ۱۹۴۸ به انتشار رسید، اثری جاودان در دنیای ادبیات و نشانگر دوران اوج رمان نویسی آمریکایی در قرن بیستم است.
چطور زندگی کنیم: زندگی مونتنی در یک سوال و بیست جواب
سارا بیکول
مترجم: مریم تقدیسی
قرن بیست و یکم مملو از انسان‌هایی است که مملو از خویشند . اگر به فضای مجازی سری بزنید با هزاران نفر روبرو می‌شوید که مجذوب و شیفته شخصیت خود هستند و خواستار جلب توجه . همه آنها فکر و ذکرشان تعریف از خودشان است . آنها خاطره‌نویسی و چت می‌کنند و از هر کاری که می‌کنند در صفحات اینترنتشان عکس می‌گذارند . این ایده – یعنی نوشتن درباره خود به منظور خلق آینه‌ای که مردم در آن به انسان بودن خود پی ببرند – همیشه وجود نداشت بلکه باید ابداع می‌شد . برخلاف بسیاری از ابداعات فرهنگی میتوان این ایده را تنها به یک فرد نسبت داد : « میشل اکم دو مونتنی » ، یک نجیب‌زاده و دولتمرد که از سال ١۵٣٣ تا ١۵٩٢ در منطقه‌ای در جنوب غربی فرانسه به نام « پریگور » زندگی می‌کرد . او این ایده را صرفاً با انجام دادن آن ابداع کرد . او ، برخلاف بسیاری از شرح‌حال‌نویسان زمان خود ، شرح حال خود را به منظور ثبت موفقیت‌ها و دستاوردهای خود ننوشت . او کتاب خود را در سال‌هایی نوشت که جنگ‌های مذهبی و داخلی کشورش را به نابودی کشید . او که متعلق به نسلی محروم از ایده‌آلیسم امیدبخشی بود که همعصران پدرش از آن بهره‌مند بودند ، با تمرکز بر زندگی خصوصی‌اش خود را با بدبختی‌های جامعه وفق داد . او به نوشتن قطعاتی درباره دوستی ، نام‌ها ، بی‌رحمی‌ها ، تغییر رویه و . . . مبادرت کرد و در مجموع صد و هفت مقاله نوشت و به پرسش اخلاقی « انسان چطور باید زندگی کند » پرداخت .
غلبه بر پنج عامل ناکارآمدی یک تیم
ماهیگیران
کتاب فینالیست جایزه من بوکر و برنده چندین جایزه بوده است و به ۲۶ زبان ترجمه شده است.
نویسنده دنباله رو نویسنده بزرگ نیجریه چینو آچه به است.
ماهیگیران داستان زندگی چهار برادر از خانوادۀ آگوو است که در نبود پدرشان، وقتی برای کار به شهری دور منتقل شده است، به ماهیگیری می‌روند. آنها نزدیک رودخانه پیشگوی دیوانه‌ای را ملاقات می‌کنند که پیش‌بینی می‌کند برادر بزرگ‌تر به دست یک ماهیگیر به قتل می‌رسد... چیگوزی اوبیوما یکی از مهمترین نویسندگان معاصر ادبیات مدرن آفریقاست. او سبک استادانۀ نسل‌های پیشین ادبیات آفریقا را با قلم خود منعکس و آن را با سرکشی و عزم ادبیات معاصر هم‌مسیر می‌کند. اوبیوما در تراژدی خود رگه‌هایی سیاسی وارد می‌کند، اگرچه در آن اغراق نمی‌کند. او معتقد است کشورها هم می‌توانند همچون انسان‌ها مسیری نادرست را برگزینند؛ در شش دهه‌ای که نیجریه استقلال یافته است مشکل، دروغ، پیشگویی و دیوانگی به خود کم ندیده است.
کجا رفتی برنادت
به چشم الگی برنچ، مدیری موفق در مایکروسافت، او همسری با استعداد، پیش‌بینی ناپذیر و پریشان است. به چشم بقیه‌ی مادرانی که جلوی در مدرسه دنبال بچه‌های‌شان می‌آیند. موجودی خطرناک و تهدیدآمیز است. به چشم معماران و طراحان ساختمان، معماری افسانه‌ای‌ست. اما به چشم بی پانزده ساله، او فقط مامان است. اما برنادت ناگهان ناپدید می‌شود و بی، در جست‌وجوی مادرش، زن بی‌نظیری را می‌یابد که تلاش می‌کند جایگاه خود را در دنیایی عجیب و غریب پیدا کند. شخصیت‌های «کجا رفتی برنادت» از لحاظ احساسی حسابی رنج می‌کشند، اما ماریا سمپل هوش، تخیل و دیدگاهی دارد که باعث می‌شود داستانش حسابی خنده‌دار شود.
پی جو
پِی‌جو، از بزرگترین دستاوردهای ادبی خولیو کورتاثار، و یکی از کلاسیک‌های ادبیات قرن بیستم است؛ داستان واپسین روزهای زندگی جانی کارتر نابغه‌ی ساکسیفون، بر لبه‌ی درخشش و ویرانی، با پس‌زمینه‌ای اگزیستانسیالیستی و پرداختی استادانه.
پِی‌جو از زمان نخستین چاپش در ۱۹۵۹، با اقبال فراوان خوانندگان روبه‌رو بوده است و آن را همچون لی‌لی‌بازی تجربه‌ای خلاقانه دانسته‌اند.
خوسه مونیوث، تصویرگر بزرگ آرژانتینی، توانسته است با قریحه‌ای شگرف عمق این داستان را نشان دهد؛ جاز، شبهای بی‌خوابی، و پاریس سال‌های ۱۹۵۰.
سفر به گرای ۲۷۰ درجه
سفر به گرای ۲۷۰ درجه، رمانی است از احمد دهقان با موضوع جنگ ایران و عراق.
این کتاب به دلیل سبک خاص نوشته و روایت عمیق و ویژه جنگ اقبال زیادی به خود جلب داشت و مورد توجه جدی قرار گرفت. این کتاب به سال ۱۳۷۵ منتشر گردید. جایزه بیست سال داستان نویسی، جایزه چهارمین دوره انتخاب کتاب سال دفاع مقدس و جایزه بیست سال ادبیات پایداری، از افتخارات این کتاب است.
این کتاب توسط پال اسپراکمن نایب رئیس مرکز مطالعات دانشگاهی خاورمیانه در دانشگاه راتگرز امریکا به انگلیسی ترجمه شده و نخستین رمان ایرانی با موضوع جنگ است که در آمریکا منتشر می‌شود.
داستان
داستان کتاب از زبان ناصر بیان می‌شود. ناصر رزمنده جوانی است است که بارها سابقه شرکت در جبهه داشته. در بین امتحانات مشق و درس را رها و به همراه دوستش علی راهی منطقه جنگی جنوب می‌شود. در آنجا ضمن دیدار مجدد با دوستان سابقش، از قریب‌الوقوع بودن عملیاتی مهم اطلاع می‌یابد. در حین عملیات بسیاری از دوستانش شهید و مجروح می‌شوند، خود او نیز مجروح شده و به پشت خط می‌آید. بعد از چند روز به شهر خود بازگشته و زندگی عادی را از سر می‌گیرد. پس از مدت کوتاهی با دریافت تلگراف یکی از دوستانش خود را آماده بازگشت به منطقه می‌کند.
بازجویی از صدام؛ تخلیه اطلاعاتی رئیس‌جمهور
نویسنده: جان نیکسون
- مترجم: هوشنگ جیرانی
در دسامبر سال ۲۰۰۳، نیروهای ارتش ایالات متحده، صدام حسین رییس‌جمهوری عراق را در نزدیکی زادگاهش تکریت دستگیر کردند.
جان نیکسون، تحلیلگر ارشد سیا، سال‌های متمادی درباره دیکتاتور عراق مطالعه کرده بود. وقتی از او خواسته شد تا کار تعیین هویت صدام را انجام بدهد، نیکسون پس از بررسی زخم‌ها و نشانه‌هایی در بدن وی، سوال‌هایی از صدام پرسید که فقط او می‌توانست به آنها پاسخ بدهد. قطعاً این مرد خود صدام بود ولی نیکسون در هفته‌های بعد به این نتیجه رسید که هم خودش و هم آمریکا، عمیقاً درباره صدام حسین گمراه شده بودند.
کتاب بازجویی از صدام؛ تخلیه اطلاعاتی رئیس‌جمهوری تصویری بی‌طرفانه از یکی از قدرتمندترین حاکمان بدنام عصر ما به دست می‌دهد. نیکسون نخستین کسی بود که در جلساتی متعدد از صدام بازجویی کرد. خواندن ماجرای بازجویی‌ها، علاوه بر اطلاعاتی که درباره شخصیت صدام در اختیارمان می‌گذارد، او را چنان در برابر ما می‌نشاند که گویی صدا و طنین کلماتش را هم می‌شنویم.
بسیاری از خاطره‌نویسی‌ها که با موضوع سازمان سیا نوشته شده، فاجعه‌بارند؛ محافظه‌کارانه، شدیداً ناسیونالیستی و بدتر از همه، ملال‌آور. برخی نیز تحت نظارت شدید و سانسور سیا منتشر شده‌اند… اما در این میان استثناهایی به چشم می‌خورد، و یکی از نمونه‌های تازه آن، کتاب «بازجویی از صدام؛ تخلیه اطلاعاتی رئیس‌جمهور» نوشته جان نیکسون است… نیویورک‌تایمز
جان نیکسون تحلیلگر ارشد رهبری بین سال‌های ۱۹۹۸ تا ۲۰۱۱ در سیا (سی‌آی‌ای) بود. او در جریان فعالیتش در سیا و نیز سفرهایش به عراق، مرتباً رده‌های بالای دولت ایالات متحده را تغذیه اطلاعاتی می‌کرد یا برای آنها مطلب می‌نوشت. او همچنین مباحث تحلیلگری رهبری را در مدرسه «شرمن کنت» به نسل جدید تحلیلگران استخدام‌شده در سیا آموزش داد. از زمان ترک سیا در سال ۲۰۱۱، نیکسون به عنوان مشاور ریسک بین‌المللی در ابوظبی، پایتخت امارات، مشغول به‌کار بوده است. «بازجویی از صدام» نخستین کتاب اوست.
زندگانی من و روزگار سخت
تربر در کلمبوس اهایو به دنیا آمد و در خانواده‌ای بزرگ شد که به گفتۀ خود او به مسخرگی معتاد بود. از این رو پیشامدهای دوران کودکیش مایه‌ای برای دسته‌ای از خنده‌دارترین طرح‌های او فراهم آورد. بدبختانه کمدی جوانی او را زخم چشمی که سرانجام او را نابینا ساخت نیمه کاره گذاشت.
او در سال ۱۹۱۳ وارد دانشگاه اهایو شد، ولی سال بعدش را مرخصی گرفت تا کتاب‌هایی را بخواند که جزو کتابهای درسی‌اش نبودند. در جنگ جهانی اول او را به علت ضعف بینایی‌اش به ارتش راه ندادند، از این رو در وزارت امور خارجه خدمت کرد و پس از پایان خدمتش به دانشگاه بازگشت.
در سال ۱۹۲۷ پس از چند سال گزارشگری برای روزنامه‌هایی در نیویورک و پاریس، از نویسندگان نشریۀ نوپای نیویورکر شد. تا حد زیادی با کار تربر بود که این مجله زبان و سبک یگانۀ خود را به دست آورد.
کتاب‌هایی که وی از آن پس به نگارش درآورد_ مانند زندگی و روزگار سخت من (۱۹۳۳)، سرگل تربر (۱۹۳۹)، به دنیای من خوش آمدید (۱۹۴۲)، و کارناوال تربر (۱۹۴۲)_ شهرت او را به عنوان طنزپرداز با استعداد و مصورسازی با نبوغ، بی‌چون و چرا ساخت. آوازۀ طراحی‌های طنزآلود او شاید کمتر از شهرت مقاله‌ها و داستان‌های او نباشد؛ ولی او به همان اندازه که عنوان تصویرگر را نمی‌پذیرفت، برچسب نقاش را هم نمی‌پسندید. دربارۀ طراحی‌هایش نوشته است:
گاهی به نظر می‌رسد طراحی‌های من از راهی به جز راه قصدیِ معمول به تحقق پیوسته‌اند. آنها را ماقبل قصدی خوانده‌اند، یعنی پیش از اینکه فکرشان به مغز من خطور کند انجام گرفته‌اند. من در این مورد بحثی ندارم.
مضمون و موضوع غالب در همۀ مقاله‌ها و داستان‌های تربر انسانی است که مورد تهدید تمدن پیچیده‌ای است که خود آفریده است. او روایات بی‌شماری دارد از آدمهایی عادی که چون از زندگی چیزهایی را می‌خواهند که سر راهشان قرار نمی‌گیرد، همواره از پوچی‌های زندگی لگد می‌خورند. هرگاه که شخصیت‌های او با بیم خطر دست به عمل یا حرکت قهرمانانه‌ای می‌زنند، به گفتۀ ریچارد توبایِس، بدون استثنا «سگ، روانشناس، زن، شیرآب، یا بالاپوشی بورشان می‌کند.» انسان همیشه در محاصره است.
دید و دستاورد تربر از آنِ بزرگترین فکاهی‌نویسان هر نسلی است. او می‌داند که کمدی و تراژدی خویشاوندند و چندان که کمدی می‌تواند از وضعیت انسان بگوید تراژدی نمی‌تواند. پس زندگانی انسان را برای خنده می‌شکافد و هرگز نمی‌گذارد خندان، حضور همزمان درد و تردید را فراموش کنیم.
گیلگمش
نام مترجم : داود منشی زاده
پیشگفتار: دکتر هوشنگ طالعبه سال ۱۸۴۹، آستن هنری لایارد، در ساحل رو به روی موصل در کویونجیک بزرگترین قصر نینوا مربوط به دورهٔ آشور بانیپال را یافت. لایارد در دو تالاری که کشف کرد، کتابخانهٔ آشور بانیپال را دید که مشتمل بر ۲۸ هزار لوح گلی بود.در سوم دسامبر ۱۸۶۲، جورج اسمیت(به انگلیسی: George Smith) در انجمن آثار تورات سخنرانی کرد و مدعی شد که در یکی از الواح کتابخانهٔ آشور بانیپال داستان طوفانی را خوانده که شباهت بسیاری با داستان طوفان نوح تورات دارد. به دلیل ناقص بودن متن الواح، او خود به کویونجیک سفر کرد و به طور اتفاقی باقی الواح حماسه را کشف کرد.
در سال ۱۸۷۰، او نخستین ترجمهٔ گیلگمش را انتشار داد.
در سال ۱۸۸۹ پژوهشگران دانشگاه پنسیلوانیا تپهٔ نیپور عراق را شناسایی و سی تا چهل هزار لوح کشف کردند که در بین آنها کهن‌ترین متن گیلگمش موجود بود. این متن در سال ۱۹۳۰ به وسیلهٔ کمپل تامپسون (به انگلیسی: Kampbell Thompson) برگردان و حاشیه نویسی شد.
از میان آثاری که از ادبیات سومری و بابلی به جای مانده است، جامع ترین و زیباترین آن، داستان گیل گمش پهلوان است. دوازده لوح شکسته که در کتابخانه آشور بانیپال به دست آمده و اکنون در موزه انگلستان نگهداری می شود جالبترین اثر ادبی بین النهرین، یعنی حماسه گیلگمش را در بردارد. تفاوت عظیم گیلگمش و دیگر افسانه های بابلی، شخصیت و غم بزرگ انسانی اوست. در این داستان، نگاه و طمع و فقر و احتیاج انسان چون لغتنامه ی بزرگ حیات در برابر سرنوشت است. این افسانه، از نظر توجه به انسان و شدت تاثیر در ادبیات بابلی بی مانند است. تردید و نابسامانی انسان و عشق به حیات و تلاش بی فرجام انسانی که ناکامی در سایه روشن لبخندهای زهرآلود توفیق در پی استهزای اوست، چون موجی گران داستان گیلگمش را فرا گرفته است.
حمید حمید (به نقل از کتاب هفته شماره ۱۶)
فاوست (تراژدی بخش اول)
نویسنده: یوهان ولفانگ گوته مترجم : محمود حدادی
یوهان ولفگانگ فون گوته (به آلمانی: Johann Wolfgang von Goethe) (زادهٔ ۲۸ اوت ۱۷۴۹ در فرانکفورت – درگذشتهٔ ۲۲ مارس ۱۸۳۲ در وایمار) شاعر، ادیب، نویسنده، نقاش،محقق، انسان‌شناس، فیلسوف و سیاستمدار آلمانی بود. او یکی از کلیدهای اصلی ادبیات آلمانی و جنبش وایمار کلاسیک و همچنین رمانتیسیسم به شمار می‌رود. وی یکی از مردان بزرگ فرهنگی قرون ۱۸ و ۱۹ اروپا و یکی از افراد برجستهٔ ادبیات جهان محسوب می‌شود. گوته آلمانی، شکسپیر انگلیسی، هومر یونانی، و دانته ایتالیایی را چهار رکن ادبیات اروپا می‌دانند.
آلفرد روزنبرگ (ایده‌پرداز اولیه نازیسم) نظرات خود را مرهون و برگرفته از آموزه‌های گوته می‌داند و او را «جوهر روح خود» نامیده است.
فاوست شخصیت اصلی یک افسانه آلمانی است. در این افسانه انسانی موفق با تحصیلات آکادمیک ولی ناراضی از زندگی روحش را با دانش نامحدود و لذت دنیایی در معامله‌ای با شیطان معاوضه می‌کند. کریستوفر مارلو، نمایشنامه‌نویس مشهور انگلیسی با اقتباس از این افسانه نمایشنامه «دکتر فاستوس» را نوشت.
همچنین فیلمی نیز از این افسانه به کارگردانی فریدریش ویلهلم مورنائو، کارگردان آلمانی (متعلق به جنبش سینمای اکسپرسیونیست آلمان) در سال ۱۹۲۶ ساخته شد. رامبراند نیز تابلویی با الهام از این افسانه ساخته است.
داستان فاوست همچنین به بهترین کتاب میخائیل بولگاکف، مرشد و مارگریتا آمیخته شده که در آن مارگریتا شبیه گرتشن عمل می‌کند و مرشد شبیه فاوست. شخصیت‌های دیگر رمان شامل ولند (که توصیفش شبیه مفیستوفل است) و میخائیل الکساندرویچ برلیوز که به طرز آشکاری مرتبط با آهنگساز لعنت‌شدگی فاوست است، می‌شود.
اوریکس و کریک
آخرین رمان نویسنده معروف کانادایی، مارگارت اتوود، توسط انتشارات ققنوس راهی بازار نشر شد. اتوود پیش از این به خاطر نگارش کتاب «آدمکش کور» برنده جایزه بوکر ادبی در سال ۲۰۰۰ شده بود، این بار سرگذشت تنها بازمانده از یک فاجعه جهانی زیست محیطی را به رشته تحریر درآورده است. وی می‌گوید: «هنگامی که حوادث اولیه داستان در ذهنم شکل گرفت و مشغول نگارش اوریکس و کریک بودم، در واقعیت این حوادث داشت به وقوع می‌پیوست، حادثه یازدهم سپتامبر و پس از آن انتشار میکروب سیاه زخم.» تمامی اتفاقات این رمان خواندنی در سال‌های پایانی قرن ۲۱ رخ می‌دهد. اتوود با دقتی مثال‌زدنی گزارشی از جهانی می‌دهد که ما در آن زندگی می‌کنیم. جذابیت‌های مطرح شده در این رمان از نگرانی و افسوس آدمی حکایت می‌کند که در جهانی می‌زید که خود علت اصلی به‌وجود آمدن آن است.
ماهی سیاه کوچولو
عشق کافی نیست
تنها راهی که می‌توانید به طور کامل از عشق در زندگی لذت ببرید این است که تصمیم بگیرید به چیزی «مهم‌تر از عشق» در زندگی‌تان بپردازید. می‌توانید در زندگی خود عاشق افراد زیادی شوید. می‌توانید عاشق افرادی شوید که برای‌تان مناسب‌اند یا مناسب نیستند. می‌توانید به شیوه‌های سالم و ناسالم عاشق شوید. می‌توانید در جوانی یا در ایام پیری عاشق شوید. عشق منحصر به‌فرد نیست. عشق خاص نیست. عشق کمیاب نیست؛ اما عزت‌نفس این‌گونه است، و همچنین شأن و توانایی‌تان در اعتماد کردن را از دست می‌دهید، به دست آوردن مجدد آنها کار بسیار دشواری است. عشق تجربه‌ای فوق‌العاده است. یکی از بزرگترین تجاربی است که زندگی به ما تقدیم می‌کند و چیزی است که همه باید آرزوی احساس کردن آن و لذت بردن از آن‌را داشته باشند؛ اما عشق مانند هر تجربه‌ی دیگری، ممکن است سالم یا ناسالم باشد. مانند هر تجربه‌ی دیگر، نباید اجازه بدهیم هویت‌مان یا اهداف زندگی‌مان را تعریف کند. نباید اجازه بدهیم نابودمان کند. نباید هویت و ارزش خودمان را قربانی‌اش کنیم؛ چون وقتی این کار را بکنیم، هم عشق را از دست می‌دهیم و هم خودمان را. در زندگی، به چیزهایی بیشتر از عشق نیاز دارید. عشق عالی است، عشق ضروری است، عشق زیباست؛ اما عشق کافی نیست.
ماتریس الهی (پلی میان زمان مکان معجزه و باور)
در روزگاری که سرخط خبرها از جنگ و نفرت و اختلافات مذهبی و نژادی و قومی و ملی می‌گویند و تیتر اول روزنامه‌ها از فقر و بیماری و فساد و آزار و اذیت می‌نویسند؛ در روزگاری که نوع بشر بیش از هر زمان دیگر به دست خود در معرض نابودی است و نسبت به بقای خود، حس کوچک و غیر موثر بودن و احساس ناامیدی و ترس دارد؛ در روزگاری که ترس انسان‌ها از تغییر شرایط و بدترشدن اوضاع، به سکوت در برابر ظلم آشکار منجر شده و در بهترین حالت به نام تسلیم در برابر تقدیر، ردای تقدس به تن می‌کند؛ اگر به آرامش افیونی روزمرگی عادت نکرده و گمان می‌کنید زلال چشمه حقیقت، جایی در میانه راه گل‌آلود شده است؛ اگر راهکارهای ارائه شده توسط دولت‌ها، احزاب، فرقه‌ها، و ماکتب برای رشد و تعالی بشر سیرابتان نمی‌کند؛ اگر می‌پندارید که داستان انسان و جهان باید چیزی غیر از واقعیتی باشد که تاکنون برای ما تصویر شده است و از ترسیم دور باطل بایدها بر چهاردیواری سرنوشت آزرده و در جستجوی معنایی برتر در زندگی هستید، اکنون نوبت آن است که پنجره را به سوی شایدها بگشاییم، باشد که طراحی نو دراندازیم. این کتاب تلاشی است برای استفاده از این فرصت و ایجاد تحولی در نگرش ما نسبت به جایگاه انسان در هستی از طریق آشتی مکاتب باستانی و دانش نوین با اهداف بقاء و تکامل بشریت. تلاشی برای از خدای بیرون، دل بریدن و به ندای درون، دل بستن؛ تلاشی برای از خود شروع کردن.
مثل خون در رگ های من (نامه های احمد شاملو به آیدا)
افسوس. چشم های تو که مثل خون در رگ های من دوید، یکبار دیگر مرا به زندگی بازگرداند. تصور می کردم خواهم توانست به این رشته پرتوان عشقی که به طرف من افکنده شده است چنگ بیندازم و یکبار دیگر شانس خودم را برای زندگی و سعادت آزمایش کنم. چه می دانستم که برای من، هیچگاه زندگی مفهوم درست خود را پیدا نخواهد کرد؟ چه می دانستم که دربدری و بی سر و سامانی سرنوشت ازلی و ابدی من است. چه می دانستم که تلاش من برای نجات از این وضع، تلاش احمقانه یی بیش نیست؟
بچه رزمری
رزماری و گای، پس از مدتها بالاخره به آرزویشان می‌رسند و آپارتمان بزرگی را در خیابان برمفورد اجاره می‌کنند. آنها آنقدر از اینکه چنین موقعیتی بدست آورده‌اند خوشحالند که به شایعات مرموزی که در مورد ساختمان جدیدشان بر سر زبان‌هاست توجهی نمی‌کنند. رزماری مدتی است که به فکر بچه‌دار شدن است اما گای که یک هنرپیشه تئاتر است، ترجیح می‌دهد مدتی صبر کنند تا او از نظر حرفهای پیشرفت کند و وضعیت باثبات‌تری پیدا کند. زوج جوان در آپارتمان جدیدشان با آقا و خانم کاستوت آشنا می‌شوند. رزماری از این زوج میانسال چندان خوشش نمی‌آید اما گای مدام با آنها رفت و آمد می‌کند و همنشینی با آنها را دوست دارد. بعد از مدتی گای در نمایشنامه‌ای که در دست اجرا دارند جانشین یکی از هنرپیشه‌های نقش اصلی می‌شود که سانحه‌ای برایش روی داده. او با این ارتقای ناگهانی در شغلش، نظر خود را تغییر می‌دهد و حالا اوست که به رزماری اصرار می‌کند تا هرچه زودتر بچه‌دار شوند … "بچه رزماری"، رمانی کوتاه یا داستانی بلند، یکی از بهترین نمونه‌های ایجاد تعلیق میان وهم و واقعیت است ... داستان دلهره ماورا طبیعه را وارد اتاق نشیمن پر از رنگ و نور آدمهایی عادی و حتی مضحک می‌کند ...
تراژدی مکبت
در باب حکمت زندگی
آرتور شوپنهاور
محمد مبشری
جملاتی از کتاب:
«غالب مردم بالاترین ارزش را برای نظر دیگران قائل اند و دغدغه آنها بیشتر نظردیگران است تا آنچه در فکر خودشان میگذرد.»
«هر چه انسان از لحاظ درونی غنی تر باشد ، دیگران را تهی می یابد و بسیاری از چیزهایی که افراد عادی را ارضا می کند برای او سطحی و پوچ است.»
«آدمی هر چه در درون خود بیش تر مایه داشته باشد ، از بیرون کم تر طلب می کند و دیگران هم کم تر می توانند چیزی به او عرضه کنند. از این رو ، بالا بودن شعور به دوری از اجتماع منجر می گردد.»
«انسان های وحشی یکدیگر را می خورند و انسان های متمدن ، یکدیگر را فریب میدهند.»
آشوب (نقاط عطف برای کشورهای بحران زده)
این کتاب جدیدترین اثر (۲۰۱۹) برنده جایزه پولیتزر و نویسنده کتاب اسلحه، میکروب و فولاد و کتاب فروپاشی است. که بیل گیتس و یووال نوح هراری نویسنده کتاب انسان خردمند آن را اثری درخشان معرفی کرده اند.
اگر این نیز انسان است
پریمو لوی، نویسنده‌ی ایتالیایی، در کتابی که خواهید خواند شرحی از دوران اسارتش در اردوگاه آشویتس آورده است. چنان‌که می‌دانیم و در این کتاب نیز تصریح شده است، در این اردوگاه همه‌جور آدمی از ملیت‌ها و گرایش‌های سیاسی و مذهبی مختلف گرد آمده بودند. این گوناگونیِ محکومان از یک‌سو و سرنوشتی که به یکسان برایشان مقدر کرده بودند از سوی دیگر نویسنده را بر آن داشته که از تمام چهارچوب‌های قراردادی برای هویت فراتر رود و اثر خود را «اگر این نیز انسان است» بنامد که آشکارا گویای نگاه اومانیستی اوست. توصیف لوی از زندگی خودش و سایرین در اردوگاه به چنان شفافیت حیرت‌انگیز و انسان‌محوری درخشانی می‌رسد که آدمی گمان می‌برد در سطحی دیگر میتوان محکومان و یهودیان را در کتاب او استعاره‌ای از انسان رنج‌کشیده دانست و از همین‌جاست که این جمله‌ی مشهور وی معنا می‌یابد: «هرکس می‌تواند یهودی کس دیگری باشد.» بر همین اساس است که لوی، ظاهراً بعد از کشتار صبرا و شتیلا، خواهان استعفای آریل شارون و مناخیم بگین شد و قربانیان این کشتار را با لهستانی‌ها در جنگ جهانی دوم مقایسه کرد که قربانی همکاری نازی‌ها و شوروی‌ها و بعد جنگ این دو شدند.
امید است انتشار ترجمه‌ی فارسی این کتاب، که یکی از شاهکارهای مسلم ادبیات قرن بیستم است و نامش مکرر در سیاهه‌های مختلف صد کتاب برتر این قرن آمده، گام کوچکی باشد برای تحقق آرزوی لوی که همواره دغدغه‌ی آن را داشت که معیار انسان چیزی نباشد جز انسانیت.