عرایس الجواهر ونفایس الاطایب
تألیف: ابوالقاسم عبدالله کاشانی(سال700هجری)
به کوشش: ایرج افشار
فن کاشی پزی و کاشی گری یکی از ظریف ترین و هنرمندانه ترین و دل پذیرترین آثار هنری استاد کاران ایرانی ست که در مسجد و خانقاه و رباط و آب انبار و مدرسه و قصرهای پهنه ایران ( به معنای وسیع لفظ ) تجلی خاص و چشم گیری تمام دارد ، و چه بسیار آلات واوانی کاشی ساخت ، یا قطعه ها و تکه های آنها که امروز زیب موزه های مشهور جهان و مفخر مجموعه های خصوصی عتیقه داران است . کاشی های روزگاران اسلامی جلوه ای جهانگیر دارد و مخصوصاً آنچه از ساخته های دوران مغولی است با هنرمندی و استادی کم نظیر پرداخته شده است ...
این کتاب که در سال 700 هجری تالیف شده رسالهای است در شناخت جواهرات و عطرها و همچنین صنعت کاشیپزی ایران در دورهی اسلامی. در کتاب شمهای از اصول صنعت کاشیگری که در کاشان رواج داشته و خاندان مولف بدان اشتغال داشتهاند ذکر شده است. اطلاعات منفی و اصطلاحات علمی و صنعتی متعددی در کتاب میتوان یافت.