صندوق بین المللی پول (IMF) با سلب امیدهای خود برای آینده ای بهتر، به قدرتمندترین سازمان مالی بین المللی جهان تبدیل شده است. با باج‌گیری از کشورها و غارت کل قاره‌ها برای تقریباً هفت دهه، تاریخ آن شبیه یک جنگ صلیبی مدرن علیه کارگران پنج قاره است. روزنامه نگار ارنست وولف در گزارش بسیار متقاعدکننده خود پیامدهای چشمگیر عملکرد صندوق بین المللی پول در قبال وام دادن و اجرای اقدامات ریاضتی نئولیبرالی را مشخص می کند. در حالی که از یک سو باعث تشدید فقر، افزایش گرسنگی، گسترش بیشتر بیماری ها و دامن زدن به درگیری های مسلحانه می شود، از سوی دیگر، سیاست های صندوق به گروه کوچکی از سودجویان فوق ثروتمند کمک کرده است تا دارایی های هنگفت خود را به ابعاد بی اندازه افزایش دهند. تضمین ثبات سیستم مالی جهانی