استيون اس. گوبسر

محمد علي جعفري و محسن ايرجي

نظریه‌ی ریسمان اسرارآمیز است. قرار است نظریه‌ی همه‌چیز باشد، اما به لحاظ تجربی تأیید نشده است و بی‌اندازه پیچیده است. این نظریه کلاً درباره ابعاد اضافی، افت‌وخیزهای کوانتومی و سیاهچاله‌هاست.

 نظریه‌پردازان آن اقرار می‌کنند که نظریه را نمی‌فهمند. اما محاسبات یکی پس از دیگری به نتایج مرتبط و به شکلی غیرمنتظره زیبا می‌انجامد.چرا دنیا به این صورت نباشد؟ چگونه ممکن است که این حقایق ژرف در پیوند با واقعیت ناکام بماند؟

 ادعای نظریه ریسمان به اختصار این است که چیزهای بنیادی که تمام مواد را تشکیل می‌دهند نه ذره بلکه ریسمان‌اند. ریسمان‌ها به کش‌های لاستیکی شباهت دارند، اما بسیار نازک و بسیار محکم‌اند. الکترون از قرار معلوم در واقع ریسمانی است که در یک مقیاس طولی ارتعاش ‌مي کند و مي چرخد؛ این مقیاس بسیار کوچک‌تر از آن است که حتا با پیشرفته‌ترین شتاب‌دهنده‌های ذرات جدید قادر به کاوش در آن باشیم.