جاده‌ي تارا رماني پرماجراست، ماجراهايي از جنس امروز، داستاني از ارزش‌هاي تغييريافته زندگي در دو سوي اقيانوس. نويسنده در اين رمان عرصه‌هايي از روابط انساني را تعريف مي‌کند که تا پيش اين آزموده نشده بود.

داستان در دهه‌ي نود قرن گذشته مي‌گذرد، در آغاز همه‌گير شدن راه‌هاي ارتباطي جديد از جمله اينترنت.

ماجرا از آن‌جا آغاز مي‌شود که مسافرتي شکل مي‌گيرد، مسافرتي که در آن از هتل و چادر مسافرتي و کوله‌پشتي‌هاي دهه هفتاد و هشتاد خبري نيست. دو مسافر خانه‌هاي خود را با هم عوض مي‌کنند. هر کدام فرهنگ خودشان را به همراه مي‌‌آورند و با همسايه‌هايي آشنا مي‌شوند که دوست دارند ماجرا شوند.

داستان‌ عشق‌ها و خيانت‌ها و دورويي‌ها و حسادت‌هايي رو مي‌شود که تا ديروز در پستوي خانه نهان بود. مائيو بنچي روايت سرراست و ساده‌اي از روابط پيچيده‌ي آدم‌ها در اين رمان عرضه مي‌کند و خواننده را به مهماني نور و رنگ و سنت‌هايي مي‌برد که در روزگار امروز رنگ باخته است.