دنیل افری، زاده ی 22 آگوست 1965، مقاله نویس، ویراستار، پزشک و نویسنده ای آمریکایی است. افری مدرک کارشناسی ارشد و دکتری خود را در رشته ی داروشناسی از دانشگاه نیویورک دریافت کرده است. او علاوه بر پزشکی، استاد بالینی طب در دانشکده ی پزشکی دانشگاه نیویورک است و برای بخش سلامت نیویورک تایمز نیز مطلب می نویسد.

نيازي نمي‌بينم كه پزشكم مرا دوست داشته باشد؛ انتظار هم ندارم همراه من عذاب بكشد؛ وقت زيادي از پزشكم نمي‌خواهم؛ فقط پنج دقيقه به وضعيت من فكر كند، تمام ذهنش را به من بسپارد، در يك فاصله كوتاه به من بپيوندد، همراه جسمم روحم را جستجو كند و بيماري‌ام را بفهمد، زيرا هر انساني به شيوه خودش بيمار مي‌شود. بسياري از بيماران با نااميدي از اتاق پزشك خارج مي‌شوند. اما آنچه از «صرفا نارضايتي» مهم‌تر است، اين است كه پزشك نتواند تشخيص درستي بدهد يا آن‌ها را درست درمان كند. پزشكان نيز به همين ميزان از دشواري چيدن قطعات پازل داستان بيماران درمانده مي‌شوند، به خصوص براي آن‌هايي كه علائم پيچيده و مرموزي دارند با رشد بيشتر علم پزشكي و چندگانه و پيچيده‌تر شدن بيماري‌ها، فاصله ميان آن‌چه بيمار مي‌گويد و آنچه پزشك مي‌شنود، يا برعكس، چشم‌گيرتر مي‌شود. من نگارش اين كتاب را با هدف بررسي رابطه ميان بيماران و پزشكان و كاوش در نحوه انتقال يك داستان از يك طرف به طرف ديگر آغاز كردم.