در دنياي امروزي مرد بودن و تجارب مردانه، عادي تلقي مي‌شوند و هر چيز ديگري غيرعادي، و زنان كه نقشي در شهر، در ميان فلاسفه، در امپراتوري، در ارتش، سياست ، در ميان كاشفان، دانشمندان و مهندسان ندارند، بازنده مي‌شوند.فكر نمي‌كنم اينكه زنان را جنس دوم در نظر مي‌گيرند و تبعيض قائل مي‌شوند، صرفاً از نفرت مردان عليه زنان برگرفته شده باشد. وقتي به تاريخ بنگريد، مي‌فهميد كه زنان باخته‌اند، بدون اينكه حتي شروع كرده باشند؛ حقيقت اين است كه ما اصلاً شروع نكرده‌ايم. البته كه شروع نكرده‌ايم؛ هر وقت شروع كنيم، متوجه خواهيم شد. وقتي به آينده فكر مي‌كنيم، فقط مي‌توانيم خود را شخصي لاغر، ملايم و آرام تصور كنيم كه ... اتفاق‌هاي مختلفي براي او رخ مي‌دهند. هيچ تصوري دربارة پيشرفت‌هاي شخصي، دنبال كردن علايق، آموختن درس‌هاي مهم زندگي يا مهم‌تر از همه، استعداديابي و كسب درآمد نداريم. آيا شما هم مطابق مد لباس مي‌پوشيد، تمام صورتتان را بوتاكس مي‌كنيد و به‌جز گره زدن زندگي و شادابي‌تان به يك مرد معروف و پولدار هيچ هدفي نداريد؟ پس نبايد خود را طرفدار برابري حقوق زن و مرد بدانيد. اگر چنين شخصي را فمينيست خطاب كنند، انگار به فروشندة اسلحه، جايزة صلح نوبل داده‌اند. و در آخر، چقدر عجيب است كه اكثر زنان از اينكه خودشان را فمينيست بنامند، خجالت مي‌كشند، زيرا واقعاً به معني مردگريزي نيست. فمينيست‌ها نمي‌خواهند از مردان پيشي بگيرند. ما از تمام جهان حرف نمي‌زنيم. فقط مي‌خواهيم آن را قسمت كنيم.