ابله
نویسنده: فیودور داستایوفسکی
مترجم: رضا ستوده
عنوان اشاره ای کنایه آمیز به شخصیت اصلی رمان، شاهزاده (کنیاز) لو نیکولایویچ میشکین است، مرد جوانی که خوبی، سادگی گشاده دل و بی حیایی او باعث می شود که بسیاری از شخصیت های دنیوی تری که با آنها روبرو می شود به اشتباه تصور کنند که او فاقد هوش است. و بینش داستایوفسکی در شخصیت شاهزاده میشکین وظیفه خود را به تصویر می کشد که «مرد مثبت و زیبا» را به تصویر بکشد. این رمان پیامدهای قرار دادن چنین فردی منحصر به فرد را در مرکز تضادها، امیال، احساسات و منیت های جامعه دنیوی، هم برای خود مرد و هم برای کسانی که با آنها درگیر می شود، بررسی می کند. شخصی از تمام آثار اصلی داستایوفسکی، کتابی که در آن صمیمی ترین، گرامی ترین و مقدس ترین اعتقادات خود را تجسم می بخشد. این شامل توصیف برخی از شدیدترین مصائب شخصی او، مانند صرع و اعدام ساختگی است، و موضوعات اخلاقی، معنوی و فلسفی ناشی از آنها را بررسی می کند. انگیزه اصلی او در نوشتن رمان این بود که عالی ترین آرمان خود، عشق واقعی مسیحی، را در معرض بوته جامعه معاصر روسیه قرار دهد.