من ریاضیات را دوست دارم، نه تنها به این خاطر که پایه ی صنعت ما بر آن گذاشته شده است، بلکه به این خاطر که بسیار زیباست، به این خاطر که : اگر آدمی بخواهد، می تواند عشق به بازی را در آن بیابد، به این خاطر که در مضمون ریاضیات، چنان بازی های سحرگونه ای وجود دارد که آدمی می تواند به یاری آن ها حتی به "نامتناهی" دست یابد.

 ریاضیات، آگاهی های روشنی درباره ی بینهایت به ما می دهد و درباره چیزهایی صحبت می کند که به دشواری می توان به اندیشه آورد. ریاضیات، در عین حال به طور شگفت انگیزی انسانی است و کمتر از هر جای دیگری، ضرب المثل  "دو دو تا چهار تا" درباره ی آن صدق می کند.

ریاضیات همیشه و همه جا بلندگوی این شعار است که فعالیت و استعداد آدمی پایان ناپذیر است.